Του Ulises Sánchez-Flor
Λείπουν μεταγραφές κι ενθουσιασμός
Πού κουτσαίνει το πρότζεκτ της Ρεάλ Μαδρίτης; Το ρόστερ φτάνει για να'ναι στον αφρό, να παλεύει για τίτλους κι ακόμα και να παίζει καλό ποδόσφαιρο. Αλλά λείπουν μεταγραφές κι ενθουσιασμός και υπάρχει κίνδυνος
Ένας πρόεδρος κόντρα στο ρεύμα ο οποίος αρνείται να υπογράψει έναν goleador μετά την αποχώρηση του Κριστιάνο Ρονάλντο, ένας προπονητής που δεν βγάζει το πένθιμο πρόσωπο έχοντας μείνει στα πρόθυρα του Παγκοσμίου Κυπέλλου κι ένας αρχηγός ο οποίος παίζει το ρόλο της ασπίδας για να προστατεύσει ένα ρόστερ για το οποίο λέει ότι δεν σταματά να'ναι μια οικογένεια παρά την απουσία των Ζιντάν και Κριστιάνο. Τα τρία σκέλη της Ρεάλ Μαδρίτης -το τέταρτο είναι οι οπαδοί και είναι σε κατάσταση αναμονής- έδειξαν την αδυναμία τους στο «Tallinazo». Μια ήττα απ'την Ατλέτικο Μαδρίτης στο Σούπερ Καπ που έρχεται στον πρόλογο της σεζόν και που δεν παύει, επειδή έχει χαθεί ο λιγότερο σημαντικός τίτλος, να'ναι ένα κάλεσμα προσοχής για ένα πρότζεκτ που φαίνεται αποπροσανατολισμένο. Ο Florentino Perez φεύγει απ'την φουσκωμένη αγορά, ο Lopetegui δεν χαμογελάει από τότε που ο Rubiales του άρπαξε το μουντιαλικό όνειρο κι ο Sergio Ramos αποφασίζει ότι με την αλλαγή προπονητή και χωρίς τον Κριστιάνο Ρονάλντο, τα πέναλτι τα εκτελεί αυτός, που γι'αυτό είναι αυτός που φέρει το περιβραχιόνιο.
Απ'τον πρόεδρο πρέπει να κρατήσουμε το λόγο του, όταν στις θεσμικές ομιλίες επιμένει ξανά και ξανά με το μάντρα του εφησυχασμού και του ασυμβίβαστου για να συνεχίσει να κερδίζει και να'ναι το καλύτερο club στην ιστορία. Το ντόμινο μπορεί να πέσει απ'την προεδρία στον πάγκο μέχρι να φτάσει στο χόρτο αν ο Florentino δεν μπει στην τελική ευθεία της αγοράς για να δώσει στον Lopetegui περισσότερες ενισχύσεις που να αυξάνουν το ανταγωνιστικό επίπεδο ενός ρόστερ που δεν κολυμπά στην αφθονία των σκόρερ κι επίσης του προστίθεται το ερωτηματικό για την αμυντική ευθραυστότητα. Ο Florentino θέλει να κάνει περισσότερα με λιγότερα κι αυτό στο σημερινό ποδόσφαιρο δεν στο υπογράφει ούτε κι ο καλύτερος προπονητής στον κόσμο, όσο κι αν στην διοίκηση καυχιούνται ότι έχουν κερδίσει τέσσερα Champions League σε πέντε χρόνια.
Ο πρόεδρος υπερασπίζεται τη θέση της λογικής ώστε να μην ξοδέψει τα 100 εκατομμύρια του Κριστιάνο σε άλλον επιθετικό που δεν βελτιώνει αυτό που υπάρχει στο ρόστερ. Λάθος, επειδή υπάρχουν καλύτεροι παίκτες, αν και προφανώς δεν φτάνουν στο επίπεδο του Πορτογάλου, αλλά δεν τους πουλάνε, ούτε κι έχει την πρόθεση να μπουν στο βούρκο. Η γραμμή δράσης του, ξεκαθαρίστηκε με τις ανακοινώσεις ώστε να μην ενοχλήσει την Παρί Σεν Ζερμέν με τους Neymar και Mbappé. Είναι σα να επέλεγε να'ναι σε μια ζώνη άνεσης που έχει κερδίσει απ'τις επιτυχίες στο Champions League.
