Τα φουσκωμένα εύσημα του Solari που δεν πήρε στην Castilla (αλλά στις κατώτερες)

Του Enrique Marín

Με τον ίδιο τρόπο που η προπαγάνδα (μην συγχέεται με τη δημοσιογραφία) σφαγιάζει αυτόν στον οποίο δεν πάνε καλά τα πράγματα, δεν διστάζει να επαινέσει δωρεάν τον νεοφερμένο, μην τυχόν και του πάνε καλά...

Κατά τη γνώμη μου, υπάρχει μόνο ένα πράγμα χειρότερο απ’την εξαγωγή λάθος συμπερασμάτων σχετικά με τις πιθανές αιτίες που κάτι έχει πάει λάθος και είναι η δωρεάν εξαγωγή συμπερασμάτων, συνήθως με υπερμεγέθεις επαίνους, σχετικά με το γιατί μπορεί κάτι να πηγαίνει καλά. Με την ευκαιρία της «υπογραφής» του Σαντιάγκο Σολάρι ως νέος προπονητής της Ρεάλ Μαδρίτης, έχω διαβάσει ότι πριν καθοδηγήσει την Castilla, προπόνησε την Cadete B, την Cadete Α και την Juvenil B κι ότι το ντεμπούτο του σ’έναν πάγκο ήταν την 1^η Οκτωβρίου του 2013, εναντίον της Adepo Palomeras, με νίκη με 6-0.

Όπως έλεγε ο αντίπαλος προπονητής στις σελίδες της εφημερίδας «AS», ο Σολάρι απέδειξε τις γνώσεις του. «Ξεκινήσαμε πιο δυνατοί απ’αυτούς. Μάλιστα, είχαμε τρεις πολύ καθαρές ευκαιρίες στην αρχή, αλλά διόρθωσε το αρχικό του 4-4-2 μ’ένα 3-5-2 κι αυτό άλλαξε τα πάντα. Με μια τακτική απόχρωση αιφνιδίασε και στο 7^ο λεπτό ήδη χάναμε. Στο τέλος μας έβαλαν έξι γκολ...». Λίγες φορές έχω διαβάσει κάτι πιο γελοίο, τουλάχιστον όσον αφορά το ποδόσφαιρο. Η σκέψη ότι μια «τακτική απόχρωση» μπορεί να’ναι καθοριστική για την ανάπτυξη ενός παιχνιδιού, πόσο μάλλον στην κατηγορία των cadetes, είναι παράλογη, αν κι αποδεικνύει αυτό που υποστηρίζω και επικρίνω για το πώς φουσκώνονται τα εύσημα όταν ενδιαφέρει να το κάνουν, το οποίο δεν είναι δημοσιογραφία, αλλά προπαγάνδα.

Είναι γνωστό ότι αν ο Solari κατέλαβε και συνεχίζει να καταλαμβάνει τον πάγκο της Μαδρίτης ήταν και θα’ναι επειδή ο σύλλογος δεν βρήκε άλλον προπονητή για να αντικαταστήσει τον απολυμένο Lopetegui. Φυσικά, το ίδιο συνέβη και στον ίδιο τον Julen, ως εκ τούτου ο Florentino δεν δίστασε πολύ να τον διώξει, ακόμα κι αν έπρεπε να πληρώσει το τριετές συμβόλαιο που υπέγραψε ο guipuzcoano κι όχι το μισό όπως, σύμφωνα με ορισμένες πηγές, προτίθετο. Αν και τα τελευταία χρόνια εξοικονομεί για τη μεταρρύθμιση του Bernabeu, περιττό να πω το πόσο λίγο δυσκολεύεται ο πρόεδρος της ACS να ξοδεύει τα χρήματα της Μαδρίτης σε μια μορφή, αυτή του προπονητή, στην οποία δεν έχει πιστέψει ποτέ και την οποία σίγουρα θα ήθελε διαδραματίσει (άμεσα) ο ίδιος. Όπως όταν πλήρωσε τις ρήτρες των Pellegrini και Μουρίνιο σε Βιγιαρεάλ και Ίντερ, κάτι που βλέπεις σπάνια στο ποδόσφαιρο.

