Χθες, πριν το παιχνίδι, στη συνέντευξη, ο Ζιντάν ρωτήθηκε:
Γιατί είστε ενοχλημένος με τον φαβοριτισμό που σας δίνεται
στο Champions League;
Απάντησε:
Δεν μου αρέσει να μιλάω για φαβορί. Αφού με ρωτάτε απαντώ,
αλλά προτιμώ να το δείχνω στον αγώνα και πρέπει να σεβόμαστε όλες τις ομάδες
και το ποδόσφαιρο. Με τον αγώνα που παίξαμε εναντίον της Atlético μπορούσαμε
ακόμα και να χάσουμε. Πως εξηγείται; Έτσι είναι ποδόσφαιρο. Σε οποιαδήποτε φάση
μπορούν να σε κάνουν μπάχαλο. Εάν κάνουμε ένα μεγάλο αγώνα και είμαστε
συγκεντρωμένοι σ’όλο το ματς θα’χουμε πιθανότητες να περάσουμε, αλλά αυτό πρέπει
να το αποδεικνύουμε πάντα.
Ρωτήθηκε:
Πώς είναι δυνατόν να’ναι τόσο ανίκητη η Μαδρίτη στο
Champions League;
Απάντησε:
Αύριο έχουμε έναν αγώνα για να δείξουμε ότι είμαστε μια
μεγάλη ομάδα, αλλά ακόμα δεν έχουμε κερδίσει τίποτα. Δεν ξέρω αν είναι η
αποφασιστικότητα μας, η επιθυμία μας... Είμαστε ένα μεγάλο club, αλλά πάντα θα
υπάρχουν σκαμπανεβάσματα. Είχαμε προβλήματα στο πρωτάθλημα και τώρα ανακτούμε
την αυτοπεποίθηση, τα γκολ και το παιχνίδι. Το ποδόσφαιρο είναι πάντα το ίδιο.
Μερικές φορές έχεις ένα κακό σερί, μια κακή περίοδο, αλλά πρέπει να ξεπερνάς τα
εμπόδια κι έχουμε πολλή φιλοδοξία κι αποφασιστικότητα για να συνεχίσουμε σ’αυτό
το επίπεδο. Δεν πρέπει να σκεφτόμαστε ότι έχουμε κερδίσει κάτι γιατί δεν είναι
έτσι.
Ρωτήθηκε:
Αντιλαμβάνεται το ρόστερ ότι απομένουν τέσσερις τελικοί;
Απάντησε:
Μας απομένει ένας, ο αυριανός. Μετά θα δούμε. Τη Liga
θέλουμε να την τελειώσουμε καλά γιατί είμαστε τέταρτοι και θέλουμε να
προσπαθήσουμε να τερματίσουμε όσο το δυνατόν καλύτερα. Αύριο υπάρχει ένας
τελικός και στη συνέχεια, αν περάσουμε, θα δούμε με ποιον θα παίξουμε. Δεν μπορούμε
να σκεφτόμαστε πιο πέρα από αύριο.
Αν παρέμενε η παραμικρή αμφιβολία σε κάποιον, ήρθε το έπος της
Ρόμα, να την διαλύσει.
Η καλή εντεκάδα του Γάλλου φέτος, είναι με ρόμβο, Ίσκο,
Ρονάλντο και Μπενζεμά. Σήμερα λοιπόν, παρά τα όσα υποστήριξε χθες, ΔΕΝ την
έβαλε. Άλλαξε τον Μπενζεμά με τον Μπέιλ. Πως μεταφράζεται αυτό; Ότι ο Γάλλος,
δεν υπολόγισε το ματς όσο έπρεπε, δεν του έδωσε τη σημασία που του έπρεπε, το
ΥΠΟΤΙΜΗΣΕ και είδε τον χάρο με τα μάτια του. Αυτό είναι σίγουρο ότι συνέβη. Αυτό
που δεν είναι σίγουρο, είναι αν μ’αυτήν την κίνησή του πέρασε το μήνυμα της υποτίμησης
και στους παίκτες. Μπορεί ναι, μπορεί όχι, προσωπικά δεν το πιστεύω. Έφτανε όμως
αυτό για να γίνει ότι έγινε.
Πάμε και στο δεύτερο συμπέρασμα. Το υποτίμησε. Τον Μπέιλ όμως
γιατί τον έβαλε, και δεν έβαλε πχ τον Ασένσιο; Εδώ λοιπόν ο Γάλλος έκανε το δεύτερο
θανάσιμο αμάρτημα. Αποφάσισε, με όλη την ευθύνη δική του, να κάνει το χατίρι ενός
προέδρου υπερόπτη και αλαζόνα, που με το άθλημα δεν έχει και την καλύτερη σχέση.