Το πρόσωπο του Lopetegui χλωμιάζει κι αυτό δεν έχει ούτε καν αρχίσει. Ισχύει περισσότερο για αυτό που δεν μιλά παρά γι'αυτό που διαμαρτύρεται. Αν και διαμαρτύρεται με τον τρόπο του, διότι στις συνεντεύξεις Τύπου αναλαμβάνει να στείλει το μήνυμα να μη μιλάνε για το παρελθόν, ούτε για τον Zidane και πόσο μάλλον για τον Cristiano Ronaldo. Πρέπει να οικοδομήσει τη δική του ιστορία με χειρότερες δυνατότητες γιατί δεν τολμά να βάλει τον Vinicius -το νεαρό βραζιλιάνικο θαύμα- στο γήπεδο για να φέρει επανάσταση στον αγώνα ενάντια στην Atleti. Ο Lopetegui έχει αρκετά για να τα καταφέρει, αν δεν του δώσουν περισσότερες ενισχύσεις, αφότου έμεινε στα πρόθυρα του να γευτεί ένα Mundial και πρέπει να επιστρέψει για να το δει απ'την τηλεόραση του σπιτιού του μασώντας την πίκρα της ανικανότητας. Από τότε που τον απέλυσε ο Luis Rubiales και εμφανίστηκε στα επίσημα του Bernabéu, δεν φαίνεται να'χει βγάλει αυτό το πρόσωπο της θλίψης. Ούτε και πρόκειται για σύγκριση με τον Zidane, αλλά αυτός μεταμφιεζόταν καλύτερα με το γοητευτικό του χαμόγελο μέχρι κι όταν διαφωνούσε με τον Florentino.
Ο αρχηγός βροντή
Μιας και τα πάντα υπόκεινται σε βελτίωση ή επιδείνωση, στο Ταλίν συνειδητοποιήσαμε ότι ο Σέρχιο Ράμος είναι περισσότερο από ποτέ ο αρχηγός βροντή. Ικανός να κάνει νερά με τον Ντιέγκο Κόστα όσο και να εκτελέσει ένα πέναλτι σε αργή κίνηση, για να ξεγελάσει τον Oblak. Μερικές φορές δίνεται η αίσθηση ότι ο αρχηγός παίζει κάτι άλλο και μπορεί να συμβεί το πιο απίστευτο πράγμα, για το καλύτερο ή για το χειρότερο. Ως αρχηγός εναπόκειται επίσης σ'αυτόν να κάνει τη μορφή του Cristiano Ronaldo να ξεχαστεί και πριν απ'το ευρωπαϊκό ντέρμπι έκανε την ισχυρισμό του για να πει ότι η Ρεάλ Μαδρίτης θα συνεχίσει να κερδίζει χωρίς τον Πορτογάλο. Δεν έγινε έτσι με το χαστούκι απ'την Atlético de Madrid και είναι στο χέρι του να παραμείνει ο πρώτος κωπηλάτης ενός κουτσού πρότζεκτ.
Πού κουτσαίνει το πρότζεκτ της Ρεάλ Μαδρίτης; Το ρόστερ φτάνει για να'ναι στον αφρό, να παλεύει για τίτλους κι ακόμα και να παίζει καλό ποδόσφαιρο. Υπάρχουν όμως δύο βεβαιότητες. Είναι χειρότερο απ'τις προηγούμενες δύο σεζόν και η απουσία ενθουσιασμού μεταξύ των οπαδών είναι φανερή με την ήττα στο ευρωπαϊκό Super Cup και την απουσία αστραφτερών μεταγραφών.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
