Του Javier Gomez
Matallanas
Απ’τα γραφεία της Ρεάλ Μαδρίτης ανησυχούν για την απόδοση
στην φετινή σεζόν του Marco Asensio, παίκτης στον οποίο υπάρχουν τοποθετημένες πολλές
ελπίδες
Μερικές φορές, μετά από ένα παιχνίδι, οι οπαδοί συναντούν τους
παίκτες της ομάδας τους σ’ένα κοκτέιλ μπαρ. Σε αυτές τις συναντήσεις, υπάρχουν
δύο ριζικά διαφορετικές αντιδράσεις: αν η ομάδα τους έχει κερδίσει, τα είδωλά
τους είναι φαινόμενα και επευφημούνται από αυτούς τους οπαδούς που τους ζητούν selfies...
και τους καλούν ακόμα και σ’ένα ποτό. Εάν η ομάδα τους έχει χάσει, αυτοί οι
ίδιοι οπαδοί τους κατηγορούν ότι έχουν βγει για ένα ποτό και τους ισοπεδώνουν.
Είσαι ένα "κτήνος" ή ένας " μέθυσος" ανάλογα με το αποτέλεσμα
του παιχνιδιού. Καθαρή βαθμοθηρία.
Υπάρχει ένα άυλο που οι μαδριλένικοι σύλλογοι δεν λαμβάνουν
ποτέ υπόψη όταν κάνουν τις ισχυρές επενδύσεις που πραγματοποιούν στην υπογραφή ενός
παίκτη. Μπορούν να ξοδέψουν 30, 40, 50, 60 εκατομμύρια ευρώ, ή περισσότερο, για
έναν παίκτη που όταν φτάνει στη Μαδρίτη μπορεί να χαθεί σ’αυτό το φαινόμενο που
θα’πρεπε να έχει τη δική του ενότητα στο λογιστικό κι ονομάζεται «Η μαδριλένικη
νύχτα».
Η εκατομμυριούχος επένδυση μπορεί να πάει στα σκουπίδια, αν
ο παίκτης καλομάθει στα πολλά κέντρα διασκέδασης που υπάρχουν στην ισπανική
πρωτεύουσα και συγκαταλεχθεί σ’αυτές τις «ασάφειες που αναμειγνύουν τον μέθυσο και
τα ξημερώματα», που τραγουδούσε η Sabina. Οι παίκτες είναι ενήλικες και δεν
μπορείς να βάλεις κάποιον να τους μαρκάρει έξω απ’το γήπεδο. Εμπιστεύεσαι το
κριτήριό τους να ξέρουν να προσέχουν τον εαυτό τους και να επιλέγουν πότε είναι
η κατάλληλη στιγμή για εναλλαγή. Αλλά οι σύλλογοι γνωρίζουν ότι πρέπει να κάνουν
κάτι για να ελέγξουν τους νεαρούς που παίρνουν καλά λεφτά και τους οποίους τους
αρέσει να διασκεδάζουν όπως και τον καθέναν.
Δεν πρόκειται για το να μην βγαίνουν οι παίκτες
Δεν πρόκειται για το να μην βγαίνουν οι παίκτες. Μπορούν να
το κάνουν τέλεια. Η συντριπτική πλειοψηφία είναι μεγάλοι αθλητές που συγκρατούνται
και θυσιάζονται, γιατί αλλιώς αποδεικνύεται αδύνατο να φτάσεις και να πετύχεις
στην ελίτ. Το πρόβλημα προκύπτει όταν αφότου έχουν θυσιαστεί για να φτάσουν
στον στόχο, ανακαλύπτουν ξαφνικά τις χαρές του να βγαίνουν για γλέντι, κάτι που
στη Μαδρίτη μπορείς να κάνεις κάθε μέρα της εβδομάδας.
Σχολιάζοντας τις τελευταίες πέντε πενταετίες, σ’αυτό το άυλο
της «μαδριλένικης νύχτας» έχουν χαθεί παίκτες του διαμετρήματος των Wesley Sneijder,
Mesut Özil, Royston Drenthe και James Rodríguez. Δεν είναι θέμα του να κοιτάς
μόνο στη Ρεάλ Μαδρίτης επειδή τελευταία θα μπορούσε να προστεθεί κάποιο όνομα
του colchonero γείτονά της όπως ο Luciano Vietto.
