Η θλίψη του Keylor Navas

Του Antonio Sanz

Ο Keylor δεν ξεγελιέται πλέον. Αυτός, ένας άνθρωπος που αφιερώνει τα πάντα στην δουλειά και στην πίστη, παραδέχεται ότι τώρα ο χρόνος του στην Ρεάλ Μαδρίτης δεν είναι πια ως ίσος προς ίσο

Όταν στα 65 δευτερόλεπτα του παιχνιδιού δέχεσαι το 1-0 στο πρώτο σουτ στον στόχο, το τέρμα πέφτει πάνω στον οποιονδήποτε. Και περισσότερο όταν ο συμπαίκτης-αντίπαλός σου έχει μόλις ολοκληρώσει πριν από λίγες μέρες το καλύτερο παιχνίδι του. Σ’ένα συμμετρικό ή ασύμμετρο rotation, θα το διαπιστώσουμε πια όταν θα εξαπολυθεί το καλό, ο Keylor Navas επέστρεφε για να υπερασπιστεί το τέρμα της Ρεάλ Μαδρίτης στο Champions League. Ήταν ο πέμπτος αγώνας του ως βασικός στη σεζόν: οι τρεις πρώτοι διαδοχικοί τον Αύγουστο στο Supercopa και στη Liga, οι δύο τελευταίοι στην διοργάνωση όπου ο σύλλογος υπερασπίζεται το στέμμα. Και για να πούμε την αλήθεια, ο Julen Lopetegui, ο οποίος αναδεικνύει πάντα για τον μαθητή του την πάλη και την ανταγωνιστικότητα που αναπτύσσει, αυτή το φορά δεν τον βοήθησε πολύ. Ο Ράμος έμεινε στη Μαδρίτη, όπως κι ο Μαρσέλο. Ο πολλαπλών χρήσεων Nacho κι ο αμούστακος Reguilón συμπλήρωσαν μια άμυνα που έσπασε και πάλι λίγο πριν το ημίχρονο με τον τραυματισμό του Carvajal, ο οποίος έδωσε την θέση του στον πρωτάρη Odriozola. Ωστόσο, ο Keylor δεν ξεγελιέται πλέον. Αυτός, ένας άνθρωπος που αφιερώνει τα πάντα στην δουλειά και στην πίστη, παραδέχεται ότι τώρα ο χρόνος του στην Ρεάλ Μαδρίτης δεν είναι πια ως ίσος προς ίσο.

Μετά από τέσσερα χρόνια στο σπίτι, λίγα πράγματα εκπλήσσουν πια τον Navas. Αν με το που προσγειώθηκε έπρεπε να αποδεχθεί τον πάγκο στη σκιά του Κασίγιας, το υπόλοιπο της παραμονής του στη Ρεάλ Μαδρίτης έχει συμπέσει μ’ένα κλασικό παιδικό παραμύθι, εκείνο του Πέτρου και του Λύκου. Ένα καλοκαίρι ήταν ο De Gea ή ένα χειμώνα ήταν ο Kepa, μέχρι που υπέγραψε ο Courtois. Αλλά έχει αισθανθεί πάντα με μια ασταθή ενδιάμεση ετικέτα που, παρόλα αυτά, του’χει χρησιμεύσει για ενισχύσει τη μορφή του χάρη στη σταθερότητα του προπονητή, Zidane, και στην εμπιστοσύνη που δείχνουν τ’αποδυτήρια υπό την ηγεσία του Ramos. Αλλά ο λύκος περπατάει ήδη στο λιβάδι, όπου δεν υπάρχει πια ο Ζιζού κι όπου το ειδύλλιο με τον Σέρχιο έχει αποσυντεθεί. Από τότε που ο Ράφα Μπενίτεθ του αποκάλυπτε ότι ο σύλλογος δεν τον εμπιστευόταν ως τερματοφύλακα της ελίτ, έχουν έρθει έντεκα τίτλοι, επισημαίνοντας μία Λίγκα και τρία Champions League. Ήταν αρκετή λεία, ήλπιζε ο Keylor, για μια κατηγορηματική αλλαγή της γνώμης. Αλλά δεν έχει γίνει έτσι. Επιπλέον, οι αποφάσεις του Lopetegui του το’χουν καταστήσει ακόμη πιο σαφές.

Τις τελευταίες ημέρες του Αυγούστου έζησε την τελευταία του χαρά. Τότε η Ρεάλ Μαδρίτης έκανε επίδειξη στο γκαλά της UEFA κομπάζοντας ότι έχει στο ρόστερ της τον καλύτερο τερματοφύλακα στην Ευρώπη και τον πιο διακεκριμένο τερματοφύλακα του Mundial. Ο Florentino Pérez είχε καταφέρει να τους ενώσει μετά από χρόνια που κυνηγούσε ανταγωνισμό για τον Κεντροαμερικανό. Εκείνο το βράδυ, ο Navas, στη μιντιακή του εμφάνιση, αποκάλυπτε την ευτυχία του και την τιμή του τονίζοντας το προνόμιο να καταλαμβάνει την θέση του καλύτερου. Ο tico το’χε κερδίσει. Στην ομιλία του, σημαδεμένη απ’την ταπεινότητα που βασιλεύει στην καθημερινότητά του, τόνισε ότι ποτέ δεν έχει αισθανθεί βασικός κι ότι με την άφιξη του Courtois δεν είχε αλλάξει τίποτα. Αλλά ήξερε καλά ότι τα λόγια του Lopetegui, λίγες ημέρες νωρίτερα, που έκαναν έκκληση στην προσπάθεια και στην εμπιστοσύνη προανάγγελλαν μια σεζόν σημαδεμένη περισσότερο απ’τον πάγκο παρά απ’όλα όσα πρόσθεσε στις εντολές του Ζιντάν. «Ο Julen μου’χει πει ότι με εμπιστεύεται κι ότι με υπολογίζει. Οπότε, είναι στο χέρι μου να αποδείξω στο γήπεδο ότι μπορώ να παίζω πάντα», είπε. Μόνο λίγες ώρες μετά την μετά την παραλαβή του βραβείου με σμόκιν, πρόσφερε το τρόπαιο στο Μπερναμπέου με πρόσωπο κηδείας: η εμπιστοσύνη του προπονητή ήταν για τον Courtois.

