Η άποψη του Juan Ignacio Gallardo,
διευθυντή της Marca
Ο προπονητής, όπως το κατάρτι των πλοίων στις καταιγίδες της
ανοικτής θάλασσας, είναι το πρώτο πράγμα που σπάει στις ποδοσφαιρικές
καταιγίδες. Η μορφή του Julen Lopetegui φαίνεται χτυπημένη αυτές τις μέρες από θυελλώδεις ανέμους,
με τη μορφή των κριτικών μετά τις τελευταίες ήττες, οι οποίες θέτουν σε δοκιμή
την αντοχή του -και του club-
μπροστά στις αντιξοότητες.
Χωρίς να τον απαλλάσσω απ’το μερίδιο της ευθύνης που του αντιστοιχεί
στα τελευταία και εκρηκτικά αποτελέσματα, πρέπει να θέσω επίσης την εστίαση στους
ναύτες, δηλαδή, στους παίκτες, η δουλειά των οποίων αποδεικνύεται απαραίτητη
για να διατηρούν το σκάφος στην επιφάνεια.
Ο Julen
(και η Μαδρίτη) χρειάζονται τώρα να’χουν τη βοήθεια και τη δέσμευση όλων. Κι
αυτό σημαίνει να προπονούνται διπλάσια αν χρειάζεται, να θέλουν να παίξουν
ακόμη και με σπασμένο πόδι, να’ναι στην τσίτα απ’το πρώτο δευτερόλεπτο των ματς,
ν’αποδέχονται χωρίς σκέψεις ότι η ιεραρχία δεν αποτελεί εγγύηση λεπτών ή
πρωταγωνιστικού ρόλου, να εμπλέκονται, να προσθέτουν, να δαγκώνουν...
Εντοπίζω κάποια απουσία αυτών των παραδοχών. Αν κάθε ναύτης
κωπηλατεί προς την δική του κατεύθυνση, το κατάρτι σπάει... και το πλοίο δεν
προχωράει.
Τελείωσε ο αγώνας της Μαδρίτης στο Λουζνίκι, ένας ακόμα
χωρίς γκολ, κι αμέσως εμφανίστηκε στην ατμόσφαιρα το όνομα του Κριστιάνο. Κάποιοι
ξανάρχισαν το κλάμα για την αποχώρησή του. Άλλοι τον φαντάστηκαν να κάθεται
στην πολυθρόνα του Τορίνο χαϊδεύοντας ένα γατάκι... Έμοιαζε σαν ο El Cid να κέρδιζε και πάλι μια
μάχη μετά θάνατον. Θα’ταν ανόητο να μην λαχταρούν τα 40 γκολ του ανά έτος. Θα’ταν
δειλό να μην δώσουν την ψυχή τους για να κάνουν τη μορφή του να ξεχαστεί.
Κι ένα τελευταίο δισκίο για τη Μαδρίτη. Η σταδιακή είσοδος του
νεαρού Vinicius: πρώτα
σε μια προεπιλογή, μετά σε μια αποστολή, στη συνέχεια παίζει λίγα λεπτά, σήμερα
το απόγευμα, -όπως φαίνεται-, θα’χει μισή ωρίτσα... έχουν διαλύσει την
πραγματική πιθανότητα να επέστρεφε τον Ιανουάριο στην Φλαμένγκο για έξι μήνες.
"Είναι απίθανο" (όχι αδύνατο) είπε ένας απ’τους
μάνατζερ του. Τώρα ναι, αυτή η επιλογή είναι πιο απομακρυσμένη.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
