Του Santiago Siguero
Ο Solari αλλάζει το μοντέλο στην Ρεάλ Μαδρίτης
Η Ρεάλ Μαδρίτης έχει αλλάξει υπό την τεχνική καθοδήγηση του
Σαντιάγο Σολάρι. Είναι μια πιο επιθετική ομάδα, πιο κάθετη, πιο επιταχυνόμενη.
Και, πάνω απ 'όλα, με περισσότερο γκολ. Τα αποτελέσματα επικυρώνουν αυτή την
αλλαγή του παραδείγματος και τα στατιστικά χρησιμεύουν για να το αντιμετωπίσουν
με το ύφος της ομάδας υπό το κουμάντο του προηγούμενου τεχνικού, Julen
Lopetegui.
Με τον Βάσκο, η κατοχή ήταν ένα απ’τα ιερά μάντρα της
Μαδρίτης. Ο προπονητής θέλησε να μεταφέρει στο λευκό club το εγχειρίδιο που του
έδωσε τόσο μεγάλη επιτυχία στην εθνική, με την οποία έφτασε αήττητος στο Mundial
της Ρωσίας πριν απ’το αλλόκοτο επεισόδιο της απόλυσής του απ’τον Luis Rubiales,
πρόεδρος της RFEF. Η επιτυχία που τον συνόδευσε στο δρόμο μέχρι το Παγκόσμιο
Κύπελλο το οποίο δεν μπόρεσε να παίξει, επιβεβαίωσε τον Lopetegui την ιδέα του:
πολύ επαφή και μεγάλες κατοχές σε αναζήτηση της χαραμάδας στην αντίπαλη άμυνα.
Η δήλωση των προθέσεων της νέας Μαδρίτης δεν άργησε. Την πρώτη αγωνιστική του
πρωταθλήματος, με την ευκαιρία της επίσκεψης της Χετάφε στο Μπερναμπέου, η
Μαδρίτη σημείωσε την κορυφή της κατοχής της σεζόν, μ’ένα ποσοστό που άγγιξε το
78%. Ενάντια στην Leganés, δύο αγωνιστικές αργότερα, η Μαδρίτη πήγε και πάλι
πάνω απ’το 77% στον έλεγχο της μπάλας. Το στοίχημα του Lopetegui αντανακλώταν
στο γήπεδο και, σίγουρα το πιο σημαντικό, επίσης και στο επίπεδο των
αποτελεσμάτων.
Συνέβη ότι αυτά άρχισαν να αποτυγχάνουν, παρά το ότι η
Μαδρίτη συνέχιζε να μονοπωλεί την κυριαρχία της μπάλας. Αλλά αυτός ο έλεγχος δεν
μεταφραζόταν σ’έναν τεράστιο αριθμό ευκαιριών, και το χειρότερο, ούτε και σε
γκολ. Η Μαδρίτη είχε τη μπάλα περισσότερο απ’τους αντιπάλους της κατά το σερί των
πέντε παιχνιδιών χωρίς νίκη (τέσσερις ήττες και μία ισοπαλία ενάντια στην
Ατλέτικο στο Bernabeu), αλλά βρήκε το γκολ μόνο περισσότερο από μία φορά, στον
τελευταίο αγώνα του συγκεκριμένου μαύρου κύκλου, ενάντια στη Levante, μετά από
περισσότερο από οκτώ ώρες χωρίς να σκοράρει. Εκείνος ο τυφώνας των κακών
αποτελεσμάτων συνέταξε τον τέλος του Lopetegui, το οποίο υπέγραψε η Barça με
τον πιο ταπεινωτικό τρόπο στο Clásico.
Νέες εποχές
Ο Σαντιάγο Σολάρι προωθήθηκε απ’την Castilla για να πάρει τη
σκυτάλη απ’τον Lopetegui, αρχικά προσωρινά. Το νέο αφεντικό άλλαξε πολλά
πράγματα: χωρίς βασικούς μπακ, πόνταρε στους φυσικούς τους αντικαταστάτες. Έδωσε
πτήση στον Βινίσιους. Η διάταξή του κυμάνθηκε ανάμεσα στο 4-3-3 του Julen και στο
4-2-3-1, με τον οποίο είχε βάλει σε καλό δρόμο τη σεζόν της Castilla στην
Segunda B. Το αποτέλεσμα ήταν μια Μαδρίτη με μακρούς μπακ χαφ, βαθιούς, με
λιγότερη επεξεργασία στο κέντρο, πιο συγκεκριμένη. Δεν ήταν τυχαίο ότι τα
γκολ άρχισαν να’ρχονται απ’το πρώτο παιχνίδι, αυτά τα τέσσερα γκολ στη Μελίγια
στο πρώτο σκέλος των 32 του Copa.
Είναι μόνο τέσσερα παιχνίδια, για κάποιους λίγος χρόνος για
να βγάλεις συμπεράσματα, αλλά μέσος όρος σκοραρίσματος της ομάδας έχει πάει απ’τα
1,5 γκολ ανά παιχνίδι στα 3,75. Ταυτόχρονα, η κατοχή έχει μειωθεί σημαντικά. Με
τον Lopetegui ο μέσος όρος ήταν 65,68%· με τον Solari, 57,19%, σχεδόν 8,5
μονάδες λιγότερο. Αλλά το παιχνίδι της ομάδας δεν έχει υποφέρει. Πέρα απ’αυτό,
η ομάδα έχει βρει επίσης την αμυντική σταθερότητα που προτίθετο να διατηρήσει ο
προκάτοχος του Σολάρι αρνούμενος τη μπάλα στους αντιπάλους του. Σε τέσσερα
παιχνίδια η Μαδρίτη έχει δεχτεί μόνο δύο γκολ, στο ίδιο παιχνίδι, εναντίον της
Celta, που δεν εμπόδισαν έναν ξεκάθαρο θρίαμβο των λευκών.
Είναι ακριβώς αυτό το ματς αυτό που θυμίζει περισσότερο την
αρχή της εποχής του Ζιντάν. Με τον Γάλλο, η Μαδρίτη άρχισε αναζητώντας την
ανταλλαγή χτυπημάτων. Ήταν μια ομάδα που πρότεινε, αλλά την οποία δεν την ένοιαζε
να συσπειρώνεται κοντά στο τέρμα της για να αμυνθεί όταν έπρεπε. Μάλιστα, η
Celta είχε περισσότερο τη μπάλα απ’ότι η Μαδρίτη στον αγώνα του Balaídos. Με
αυτόν τον τρόπο ήρθε η επιτυχία με τον Ζιζού κι αυτός είναι ο τύπος που φαίνεται
να προτίθεται να επαναφέρει ο Σολάρι. Η κατοχή δεν είναι πλέον δόγμα. Το δόγμα
της Μαδρίτης είναι και πάλι το γκολ.
Η σελίδα της στήλης στο facebook: