Του José Félix Díaz, αρχισυντάκτη της Marca
Μόλις πριν από δύο χρόνια ο Ζινεντίν Ζιντάν έφτανε στην πρώτη ομάδα της Ρεάλ Μαδρίτης, προς έκπληξη όλων εκτός του Florentino Perez, ο οποίος ήθελε πάντα να τον έχει στο πλευρό του ως λύση ή ως αρχή πρότζεκτ. Ήταν απ’τους λίγους που πίστευαν στον Γάλλο κι ο χρόνος του’χει δώσει δίκιο.
Στην κατοχή του, 8 τίτλοι, αφήνοντας στο δρόμο την πρώτη Liga, και το Κύπελλο της περασμένης σεζόν. Τίποτα άλλο. Τα υπόλοιπα, επιτυχίες. Έχει στεφθεί ως ο καλύτερος, όπως οι συμπαίκτες του, αλλά, περιέργως, στην Ισπανία αμφισβητείται κι έχει φτάσει να γραφτεί ότι είναι επιζήμιος για τη Ρεάλ Μαδρίτης. Χωρίς καμία ντροπή.
Ο Ζιντάν και η εμφάνισή του στον λευκό πάγκο ήταν η καλύτερη απόφαση του Florentino Perez σε πολύ καιρό, στο ύψος των μεταγραφών του Φίγκο ή του ίδιου του Ζιντάν, οι δύο παίκτες που σημάδεψαν την περιοχή και που σήμαναν μια αλλαγή στην πρόσφατη ιστορία της Ρεάλ Μαδρίτης, επιστρέφοντας σε μια οικονομική και κοινωνική θέση, όχι τόσο στην αθλητική, που είχε χάσει.
Σ’αυτούς τους 24 μήνες ο Ζινεντίν Ζιντάν έχει υπάρξει ο τέλειος άνθρωπος του συλλόγου, ο εργαζόμενος του δέκα, αυτός που έχει δώσει στον καθένα αυτό που θέλει, αλλά κυρίως επιτυχίες και τίτλους στην οντότητα, αυτούς που φαίνεται να’χουν ξεχαστεί λόγω του ταρακουνήματος απ΄τη Barcelona στις 23 Δεκεμβρίου, επώδυνο για τον madridismo, αλλά όχι οριστικό.
Συνεχίζοντας την αναθεώρηση του τι έχει δώσει ο Ζιντάν σε αυτά τα δύο χρόνια, η άλλη μεγάλη του αξία εκτός των τίτλων, έχει υπάρξει αυτή του να ξέρει να δώσει στους παίκτες το χώρο και την αυτονομία που αξιώνουν και που στο παρελθόν επίσπευσε το αντίο του Rafa Benitez. Μ’αυτό το κλίμα που δημιουργήθηκε γύρω απ’το ρόστερ, το οποίο θα υπερασπιστεί μέχρι τέλους και σε κάθε είδους καταστάσεις, έχει καταφέρει μια ολική κατανόηση με το club, χωρίς ρωγμές.
Φυσικά, ζητάει απλώς να’ναι ειλικρινείς οι παίκτες με τους συναδέλφους στην καθημερινή δουλειά. Αυτός που δεν συμμορφώνεται, δεν είναι της αρεσκείας του, αν και είναι αλήθεια ότι δίνει ευκαιρίες και μερικοί όπως ο Isco κατάφεραν να αλλάξουν το ρόλο τους. Απ’το να’ναι έξω, στο να’ναι βασικός εκτός απ’την αναμέτρηση ενάντια στη Barcelona.
Ο τεχνικός θωρακίζει τους δικούς του και προσπαθεί τίποτα να μην μπορεί να διαταράξει την καθιερωμένη τάξη, αλλά ούτε αρνείται κατηγορηματικά αποφάσεις που λαμβάνονται από και για την οντότητα. Δεν του αρέσουν οι μεγάλες αλλαγές και για το λόγο αυτό έχει μετρήσει πάντα στο μέγιστο τις αφίξεις νέων παικτών. Ποτέ δεν θα πει όχι σε μια απόφαση των ηγετών γιατί ξέρει πριν απ’το δικό του είναι ο σύλλογος. Το’χει πολύ ξεκάθαρο.
Ένα άλλο διαφορετικό σενάριο και στο οποίο μπαίνουν όλα τα είδη των αναλύσεων είναι οι τακτικές αποφάσεις του, οι ίδιες που κατά την περασμένη σεζόν ήταν λόγος επαίνων, φέτος αμφισβητούνται και κάποιες δικαίως. Οι πολλοί, πάρα πολλοί, τραυματισμοί που συνέβησαν κατά το πρώτο μισό της σεζόν, έκαναν τα σχέδιά του να τιναχτούν στον αέρα, πιέζοντας ορισμένους παίκτες και εμποδίζοντας άλλους να ωριμάσουν στην προσαρμογή τους. Κι αυτό γιατί είναι από σήμερα και στο εξής όταν το σχέδιο Β, αυτό που θαυμάστηκε κατά τη διάρκεια της περασμένης σεζόν, θα’πρεπε να μπει σε δράση.
Το πρόβλημα έρχεται όταν αυτό το καθεστώς που αποκτήθηκε από μερικούς μετατρέπεται σε κορσέ, κάτι που έχει καταφέρει να δημιουργήσει άδικες καταστάσεις μέσα στην ομάδα, όπως αυτές που βιώθηκαν, για παράδειγμα, με τους Benzema, Marcelo, Asensio, Theo ή Ceballos. Το ξέρει κι αυτή η ρουτίνα θα’ναι διαφορετική από τώρα και στο εξής, ειδικά με τον mallorquín. Παρόλα αυτά, ο Zidane είναι η καλύτερη είδηση απ’την Ρεάλ Μαδρίτης τις τελευταίες δύο δεκαετίες.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