Όταν ο Zidane αποφάσισε να φύγει, είχε συμβόλαιο μέχρι το 2020, με περίπου 9 εκατομμύρια ευρώ ετησίως. Ούτε καν αυτό δεν τον σταμάτησε στο να’ταν πιο έξυπνος από οποιονδήποτε και να πιάσει την πόρτα της εξόδου του λευκού κλαμπ. Λογικά, κάνοντάς το, ο Zizou παραιτήθηκε απ’το μισθό που θα λάμβανε για τα δύο χρόνια εργασίας που του απέμεναν. Ο αντικαταστάτης του, ο προαναφερθέντας Lopetegui, υπέγραψε ένα συμβόλαιο για τρεις σεζόν, δηλαδή, μέχρι το 2021, ακριβώς την ίδια ημερομηνία που έχει αυτό του Solari, του αντικαταστάτη του αντικαταστάτη του Ζιντάν, ο οποίος σταμάτησε να’ναι προσωρινός τεχνικός αφότου η Ρεάλ Μαδρίτης κέρδισε τις Melilla, Valladolid, Viktoria Pzen και Celta.

Ναι, περιέργως, ο Αργεντινός έχει αποδειχθεί ο καλύτερος προπονητής στο λευκό club στα 116 χρόνια της ιστορίας του μετά τα τέσσερα πρώτα παιχνίδια του στο πόστο, με τέσσερις νίκες, 15 γκολ υπέρ και 2 κατά, δηλαδή +13. Φυσικά το δεύτερο καλύτερο ρεκόρ το’χει ο Manuel Pellegrini, επίσης με τέσσερις νίκες το 2009 και +12, ο οποίος γνωρίζουμε ήδη πως τελείωσε. Κι ο τρίτος ήταν ο José Antonio Camacho, το 2004 και με +6, ο οποίος κράτησε ακόμη λιγότερο κι απ’τον Χιλιανό, και οι δύο, παρεμπιπτόντως, με τον Florentino Perez ως πρόεδρο της Ρεάλ Μαδρίτης.

Ο Σολάρι έχει στη Μαδρίτη αρκετό καιρό ώστε να ξέρει τι αρέσει στον Florentino Pérez να κάνει και να λέει ο προπονητής της πρώτης ομάδας. Το σχολίασε ο συμπατριώτης του, Ángel Cappa: «Δεν μου άρεσε όταν τον ρώτησαν ποια ήταν η ιδέα του στο ποδόσφαιρο και είπε “να παίξουμε με δύο cojones”. Εγώ πιστεύω ότι είπε αυτό που θέλουν να ακούσουν οι άνθρωποι κι όχι αυτό που ίσως σκέφτεται αυτός». Μάλιστα, αν αυτό το είπε πριν από το πρώτο παιχνίδι του εναντίον της Μελίγια στο Κύπελλο, πριν ταξιδέψει στο Vigo σχολίασε ότι «η ιδέα μου είναι η ίδια με εκείνη όλων των προπονητών: να κάνω το καλύτερο δυνατό για να κερδίσω. Το ποδόσφαιρο ανήκει στους παίκτες κι έτσι θα’ναι πάντα». Κάτι έχει βελτιωθεί.

Οι χαλαροί αριθμοί του στη θυγατρική

Οι αριθμοί του Solari στην Ρεάλ Μαδρίτης Castilla δεν ήταν για πυροτεχνήματα: 85 ματς, με 32 θριάμβους, 29 ισοπαλίες και 24 ήττες. Ένα 37% νικών στη Segunda B, με μια επαγγελματική ομάδα σε αντίθεση με πολλούς απ’τους αντιπάλους του, με μόλις 1,3 γκολ υπέρ ανά παιχνίδι και 1,06 κατά. Προφανώς, οι "τακτικές αποχρώσεις" με τις οποίες κέρδιζε παιχνίδια στην κατηγορία cadete δεν έφτασαν στην Castilla. Μάλιστα, μ’αυτά τα ίδια αποτελέσματα δεν θα’χε αντέξει πολύ καιρό στον πάγκο του Bernabéu. Ο Αργεντινός δεν έλαμψε στην πρώτη του χρονιά ως επικεφαλής της θυγατρικής, καθώς η ομάδα του τερμάτισε δωδέκατη, ενώ στη δεύτερη ήταν όγδοη. Ακριβώς πριν αντικαταστήσει τον Lopetegui, ήταν τέταρτη. Δηλαδή, αθλητικά εύσημα δεν δικαιούται, εκτός απ’το ότι κανένας ποδοσφαιριστής της Castilla δεν έχει ξεπροβάλει στη Ρεάλ Μαδρίτης.