Εκείνη η νύχτα, μετά το παιχνίδι της Leganés, ήταν ιδιαίτερα σκληρή για τον Navas. Αλλά όχι περισσότερο από οποιαδήποτε απ’τις επόμενες 30 ημέρες, όπου εμφανίστηκε για να παίξει μόνο ενάντια στη Ρόμα. Σε τέτοιο βαθμό που τράβηξε ιδιαίτερα την προσοχή το πόσο ορφανό έμεινε, καθ 'όλη τη διάρκεια του Σεπτεμβρίου, το προφίλ του στο Instagram. Μέχρι αυτή την Τρίτη, η τελευταία φωτογραφία ήταν της 30^ης Αυγούστου στο gala της UEFA. Τότε τιμήθηκε ως ο καλύτερος τερματοφύλακας του Champions League 17/18. Λίγες ώρες αργότερα, το να μάθει ότι ήταν αναπληρωματικός του Courtois, άφησε πληγωμένο τον Κοσταρικανό. Τότε, διασώθηκε απ’την γλώσσα η έννοια «ασύμμετρο rotation», εκμεταλλευόμενη απ’τους πιο κοντινούς στον Lopetegui.

Ο Keylor Navas, ένας άνθρωπος που αφιερώνει τα πάντα στην δουλειά και στην πίστη, παραδέχεται ότι τώρα ο χρόνος του στην Ρεάλ Μαδρίτης δεν είναι πια ως ίσος προς ίσο

Με αυτόν τον τρόπο προσπαθούσαν να εξηγήσουν ποιες μπορεί να’ναι οι προθέσεις του Guipuzcoano προπονητή με το τέρμα. Επεδίωκαν να διαλύσουν την θεωρία, που έχει ήδη εγκατασταθεί μεταξύ ορισμένων απόψεων, ότι ήταν να ποντάρει στον έναν τερματοφύλακα για το εγχώριο πρωτάθλημα και στον άλλο για το πρωτάθλημα που παίζεται στην Ευρώπη. Πάμε, καθαρή συμμετρία που χρησιμοποίησαν ήδη άλλοι τεχνικοί όπως οι Αντσελότι και Λουίς Ενρίκε για να προστατέψουν την θέση των δύο λύσεων αντί να παραδεχτούν ότι είναι ένα πραγματικό πρόβλημα (καυτή πατάτα, που θα’λεγε κι ο βέρος Μαδριλένος) γι’αυτόν που αντιμετωπίζει την απόφαση ανάμεσα σε Navas και/ή Courtois. Μας εξήγησαν ότι κάποιος θα ένιωθε βασικός, αλλά όχι σ’όλα. Ή ότι ήταν μια απερισκεψία να αμφιβάλλεις για τον Lopetegui, όταν αυτός, κάτοικος του μοναστηριού του τερματοφύλακα, ήξερε, καλύτερα απ’τον καθένα, να χειριστεί τη μοναξιά του τερματοφύλακα. Και ίσως αυτοί οι οπαδοί της πίστης του Julen να’χουν δίκιο: θα παίζει σε κάθε στιγμή εκείνος που είναι πιο προετοιμασμένος κι έτσι δεν θα εφησυχάζει κανένας.

Κι αν κι ο Navas δεν το καταπίνει, ο Julen το του’χει ξεκαθαρίσει στη Μόσχα. Ο προπονητής πάει από έκπληξη σε έκπληξη και το αποδεικνύει: ποιος δεν εξεπλάγη που άφησε τον Βέλγο στον πάγκο όταν 72 ώρες νωρίτερα ήταν ο καλύτερος παίκτης; Ο προπονητής έχει διαπιστώσει ήδη ότι τα προβλήματά του ξεφεύγουν απ’το τέρμα, ότι εκεί μπορεί να’ναι ήσυχος με τις δύο «λύσεις». Του Keylor, απ’την καλοπροαίρετη οπτική του, του απομένει μόνο να καταβάλει προσπάθεια, να μην αποσυντεθεί και να μην αρχίσει να σκέφτεται ότι αυτή τη φορά θα πρέπει να πακετάρει. Η συνήθεια να κάθεται στον πάγκο δεν είναι αποδεχτή, σε ηλικία 31^ος ετών, το ότι ο ρόλος του στην οντότητα είναι του αναπληρωματικού ή του να συμμετέχει αιφνιδιαστικά με το να βγαίνει απ’το μανίκι του προπονητή. Με σύμβαση μέχρι τον Ιούνιο του 2020, οι πρωταρχικές προθέσεις να παραμείνει στη Ρεάλ Μαδρίτης σήμερα καταρρέουν. Είναι αλήθεια ότι το ποδόσφαιρο είναι πολύ μεταβλητό κι αυτός ότι έχει απολαύσει περισσότερα απ’όσα θα πίστευε όταν ανέβηκε στο ιδιωτικό αεροπλάνο που έπρεπε να τον μεταφέρει στο Μάντσεστερ. Από τότε, έχει μεγαλώσει ως ένας αληθινός επιζών. Ωστόσο, τώρα πρέπει να αντιμετωπίσει, με θλίψη, την πραγματικότητα: ο λύκος είναι πια στο λιβάδι και ονομάζεται Courtois.