Του Rubén
Jiménez
Οι αποφάσεις και οι αλλαγές του, ζωτικής σημασίας για την λευκή
επιτυχία
Ο Zinedine Zidane έχει πάρει τον τίτλο του προπονητή του Champions
League με εξαιρετικό έπαινο. Πέρα απ’τους δύο συνεχόμενους τίτλους του, οι
αποφάσεις του σε καθοριστικούς αγώνες τον έχουν κάνει άξιο επαίνων. Η διαχείριση
των αποδυτηρίων και της τακτικής, τοποθετώντας σε κάθε παιχνίδι τους παίκτες που
προσαρμόζονται καλύτερα στον αντίπαλο, κινούμενα κομμάτια στην πορεία και με μεγάλα
αποτελέσματα, τοποθετούν τον Zizou στην κορυφή της συντεχνίας του.
Στο Τορίνο, ο Zidane αποφάσισε να βάλει στην ενδεκάδα τον
Isco, επαναλαμβάνοντας έτσι το σχέδιο του Κάρντιφ, εκείνο που κέρδισε το
Δωδέκατο. Κι έδωσε ξανά καρπούς. Ο προπονητής έχει ήδη δείξει ότι δεν τον
πονάει να παίρνει αποφάσεις που μπορούν να’ναι αμφιλεγόμενες με κάποιον
σημαντικό παίκτη του ρόστερ. Όπως το να μην παίξει ο Bale ούτε λεπτό στο Juventus
Stadium επειδή έτσι το απαιτεί ο αγώνας.
Ο Isco ήταν βασικός, έδωσε την ασίστ στο 0-1, συνεργάστηκε
στη δημιουργία του 0-3 του Marcelo κι έκανε έναν τέλειο αγώνα. Ένα 100%
επιτυχία στην πάσα και μια αίσθηση ελέγχου και κινδύνου όταν η μπάλα βρισκόταν
στα πόδια του, που επιβεβαίωσε την απόφαση του προπονητή να τοποθετήσει τον
malagueño στο κέντρο του λευκού παζλ.
Οι αλλαγές βοήθησαν επίσης, ειδικά η πρώτη, αυτή του Λούκας
στον Μπενζεμά στο 59ο λεπτό, νωρίς, χωρίς φόβο να αφήσει
στοχοποιημένο έναν παίκτη που δεν συνεισέφερε στο γήπεδο για να βάλει έναν
παίκτη με περισσότερη δουλειά και ταχύτητα, τον κατάλληλο για να τρυπήσει έναν
αγώνα που απειλούσε να ραγίσει. Και πέτυχε και πάλι. Ο gallego συμμετέχει στην
κούρσα στην φάση του ψαλιδιού του Cristiano.
Αλλά είναι ότι ο Isco, ο ακρογωνιαίος λίθος στο Τορίνο, δεν
ήταν βασικός στο Παρίσι. Εκεί έπαιξαν ο Lucas κι ο Asensio, άξια, επειδή το’χαν
κερδίσει στο πρώτο σκέλος. Στο Μπερναμπέου κατέστρεψαν την PSG στο τελευταίο
τέταρτο της ώρας και στο Parc de Princes το plan B μετατράπηκε σε plan Α. Ο
Ζιντάν καρατόμησε τα γαλόνια κι έβαλε τους άξιους σε μια δύσκολη έδρα και με
μια υποχρέωση: να ολοκληρώσουν τη δουλειά που ξεκίνησαν αυτοί οι ίδιοι.
Το Κάρντιφ, η Rosetta Stone του θριαμβευτικού ποδοσφαίρου
της Ρεάλ Μαδρίτης, είναι κάτι ακόμα που δείχνει έναν Ζιντάν ο οποίος, στο δρόμο
μέχρι την ουαλική πρωτεύουσα, απέκλεισε τις Νάπολι, Μπάγερν και Ατλέτικο. Στο Μόναχο
το σχέδιο ήταν παρόμοιο μ’αυτό του Τορίνο. Ο Ζιντάν είδε ότι το ματς είχε μια
ρωγμή και, μακριά απ’το να βάλει ένα μπάλωμα, προκάλεσε έναν σεισμό. Η είσοδος
του Asensio αιφνιδίασε τους Βαυαρούς κι ο Κριστιάνο έβαλε σε καλό δρόμο μια
αναμέτρηση που, στον επαναληπτικό, είχε και πάλι πρωταγωνιστή τον Asensio απ’τον
πάγκο.
Rotations στην εντεκάδα, τέλος των προνομίων και μια ματιά ειδικού
στους σημαντικούς αγώνες, αυτούς τους οποίους του άρεσε να παίζει, αυτούς τους οποίους
γνωρίζει καλύτερα από οποιονδήποτε. Ο Ζιντάν κοιτάει τον αντίπαλο με μια ματιά ακτίνων
Χ και τον ξεγυμνώνει για να μάθει τα μυστικά του, τις αδυναμίες του, κι επιτίθεται
εκεί όπου ο αντίπαλος δεν είναι άτρωτος. Στη Juve, με τη μπάλα. Στην PSG, στην
πλάτη των μπακ της. Η Μαδρίτη στο Champions League πλέει σαν ένα παγοθραυστικό καταστρέφοντας τα παγόβουνα
που μπαίνουν το δρόμο της... γιατί ο τιμονιέρης της ξέρει τέλεια πού να
επιτεθεί στο μπλοκ που την απειλεί.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
