Στις τελευταίες αγωνιστικές η Μπαρτσελόνα έκανε κάποια δώρα στην Ρεάλ Μαδρίτης. Σήμερα οι merengues άρχισαν να τα επιστρέφουν πίσω. Ήταν ένα κρίσιμο ματς. Μια στιγμή στην οποία ο Λοπετέγι νιώθει την πίεση. Αυτό φάνηκε ήδη απ’την σύνθεση της εντεκάδας του απ’την οποία απουσίαζε ο Ασένσιο, κι όχι άδικα, με βάση τις τελευταίες εμφανίσεις του. Και φάνηκε ακόμα περισσότερο απ’την αλλαγή του Μπενζεμά με τον Μαριάνο στο ημίχρονο. Εκεί ο Λοπετέγι έδινε την αίσθηση ότι «καλή και αναγκαία η στήριξη στον Καρίμ για τα σχέδιά μου, αλλά πάνω απ’όλα είναι το κεφάλι μου, και πρέπει να το προστατέψω».
Σήμερα οι παίκτες του Χουλέν πήγαν απ’τα πολλά στα λίγα. Αρχικά
έδειξαν να αντιλαμβάνονται τη σημασία της κατάστασης και μπήκαν στο παιχνίδι με
πάθος, ένταση και βάζοντας τα πόδια τους στην φωτιά. Χαρακτηριστική η περίπτωση
μιας λάθος πάσας στην άμυνα στα πρώτα λεπτά την οποία έσωσε την τελευταία
στιγμή ο Βαράν με τάκλινγκ και υπερπροσπάθεια. Χαρακτηριστικό και το ότι η Ρεάλ
είχε τις ίσως δύο μεγαλύτερες ευκαιρίες της στο παιχνίδι στα πρώτα δέκα λεπτά
με το σουτ του Θεμπάγιος (5’) που ο Πατσέκο έδιωξε σε κόρνερ και την κεφαλιά
του Μπενζεμά (9’) που έκοψε σχεδόν πάνω στην γραμμή ο Laguardia.
Από’κει και πέρα, κάθε λεπτό που περνούσε στον αγώνα, η Ρεάλ
έπεφτε. Έχανε σε ένταση, ώθηση και δύναμη. Και κάθε λεπτό που περνούσε στον
αγώνα, η κατάσταση γινόταν όλο και πιο ανηφορική για τους λευκούς. Στις αρχές
του δευτέρου μέρους ξεκίνησε ψιχάλα, σταδιακά μετατράπηκε σε κανονική βροχή,
στο 80’ ο Μπέιλ αποχώρησε και πάλι τραυματίας, και το αποκορύφωμα ήρθε στο 5ο
και τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων όταν η Αλαβές κέρδισε κόρνερ με το οποίο
έκανε το 1-0 και πήρε μια μεγάλη νίκη, καταφέρνοντας ακόμα και να πιάσει την
Ρεάλ στην βαθμολογία!
Το πράγμα για τον Λοπετέγι στραβώνει πολύ. Αρχίζει δειλά
δειλά να μπαίνει στο μη αναστρέψιμο. Ο μεγάλος χαμένος απ’όλο αυτό θα’ναι η
Ρεάλ Μαδρίτης. Το καλοκαίρι ο Πέρεθ έτρωγε τη μια χυλόπιτα πίσω απ’την άλλη. Ο Ποκετίνο
του’κανε τον δύσκολο και τελικά δεν ήρθε, την λαϊκή απαίτηση του Κλοπ ούτε καν
τόλμησε να την προσπαθήσει -άλλωστε χωνεύει ακόμα την χυλόπιτα του 15-. Ο Λεβ
τον απέρριψε δημόσια -πάλι καλά, αν και δεν παύει να’ναι κατάντια-, ο Αλέγκρι
του’κλεισε την πόρτα στα μούτρα, τον αρνήθηκε μέχρι κι ο πιτσιρικάς
Νάιγκελσμαν! Και μετά κατέληξε στον Λοπετέγι. Είναι ξεκάθαρο πως αν αναγκαστεί
να τον απολύσει μέσα στην χρονιά, δεν θα βρει ούτε κάποιον αυτής της κατηγορίας, γι'αυτό και θα τον στηρίξει όσο γίνεται. Ραούλ και Τσάμπι Αλόνσο δεν έχουν ακόμα το δίπλωμα που απαιτείται, και μένει
μόνο ο Γκούτι, ο οποίος πήγε το καλοκαίρι ως βοηθός προπονητή στην Μπεσίκτας. Αν
δεν στρώσει η κατάσταση, δεν θα μου’κανε εντύπωση ν’αρχίσει ν’ακούγεται.