Ο Marco Asensio και ο Theo
Αυτό το άυλο της «μαδριλένικης νύχτας» έχει μπορέσει να
προκαλέσει επίσης και την κακή απόδοση του Isco στην περίοδο της προσαρμογής
του στη Ρεάλ Μαδρίτης, καθώς επίσης και το να καταλήξει η επένδυση της Μαδρίτης,
για να πάρει έναν canterano της Ατλέτικο όπως ο Theo Hernandez, σ’ένα δανεισμό
ένα χρόνο αργότερα του αριστερού μπακ στην Real Sociedad. Ο Theo δεν έβγαινε μόνο
μόνος του και είναι βούκινο στα πρωτευουσιάνικα κουτσομπολιά ότι ο Marco
Asensio ήταν ένας απ’τους συντρόφους του στις επιδρομές.
Σύμφωνα με πηγές του συλλόγου, αυτό μπορεί να είναι το
πρόβλημα του Asensio για να γίνει βασικός της Ρεάλ Μαδρίτης. Στην Concha
Espina, όπου έχει μεταφέρει ήδη όλο το προσωπικό στα νέα γραφεία του
Valdebebas, υπάρχει ανησυχία για την κατάσταση της φόρμας του mallorquín. Έγινε
ένα μεγάλο στοίχημα γι’αυτόν αποκηρύσσοντας την προσπάθεια για την υπογραφή του
Hazard προκειμένου να συνεχίσει την εξέλιξή του για να μετατραπεί σ’έναν ντόπιο
galáctico και μετά από μόλις τρεις μήνες ανταγωνισμού αρχίζουν να αμφιβάλλουν
για την απόφαση να στηρίξουν τα πάντα στον Asensio.
Σε αυτή την περίπτωση δεν θα πήγαινε στα σκουπίδια μια
τεράστια επένδυση επειδή ο Asensio ήταν μια μεγάλη μεταγραφή λόγω του χαμηλού
κόστους της (μόλις 4 εκατομμύρια ευρώ), αλλά η ανησυχία είναι πραγματική. Έχουν
υπάρξει διάφοροι οι παίκτες που έχουν φύγει επειδή μείωσαν την απόδοση τους γνωρίζοντας
αυτές τις κολάσεις του χθες και του σήμερα όπως το Buda, το Posada, το
Garamond, το Joy και τόσα και τόσα άλλα, γιατί στη Μαδρίτη, σε αντίθεση με τη
Βαρκελώνη και τις υπόλοιπες πόλεις της Ισπανίας, υπάρχουν μπαρ που είναι
ανοιχτά για να βγεις κάθε μέρα της εβδομάδας και σ’όλες τις γειτονιές.
Ο Ραούλ και το Barnon
Τη δεκαετία του 90 υπήρξε ένα πολύ γνωστό τοπικό που
ονομαζόταν Barnon, στο οποίο σύχναζαν επίσης πολλοί ποδοσφαιριστές της Μαδρίτης
και της Ατλέτι. Ήταν εκεί όπου εθεάθη πολύ ο Raúl González Blanco, αλλά έπαψε
να φαίνεται μετά από μια συνέντευξη Τύπου που έδωσε στο ξενοδοχείο Emperatriz για
να ζητήσει συγγνώμη δεν ξέρω πραγματικά για τι. Ο Raúl, έκτοτε, σταμάτησε να εναλλάσσει
τόσο πολύ και σφυρηλάτησε τη μεγάλη του καριέρα μέσα στην Ρεάλ Μαδρίτης.
Δεν μπορείς να εμποδίσεις τους παίκτες να βγαίνουν, ούτε
μπορείς να τους βάλεις έναν ντετέκτιβ, αλλά ούτε και είναι λογικό ότι έχοντας
κάνει μια μεγάλη επένδυση, να μην ενδιαφέρονται απ’τα κλαμπ για αυτό το άυλο
που ονομάζεται «Η μαδριλένικη νύχτα» που έχει κόψει την επιτυχία σε μερικούς μπαλαδόρους
επιπέδου τα τελευταία χρόνια. Για κάποιο λόγο η «Η μαδριλένικη Κίνηση» ήταν,
είναι και θα είναι διάσημη σε όλα τα μέρη του κόσμου.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
