Του Amalio
Moratalla
Ο Benzema, κατά συνέπεια, μια άλλη μεγαλοφυΐα. Τώρα, βέβαια·
πριν, έπρεπε να τον στείλεις σπίτι του. Τι έχει συμβεί σ’αυτά τα τέσσερα
τελευταία παιχνίδια; Ειλικρινά, δεν είναι εύκολο να το ξέρεις χωρίς να επικαλεστείς
υποκειμενικότητες. Έχω υπερασπιστεί πάντα και θα συνεχίσω να το κάνω, ότι ο Lopetegui
είναι ένας καλός προπονητής τον οποίο η τύχη, -και μερικά ακόμα πράγματα-, δεν
συνόδεψαν. Όσο για τον Σολάρι, δεν ξέρω ακόμα τι είδους προπονητής της ελίτ
είναι. Θα’ταν πολύ εύκολο, με βάση τα αποτελέσματα, να υποστηρίξω
κατηγορηματικά ότι είναι μια ιδιοφυΐα. Τουλάχιστον η προσωρινή εκκίνησή του
ήταν κινηματογραφική. Τέσσερις νίκες, καλές αισθήσεις, καλά λόγια, κάποια
τεχνική αλλαγή, το να παίζει ο καθένας στη θέση του, ο Vinicius Jr. μπαίνει αν
πρέπει, και θα μπορούσα να συνεχίσω έτσι με μερικά ζητήματα ακόμα όπως οι Asensio,
Isco, Bale, κλπ. Και πρέπει να’χουμε υπόψη, για να δώσουμε περισσότερα εύσημα
στον Solari, ότι έχει το ιατρείο γεμάτο. Ότι, επιπλέον, ενάντια στην Celta, του
στράβωσε το ματς όταν αναγκάστηκε σε αλλαγές λόγω τραυματισμών. Καταλήγει να παίζει
με τους παίκτες που μπορεί, όχι με εκείνους που θα ήθελε. Ο Bale αντέχει το μισό
παιχνίδι μισοκουτσαίνοντας και, παρόλα αυτά, παίρνει μια άξια νίκη σε μια δύσκολη
έδρα, κάνοντας ένα καλό παιχνίδι και διαλύοντας. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Ως εκ τούτου, οποιαδήποτε ορθολογική ανάλυση στην οποία προσπαθούμε να ψάξουμε για
να δικαιολογήσουμε βιαστικά τα εύσημα του Σολάρι (τέσσερις νίκες, δεκαπέντε γκολ
υπέρ έναντι δύο κατά) είναι ένας απίστευτος οπορτουνισμός. Εγώ έγραψα ήδη την
περασμένη εβδομάδα ότι ο Solari πρέπει να συνεχίσει, ότι πριν το παιχνίδι με
την Θέλτα θα’πρεπε να του’χαν ανακοινώσει την παραμονή του, αλλά πρέπει να
περιμένουμε λίγο για να πάμε σε περισσότερα και να εξυψώσουμε τον Αργεντινό. Να
σφυρηλατήσει τις προσαρμογές του με στυλ, να καταφέρει αυτή η πίεση που έχει
τροποποιηθεί λίγα μέτρα να πήξει σε μια μέθοδο, να ανακτήσει το ιατρείο, να’ρθουν
τα σημαντικά ματς, η διαχείριση των Isco, Asensio, Bale, Navas, του αξιωμένου
Vinicius, και αν τα Χριστούγεννα έρθει μια μεταγραφή, να μην φαλτσάρει. Η
ιστορία ξεκινά, όλα είναι θαυμάσια, θα’ρθουν οι στροφές κι εκεί θέλω να δω
όλους εκείνους που σήμερα επικροτούν τον Σολάρι, να κρατάνε τους τύπους. Εγώ ειλικρινά
δεν ξέρω το ποσοστό επιρροής του τωρινού προπονητή σε όλα αυτά, αλλά η πραγματικότητα
είναι ότι, στη μικρή εποχή του, οι μπάλες μπαίνουν, ο αντίπαλος τη στέλνει στα
δοκάρια και η ομάδα κυριαρχεί, κερδίζει κι ενθουσιάζει. Αυτό ούτε γίνεται, ούτε
και πρέπει να αγνοείται. Για μένα είναι περισσότερο από αρκετό. Ο Σολάρι το’χει
κερδίσει.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
