Γιατί στη Barça πανηγυρίζουν (και δικαίως) που δεν έχουν υπογράψει τον Ceballos

Του Enrique Marín

Ο Ceballos, για τον οποίο η Μαδρίτη πλήρωσε περισσότερο από ό, τι προέβλεπε η ρήτρα του στη Betis ώστε για να τον στερήσει απ’τη Barça, δείχνει και πάλι πόσο επιβλαβής είναι για τ’αποδυτήρια

"Είμαι πολύ ευγνώμων στον Lopetegui επειδή με εμπιστεύτηκε, μου έδωσε λεπτά μετά απ’το περσινό έτος που δεν έπαιζα πολύ, αλλά πιστεύω ότι η αλλαγή μας έχει έρθει καλά". Αυτές οι δηλώσεις του Dani Ceballos (Utrera, Σεβίλλη, 1996), χρησιμεύουν για να διαπιστώσουμε για άλλη μια φορά πόσο εγωιστές, αχάριστοι κι ακόμη και μίζεροι είναι κάποιοι παίκτες, θύματα, κι αυτό επίσης είναι αλήθεια, περιβαλλόντων όπου ενθαρρύνεται ο ατομικισμός όταν παραδόξως μιλάμε για ένα ομαδικό άθλημα και στο οποίο πολλοί, ειδικά οι ηγέτες, γεμίζουν το στόμα τους μιλώντας για αξίες που, ωστόσο, ούτε προσέχουν, ούτε πολύ λιγότερο καλλιεργούν.

Φυσικά η περίπτωση του Ceballos είναι ξεχωριστή, καθώς τι μπορείς να περιμένεις από έναν τύπο ικανό να γράψει στο Twitter «Ντρέπομαι για την τεράστια αποδοκιμασία στον ισπανικό εθνικό ύμνο, θα’πρεπε να’πεφτε μια βόμβα και να σκότωνε όλους τους Καταλανούς και Βάσκους σκύλους» (sic) κατά τη διάρκεια του τελικού Κυπέλλου του 2012. Για να μην αναφέρουμε το όταν στο ίδιο το κοινωνικό δίκτυο αποκάλεσε «καταλανικό σκατό» τον Piqué και, αναφερόμενος στον Κασίγιας, ανάρτησε αυτό το απαράδεκτο μήνυμα: «Εγώ γαμούσα σίγουρα την Carbonero, να πάει να γαμηθεί ο iker που σίγουρα έχει ψωλή μικρότερη απ’το τραγούδι του ενός ευρώ ο ijoputa» (sic). Θα μπορούσα να συνεχίσω, αν και πιστεύω ότι είναι περισσότερο από αρκετό για να απεικονίσω έναν χαρακτήρα στον οποίο θα’πρεπε να απαγορέψουν να μιλάει και δεν λέμε πια για το να γράφει.

Όμως μιας και επικεντρώνουμε στον ποδοσφαιριστή Ceballos, αξίζει να υπενθυμίσουμε όσα δήλωσε ο ίδιος ο Dani σχετικά με την υπογραφή του Julen Lopetegui από τη Ρεάλ Μαδρίτης: «Ήμουν σε διακοπές και το είδα στα κοινωνικά δίκτυα. Ένας φίλος έγραψε: ‘Βόμβα’. Δεν το περίμενα, αλλά πιστεύω ότι είναι ο καλύτερος προπονητής που θα μπορούσαμε να’χουμε». Δεν χρειάζεται να’σαι πολύ έξυπνος για να ξέρεις ότι αυτό το είπε επειδή ήξερε ότι με τον Lopetegui δεν επρόκειτο να’παιζε λιγότερο από ό, τι είχε παίξει με τον Zidane. Δηλαδή, μόνο για το συμφέρον του και χωρίς να κάτσει να σκεφτεί σε καμία στιγμή ότι ίσως ο κύριος υπεύθυνος που δεν έπαιζε να’ταν ο ίδιος. Μάλιστα, έπαιξε τα 90 λεπτά στη Μόσχα και στη Βιτόρια, 20 λεπτά στη Σεβίλλη και μισή ώρα εναντίον της Λεβάντε, τέσσερα παιχνίδια με ήττα.

«Δεν περίμενα να με άφηνε ο Lopetegui έξω απ’την αποστολή κατά της Viktoria Plzen, μίλησα μαζί του, αλλά ήταν μια δική του απόφαση», αποκάλυψε μετά το 0-5 εναντίον των Τσέχων, κάτι που θύμισε αυτό που σχολίασε ήδη για τον Ζιντάν. «Αυτός θα’πρεπε να εξηγήσει γιατί δεν μου έδινε ευκαιρίες. Εγώ δούλευα, προσπαθούσα να του το κάνω δύσκολο, αλλά έφτανε μια στιγμή που βλέπεις ότι είναι αδύνατο. Υπήρξε μια στιγμή που θεώρησα τη σεζόν χαμένη, ήμασταν 15 βαθμούς πίσω στο πρωτάθλημα και μας έμενε μόνο το Champions League, αλλά εγώ δεν έμπαινα στη δυναμική». Γίνεται να’χεις περισσότερη μοχθηρία;