Το γεγονός είναι πως όλα αυτά, δεν έχουν και πολλή σημασία. Πραγματική
σημασία έχουν οι καλοκαιρινές αποφάσεις του Φλορεντίνο. Το καλοκαίρι, όταν
άρχισαν να εμφανίζονται τα πρώτα ρεπορτάζ από πλευράς της Marca που έκαναν
λόγο για το δύσκολο της περίπτωσης του Αζάρ, σχολίασα «Φλορεντίνο, έτσι και δεν βάλουν πλάτη οι Ίσκο και Ασένσιο, σε βλέπω να τροποποιείς ξανά το καταστατικό».
Το καταστατικό προφανώς και δεν θα το τροποποιήσει, αλλά οι Ίσκο, και Ασένσιο,
λόγω σκωληκοειδίτιδας ο ένας, και απογοητευτικής κατάστασης ο άλλος, δεν βάζουν
πλάτη μέχρι στιγμής. Στην συγκεντρωτική μου ανάλυση έγραψα ότι φέτος ο Πέρεθ,
μπροστά στο αδύνατο του να καταφέρει να πάρει απ’τον παντοδύναμο Άραβα ένα απ’τα
δύο κολλήματά του -Νειμάρ ή Μπαπέ- αποφάσισε να στηρίξει την επίθεση της ομάδας
σε δύο προβληματικούς παίκτες: τους Μπενζεμά και Μπέιλ. Και ευχόμουν, ο πρώτος
να κάνει μια εξαιρετική σεζόν, κι ο δεύτερος να μείνει μακριά από
τραυματισμούς, και να με διαψεύσουν. Και μέχρι στιγμής, δυστυχώς, δεν γίνεται
ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Κι ο Αζάρ, που έλιωνε για’να ρθει στην Ρεάλ
Μαδρίτης, είναι ακόμα στην Τσέλσι. Και στην Ρεάλ Μαδρίτης παίζει ο γυάλινος
Μπέιλ, τον οποίο συμπολίτευση κι αντιπολίτευση πλασάρει ως τον παίκτη με το
περισσότερο ένστικτο στο γκολ, αλλά για τον οποίο στην ανάλυσή μου έγραφα:
«Δυστυχώς όμως ο Πέρεθ έχει μεγάλο κόλλημα και με τον Μπέιλ.
Στο καλοκαίρι που θα μπορούσε, μετά τον φετινό τελικό του Κιέβου, να τον
πουλήσει μέχρι και 140 εκ. ευρώ, να βάλει άλλα 60-80 και ν’αγοράσει τον Αζάρ,
έτσι ώστε να μείνει και με καλό κεφάλαιο στα ταμεία, αυτός επέλεξε να δώσει
άλλη μια ευκαιρία στον Μπέιλ. Και μακάρι να βγω ψεύτης, αλλά θα χάσει και φέτος
μεγάλο μέρος λόγω των τραυματισμών. Από πέρυσι τον Δεκέμβριο που επέστρεψε
απ’την τελευταία του θλάση, δεν ξανατραυματίστηκε. Αλλά από πέρυσι τον
Δεκέμβριο και μέχρι τον Ιούνιο έπαιξε ΜΟΛΙΣ 1.615 λεπτά. Και φέτος καλείται να
αγγίξει τα 4000».
Αυτή είναι η φετινή κατάσταση στην Ρεάλ Μαδρίτης. Οι
πανηγυρτζήδες ας αποχωρήσουν τώρα. Εδώ υπάρχει χώρος μόνο για πολεμιστές.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