Ότι αν ο Courtois είναι πια αδιαμφισβήτητος βασικός, όταν με τον Lopetegui έπαιξε ήδη τους πιο σημαντικούς αγώνες. Ότι αν οι Odriozola και Reguilón έχουν τώρα λεπτά, όταν είναι έτσι επειδή Carvajal και Marcelo είναι τραυματίες. Ότι αν είναι ότι τώρα ο Σολάρι παίζει με δύο πίβοτ, όταν Casemiro και Κρος ήταν βασικοί επίσης και πριν. Ότι αν ο Benzema σκοράρει τώρα γκολ, όταν τα έβαζε επίσης και στην έναρξη της σεζόν. Για να μην αναφέρω την σωματική πτυχή, όταν ο προπονητής φυσικής κατάστασης παραμένει ο ίδιος και, επιπλέον, δεν έχει περάσει κι αρκετός καιρός για να μπορεί να παρατηρηθεί μια βελτίωση. Και τι να πω για το θέμα Vinicius... Πόση δημαγωγία!

Ο 13^ος προπονητής σε 15 χρόνια με τον Florentino

Del Bosque (1999-2003), Queiroz (2003-04), Camacho (2004), García Remón (2004), Luxemburgo (2005), López Caro (2006), Pellegrini (2009-10), Mourinho (2010-13), Ancelotti (2013-15), Benítez (2015-16), Zidane (2016-18), Lopetegui (2018) και Solari (2018-;). Συνολικά 13 προπονητές είχαν την Ρεάλ Μαδρίτης κατά τη διάρκεια των δύο θητειών του Florentino Pérez, δηλαδή, απ’το 2000 έως το 2006 κι απ’το 2009 μέχρι όσο θέλει αυτός. Προς το παρόν, 15 χρόνια. Πρακτικά ένας ανά σεζόν, το οποίο λέει πολύ λίγα για την αθλητική του διαχείριση. Ειδικά επειδή κανένας απ'αυτούς δεν έχει ολοκληρώσει τη σύμβαση.

"Για τον προπονητή που είμαι, προτίμησα και προτιμώ να περιμένω μέχρι τον Ιούνιο για να βρω μια νέα δουλειά", δήλωσε ο Ιταλός Antonio Conte, τον οποίο θέλησε να υπογράψει η Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά τελικά δεν το έκανε. Σχετικά με τις δηλώσεις του Sergio Ramos στις οποίες έστειλε ένα μήνυμα μπροστά στην πιθανή του άφιξη («Ο σεβασμός κερδίζεται, δεν επιβάλλεται»), ο Conte, δήλωσε: «Οι τεχνικοί πρέπει να φέρνουν μόρφωση και σεβασμό όταν παίρνουν νέα αποδυτήρια, είναι θεμελιώδες επειδή όταν λείπει αυτό, αρχίζουν τα προβλήματα». Ωστόσο, εγώ πιστεύω ότι του Ιταλού του είπαν άσχημα αυτό που θέλησε να πει ο αρχηγός της Ρεάλ Μαδρίτης κι ο λόγος για τον οποίο δεν ήρθε μια συμφωνία δεν ήταν ακριβώς εξαιτίας αυτού, αν και η προπαγάνδα τον χρησιμοποίησε ως δικαιολογία.

Μπορεί του Σολάρι να του πάει καλά στον πάγκο της Ρεάλ Μαδρίτης; Λοιπόν, μόνο ο χρόνος θα δείξει, αλλά είναι σαφές ότι οι περιστάσεις που τον έχουν οδηγήσει να βρίσκεται εκεί που βρίσκεται, δεν είναι εκείνες ενός τεχνικού ο οποίος έχει πάρει τα εύσημα ώστε να φτάσει, και τώρα φουσκώνονται με τα τέσσερα παιχνίδια που έχει, στα οποία η ομάδα του είχε καλύτερα αποτελέσματα απ'ότι παιχνίδι. Και είναι ότι αν αποδεικνύεται ότι ο Αργεντινός είναι τόσο καλός, γιατί δεν τον σκέφτηκε ο Florentino όταν παραιτήθηκε ο Zidane; Είναι πιθανό ο Julen Lopetegui να συνέχιζε στην εθνική ομάδα κι ακόμη και η Ισπανία να'χε προκριθεί για το "final four" του UEFA Nations League. Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι με τον Luis Enrique δεν έχει...