Ναι, πρέπει να’χεις πολλά μούτρα ή πολύ μικρό εγκέφαλο για να πεις σε μια συνέντευξη ότι «υπήρξε μια στιγμή της σεζόν που Kroos και Modric ήταν τραυματίες κι ο Ζιντάν άλλαζε το σύστημα για να βάζει άλλους παίκτες», αναφερόμενος φυσικά στον ίδιο, το μόνο που τον ενδιαφέρει απ’τη Ρεάλ Μαδρίτης, εκτός απ’το μισθό του. Αλλά ο utrerano δεν έμεινε εκεί, αλλά εκμεταλλεύτηκε ακόμη και την ευκαιρία για να πει ότι τον Ιανουάριο προσέλαβε έναν προσωπικό γυμναστή «επειδή δεν έπαιζα ούτε Τετάρτη ούτε Κυριακή κι έψαχνα να’μαι σε άριστη κατάσταση στην προετοιμασία. Αν συνέχιζε ο Ζιντάν ήταν σαφές ότι θα έψαχνα μια έξοδο για να επέστρεφα πιο ψημένος, αλλά με την άφιξη του Julen όλα ήταν διαφορετικά». Φυσικά, ήταν διαφορετικά μέχρι που απέλυσαν τον Lopetegui και τώρα σειρά έχει να γλείψει τον Σαντιάγκο Σολάρι, εξ ου και το «η αλλαγή μας έχει έρθει καλά» και το ότι «ψυχολογικά ήμασταν πολύ άσχημα κι ο Solari έχει καταφέρει να γυρίσει την κατάσταση». Μανούλα μου.

Το μάθημα του Dani Carvajal

Τι διαφορά με τις γενναίες και λογικές δηλώσεις του Dani Carvajal, ο οποίος, όπως θα θυμάστε, είπε για τον Lopetegui ότι «έχει υπάρξει ο καλύτερος προπονητής που είχα ποτέ». Κι αυτό ενώ ο δεξιός μπακ έχει βρεθεί στις εντολές άλλων τεχνικών αναγνωρισμένου κύρους, νικητές όλοι του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου, όπως οι Del Bosque, Αντσελότι, Ράφα Μπενίτεθ, Ζιντάν ή επί του παρόντος ο Luis Enrique στην εθνική. "Δυστυχώς, του Julen του’χει λείψει το απαραίτητο μερίδιο τύχης για να συνεχίσει μαζί μας. Ο τρόπος με τον οποίο βλέπει το ποδόσφαιρο, ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίζεται την ομάδα, που είναι με τους παίκτες, είναι κάτι που συμμερίζομαι. Το έλεγα πριν έρθει στην Ρεάλ Μαδρίτης, εξακολουθώ να το λέω τώρα που έχει φύγει και θα το κάνω μέχρι να’χω έναν άλλον προπονητή που να το κάνει καλύτερα από αυτόν". Όπως κι ο Ceballos, ναι.

Επιπλέον, υπάρχει κάτι που ο utrerano φαίνεται να ξεχνά, όπως είναι ότι μετά την αλλαγή του προπονητή η Ρεάλ Μαδρίτης έχει κερδίσει μία της Segunda Β όπως η Μελίγια, τη Βαγιαδολίδ και υποφέροντας στο Μπερναμπέου, και στην επίσκεψή της στη Viktoria Plzen. «Είμαστε πολύ ικανοποιημένοι με τον Solari. Έχει πολύ καλή δυναμική, αλλά αυτές τις αποφάσεις δεν τις παίρνουμε εμείς, λαμβάνονται από πάνω», απάντησε ο Ceballos όταν τον ρώτησαν για την πιθανή παραμονή του Αργεντινού. Αλλά ξέρουμε ήδη ποιο είναι το κριτήριό του κι ούτε η λέξη ευγνωμοσύνη είναι στο λεξικό του, καθώς θα’πρέπε να’χε, και πολύ, για τον Lopetegui, κλειδί επίσης για να τον καλούσε ο Λουίς Ενρίκε και για να συνεχίζει να τον καλεί στην εθνική, όπως έκανε και πάλι αυτή την Πέμπτη.

Χωρίς να υποτιμάω το ταλέντο του στον αγωνιστικό χώρο, στην Ρεάλ Μαδρίτης έχει σχολιαστεί πάντα ότι η υπογραφή του Ceballos απ’τη Ρεάλ Μαδρίτης ήταν περισσότερο για να εμπόδιζε την απόκτησή του απ’τη Μπαρτσελόνα. Όντας MVP του Euro Κ 21 ενθάρρυνε τον Florentino Pérez να πληρώσει γι’αυτόν περίπου 20 εκατομμύρια, μια υπεραξία όπως έκανε ήδη με τον Theo Hernández, του οποίου η ρήτρα ήταν 25 εκατομμύρια και πλήρωσε στην Ατλέτικο Μαδρίτης 26. Ο Dani Ceballos είχε 15 και η Ρεάλ Μαδρίτης πλήρωσε 19,5. Δικαίως στη Barca εξακολουθούν να πανηγυρίζουν που δεν τον υπέγραψαν όταν ενδιαφέρθηκαν γι’αυτόν. Το να’χεις στ’αποδυτήρια παίκτες που σκέφτονται μόνο τους εαυτούς τους είναι συνήθως επιβλαβές.

«Στη γειτονιά μου δεν χρειαζόταν να βάλεις τρία γκολ για να μπορείς να πάρεις τη μπάλα στο σπίτι. Αρκούσε να’σαι τσιγγάνος», έγραψε ο Ceballos σε ένα άλλο ατυχές μήνυμα στο Twitter που περισσότερους από έναν έπρεπε να τους έκανε να σκεφτούν το τι υπέγραφαν, καθώς δεν υπογράφεις μόνο έναν ποδοσφαιριστή, αλλά επίσης κι ένα άτομο. Κι όλα αυτά επειδή φεύγεις για να κερδίσεις περισσότερα και να παίζεις λιγότερο, εκτός απ’το να’σαι λιγότερο αγαπητός για εκείνους που σε ήθελαν περισσότερο. Ένα κλασικό.