Της Laura Rubio
Ο canterano έφτασε στη λευκή ομάδα απ’το χερι του Esnáider
κι έμεινε κατόπιν αιτήματος του Míchel
«Είναι πολύ πιο εγκεφαλικός, πιο ψυχρός από μένα, κι αυτό
τον διακρίνει» Santi, αδελφός του Franchu
Ένα παιδί που ονειρεύεται να γίνει ποδοσφαιριστής. Αυτό
είναι ένα πολύ συνηθισμένο σενάριο αυτές τις εποχές. Έτσι ξεκίνησε η καριέρα
του Francisco Feuillassier, τον οποίο όλος ο κόσμος ξέρει ως «Franchu».
Γεννήθηκε στην Αργεντινή, στη Mar del Plata, στις 12 Μαΐου του 1998 ήταν εκεί
όπου ξεκίνησε την καριέρα του στον κόσμο του ποδοσφαίρου. Βρέθηκε στους Cadetes
του San Marín -με πρωτοβουλία του πρώην madridista Juan Eduardo Esnáider- μέχρι
την ηλικία των 10 ετών. Τότε, η ζωή του έκανε μια στροφή 180 μοιρών και
προσγειώθηκε στην Ισπανία. Ο «υπαίτιος», ο Santiago Feuillassier, ο αδελφός
του.
Ο Santi βρίσκονταν στη Μαδρίτη. Βρέθηκε στην πρωτεύουσα,
ακριβώς απ’το χέρι του Εσνάιντερ: «Την πρώτη φορά που ήρθα ήταν το 2006. Ο Χουάν
έφερε τέσσερις παίκτες απ’τους Cadetes της San Martin για να δείξει το έργο του
και να παίξει ένα τουρνουά με την Ατλέτικο Μαδρίτης. Εγώ έπρεπε να επιστρέψω
στην Αργεντινή επειδή ήμουν 12 χρονών, αλλά ο Μαντοβάνι -ο νυν παίκτης της
Leganés- έμεινε».
Δύο χρόνια μετά την πρώτη επαφή, ο μεγαλύτερος των
Feuillassier επέστρεψε στην πρωτεύουσα για να κάνει δοκιμή με τη Ρεάλ Μαδρίτης
και να εγκατασταθεί οριστικά: «Εκείνη τη χρονιά έζησα με τον Χουάν και την
οικογένειά του. Δεν ήθελε να ζήσω στην προβλεπόμενη κατοικία, επειδή ήταν ήδη
μια μεγάλη αλλαγή το να’ρθω απ’την Αργεντινή. Ζούσα με τα πέντε παιδιά του κι άλλους
τέσσερις παίκτες, ανάμεσα στους οποίους ήταν κι ο Buendía -τώρα στην Cultural-».
Ήταν κατά τη διάρκεια εκείνης της σεζόν, όταν εμφανίστηκε
και πάλι η μορφή του Franchu. «Οι γονείς μου έρχονταν πολύ να μ’επισκεφτούν και
σ’ένα απ’τα ταξίδια της μητέρας μου τον έφερε. Αυτός βαριόταν στη Μαδρίτη και
ήταν ο Juan ο οποίος του είπε να πάει στο Valdebebas για να διασκεδάσει. Εκεί
τον βλέπει ο Michel, ο οποίος εκείνη την εποχή ήταν ο αθλητικός διευθυντής και γοητεύτηκε»,
ομολογεί ο Santi.
Εκείνη η μέρα ήταν κλειδί στην «καριέρα» του Franchu. Έφτιαξε
τις βαλίτσες μαζί με τους γονείς του και κατευθύνθηκαν στη Μαδρίτη τον Απρίλιο
του 2009. Η παραμονή του στη Fábrica ήταν σύντομη, δύο έτη, μέχρι το 2011, όταν
ακολουθεί τα βήματα του αδελφού του και καταλήγει στις χαμηλότερες κατηγορίες της
Rayo: «Στη Μαδρίτη δεν έπαιζε πολύ κι ο προπονητής μου με ρωτούσε όλη την ώρα
γι’αυτόν».
Παρά το γεγονός ότι έχουν παρόμοιες καριέρες, ο Σάντι, -που
αυτή τη στιγμή αναρρώνει από έναν τραυματισμό στο γόνατο- αποκαλύπτει ένα απ’τα
μεγάλα μυστικά του μικρού της οικογένειας: «Εμένα μου αρέσει να παίζω
περισσότερο απ’τα δεξιά κι αυτού απ’τα αριστερά. Είμαστε τελείως διαφορετικοί: εγώ
έχω περισσότερο ταπεραμέντο παίζοντας, κι αυτός είναι πολύ πιο εγκεφαλικός, πιο
ψυχρός κι αυτό τον διακρίνει». Στο Vallecas σμίλεψε το ποδόσφαιρό του για πέντε
χρόνια, κάτι που δεν πέρασε απαρατήρητο απ’το Valdebebas. Ο Franchu επιστρέφει
στη Μαδρίτη για να παίξει στην juvenil A, στις εντολές του Guti, κι όπου κάνει
μια μεγάλη σεζόν κατακτώντας ένα ιστορικό τρεμπλ για την cantera. Ήταν τότε όταν τον παρατηρεί ο Ζιντάν.
Έκανε την προετοιμασία με την πρώτη ομάδα, εκπλήρωσε το ονειρεμένο
ντεμπούτο του στο Κύπελλο ενάντια στην Φουενλαμπράδα στο Fernando Torres, αλλά ξεκινάει
βασικός σ’έναν αγώνα στο Santiago Bernabeu και είναι μεγάλα λόγια: «Έχουμε ένα
γκρουπ στην οικογένεια και μας προειδοποίησε απ’το Whatsapp. Έβαζε την σύνθεση
της Μαδρίτης έναν προς έναν μέχρι που τελικά έβαλε τον Feuillassier. Έπρεπε να
το συνειδητοποιήσουμε», αποκαλύπτει ο Santi.
Ο Τύπος της Αργεντινής δεν αγνόησε το ματς του Franchu που,
κατά στιγμές, μετατράπηκε στο επίκεντρο των αθλητικών ειδήσεων. Η Olé
ασχολήθηκε με την απόδοσή του συγκρίνοντας τις αρχές του μ’εκείνες των Messi,
Icardi κι άλλων Αργεντινών που έκαναν ντεμπούτο σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα.
"Δεν είναι κατανοητό πως παίζοντας στη Μαδρίτη και κάνοντας ντεμπούτο στην
πρώτη ομάδα δεν τον έχουν καλέσει απ’την Albicileste", ομολογεί ο αδελφός
του.
Κι αυτό γιατί, μετά τον Ντι Μαρία, ο μικρότερος των
Feuillassier έχει υπάρξει ο επόμενος Αργεντινός που παίζει βασικός σ’ένα
επίσημο ματς με το λευκό σύνολο, και ποιος ξέρει αν η μοίρα θα του επιφυλάξει
πολλά περισσότερα... Αλλά τώρα τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