Το χατίρι, ότι αφού πήραμε απόφαση να πουλήσουμε τον παίκτη, ας προσπαθήσουμε
να του ανεβάσουμε την τιμή, σ’ένα ματς που ο αντίπαλος θα παίξει εξ αρχής
ανοιχτά, σενάριο που βολεύει τον παίκτη -προσπάθεια που απέτυχε παταγωδώς και
μάλλον έριξε κι άλλο την τιμή του-. Ολέθριο σφάλμα για κάποιον με τις εμπειρίες
και τις παραστάσεις του Γάλλου. Ξέρει καλά, ότι αν προσπαθήσεις να κάνεις το
χατίρι σ’αυτόν τον πρόεδρο, και αποτύχεις, κάτι πιθανό καθώς όπως προείπα πρόκειται
για πρόεδρο υπερόπτη και αλαζόνα, που με το άθλημα δεν έχει και την καλύτερη
σχέση, αυτός ο πρόεδρος δεν πρόκειται να αναλάβει ΚΑΜΙΑ ευθύνη. Θα την αφήσει
όλη πάνω σου. Κι όταν πρόκειται για ματς που παίζεις το κεφάλι σου…
Έτσι ξεκίνησαν τα λάθη. Έτσι μπήκε το πρώτο απ’τα αποδυτήρια
και το γλυκό άρχισε να ψήνεται. Έτσι μπήκε το δεύτερο πριν το ημίχρονο και το
γλυκό έδεσε. Ο Αλέγκρι είναι καλός προπονητής, κι απόψε το’δειξε. Χτυπούσε στην
αδύναμη αμυντική πλευρά της Ρεάλ, την αριστερή του Μαρσέλο, έβγαζε σέντρες ως
κύριος, και είχε τον Μάντζουκιτς να βγαίνει σταθερά στο μις ματς επάνω στον
Καρβαχάλ. Πολύ εύκολο. Η ιστορία του Μάντζουκιτς με την Ρεάλ, ξεκινάει από παλιά.
Απ’τη Μπάγερν, μέσω της Ατλέτικο, για να φτάσει στη Γιούβε. Στην αρχική τακτική
προσέγγιση ο Αλέγκρι ανέδειξε όλες τις αδυναμίες αυτής του Ζιντάν. Ο Γάλλος
πάλι, δεν μπόρεσε να κάνει το αντίστοιχο. Στο ημίχρονο έκανε τις σωστές
διορθωτικές κινήσεις.
Κι εκεί πλέον, στο δεύτερο μέρος, τον έκαψε ο Νάβας, για τον
οποίο έχει βάλει τόση πλάτη. Εκεί πλέον, το’βλεπες να περνάει μπροστά απ’τα
μάτια σου: «ο αποκλεισμός έρχεται, ο Ζιντάν τελειώνει, και μαζί του κι ο Νάβας».
Εν τέλει αυτό δε συνέβη μ’ένα πέναλτι στο 93’. Ο Μπενάτια δεν βρίσκει μπάλα. Με
το που κάνει την επαφή στον Λούκας, ο gallego πέφτει και το κερδίζει. Είναι στην
κρίση του διαιτητή, δυναμόμετρο δεν έχει. Αλλά ειδικά στο 93’, κι ενώ πάει για
παράταση, πέναλτι δίνεις μόνο όταν είσαι 100% σίγουρος. Θα’πρεπε να το αφήσει
να πάει στην παράταση.
Μετά το πρώτο ματς είπα ότι με πορδές αυγά δεν βάφεις, και με μεταχειρισμένους
παίκτες αυτήν την Ρεάλ δεν την περνάς. Ε λοιπόν, απόψε η Ρεάλ βάλθηκε να
αποδείξει ότι γίνεται ακόμα κι έτσι. Κι απ’την άλλη συγχαρητήρια στη Γιούβε για
το αποψινό.
Σε κάθε κατάκτησή μας στο Τσάμπιονς Λινγκ, είχαμε βραδιές που
υποφέραμε. Το 14 στο Βεέσταφαλεν, το 16 στη Βόλφσμπουργκ, πέρυσι με τη Μπάγερν
και στο Καλντερόν. Απόψε μείναμε ζωντανοί προς προβληματισμό των υπολοίπων. Η καλύτερη
ομάδα απ’τις τέσσερις, είμαστε εμείς, κι ας μην το δείξαμε απόψε. Η πιο δύσκολη
αντίπαλος, είναι η Μπάγερν, λόγω Χάινκες. Και γι’αυτό, θα ήθελα να την βρούμε στους
4. Καλύτερα να την αντιμετωπίσουμε και να την ελέγξουμε σε 2 ματς, παρά στον
τελικό που όλα γίνονται.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
