Του Gonzalo Cabeza
Στέφθηκε σε μια τελετή στο Παρίσι
Έφτασε σε ηλικία 11 ετών στη Λισαβόνα και με επιθυμία να γυρίσει στο σπίτι, αλλά σταδιακά δημιούργησε το μύθο ενός απ'τους καλύτερους σκόρερ όλων των εποχών κι ενός ονόματος κλειδί στην ιστορία της Μαδρίτης
«Πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα στο κάνει δύσκολο, το θέμα είναι πώς αντιδράς σε αυτό». Δεν γίνεται να ειπωθεί ότι η συμβουλή του Paulo Cardoso ήταν πραγματικά πρωτότυπη, αλλά εκείνο το αγόρι, το οποίο μόλις έβγαινε απ'την τάξη ανάμεσα σε προσβολές λόγω της προφοράς του απ'τη Madeira, χρειάζονταν να την ακούσει. Ήταν η πρώτη του μέρα στο σχολείο στη Λισαβόνα, κι ο μικρός Κριστιάνο, 11 ετών, ήθελε μόνο να γυρίσει στο σπίτι. Είχε δει την κουκέτα του στην κατοικία don José, όπου τον είχε βάλει η Sporting de Portugal, τον είχαν βάλει σε μια τάξη και η σκέψη ήταν περισσότερο στην επιστροφή στο νησί του παρά να καταλήξει να θριαμβεύσει στον κόσμο του ποδοσφαίρου, όσο κι αν εκείνο του ακούγονταν καλά από τότε που άρχισε να κλωτσάει μια μπάλα σε ηλικία 5 ετών στο Funchal.
Ο Cardoso, ο οποίος ήταν ο πρώτος του μέντορας, του πρόσφερε σε αντάλλαγμα μια μικρή δουλειά ως ball boy στο Jose Alvalade. Τίποτα σημαντικό, αλλά αρκετό για να βλέπει ποδόσφαιρο τις Κυριακές και να αισθάνεται κάπως περισσότερο εμπλεκόμενος στο νέο του σπίτι. Ο ίδιος ο προπονητής τον είχε δει στις δοκιμές και, αν και αμφέβαλε αρχικά λόγω του ήταν αδύνατος, κατέληξε να ανακαλύψει ότι σ'αυτόν τον μακρυμάλλη υπήρχε πάστα ποδοσφαιριστή. «Την κολλάει και με τα δύο πόδια», εξήγησε έκπληκτος βλέποντας τον μικρό στην πρώτη δοκιμή του. Σήμερα έχει πέντε χρυσές μπάλες στο μουσείο που χρηματοδότησε ο ίδιος στο νησί του.
Ο τρόπος αντίδρασης του Cristiano Ronaldo, εκείνο το πρώτο κλειδί που του έδωσε ο Cardoso, ήταν τουλάχιστον διαφορετικός. Ο ίδιος παίκτης που μια μέρα, μπροστά από ένα μικρόφωνο, είπε ότι ήταν τον ζήλευαν λόγω του ότι είναι πλούσιος και όμορφος αυτός που έχει σημαντικά έργα αλληλεγγύης. Αυτός που έκανε διάσημη μια ιαχή πολέμου σε ένα gala της Χρυσής Μπάλας έχει αποκαλυφθεί ως ένας πολυλειτουργικός πατέρας. Ο ακούραστος αγωνιστής που εμφανίζεται κάθε μέρα πρώτος στο Valdebebas είναι επίσης ο άνθρωπος που, μερικές φορές, φαίνεται να αηδιάζει, όταν οι συμπαίκτες του σκοράρουν λόγω του απλού γεγονότος ότι δεν το'χει κάνει αυτός. Αυτός που έχει προβλήματα με την εφορία είναι ο ιστορικός σκόρερ.
Το κρύο και το ζεστό συνυπάρχουν στον ίδιο χαρακτήρα, ένας τεράστιος ποδοσφαιριστής, ένας από εκείνους που θα μείνουν για πάντα, αιώνια. Το παιχνίδι είναι η πρώτη εξήγηση για τα πάντα, όπως είναι πάντα με τον αθλητισμό. Οι ιδιοτροπίες του Cristiano, τα πήγαινε-έλα του και τα προβλήματα του χαρακτήρα του δεν θα ένοιαζαν κανέναν αν έπαιζε στην Segunda B, αλλά όλα αυτά αποτελούν μέρος ενός απ'τους καλύτερους αθλητές της γενιάς του κι ενός απ'τους μεγαλύτερους σκόρερ όλων των εποχών.
Μια ολόκληρη χώρα εναντίον
Σε ηλικία 32 ετών του απομένουν πια λίγα ν'ανακαλύψει. Το παρελθόν του έχει σκιές, αλλά γενικά, πρόκειται για έναν εξαιρετικό παίκτη. Μάλιστα από πολύ νεαρός. Στην Αγγλία θυμούνται πως μετά απ'το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006, όταν έπαιζε πια στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, επιλέχθηκε απ'τις κερκίδες της Premier ως αποδιοπομπαίος τράγος για τον αποκλεισμό της χώρας τους. Τα αγγλικά ταμπλόιντς τον χρησιμοποίησαν ως δόλωμα, και η σκληρότητα που μπορούν να φτάσουν να'χουν αυτές οι εφημερίδες είναι σχεδόν άπειρη. Αλλά δεν φάνηκε να τον απασχολεί καθόλου, εκείνη την ίδια σεζόν, μόλις στα 21 του, ήταν αυτή στην οποία απέδειξε στους τεχνικούς της United ότι ο Beckham στην πλευρά του ήταν αρχάριος.
Αυτό είναι κάτι που ξέρουν επίσης στην Ρεάλ Μαδρίτης, ένα club που, σ'αυτό το σημείο, είναι πια η ομάδα της ζωής του. Τρία απ'τα τέσσερα Champions League του τα κέρδισε στα λευκά, όπως και τέσσερις απ'τις πέντε χρυσές μπάλες που διακοσμούν τις βιτρίνες του. Υπογράφηκε απ'τον Ramón Calderón, αν και η επίσημη παρουσίαση ήρθε απ'το χέρι του Florentino Pérez. Το θέμα είναι ότι η συμφωνία ήταν κλεισμένη από πριν, ένα απ'αυτά τα πράγματα για τα οποία καυχιόνταν η διοίκηση που ανατράπηκε λόγω τη διαφθοράς της. Δεν γίνεται να ειπωθεί ότι ήταν φτηνός, 96 εκατομμύρια ευρώ είναι πολλά σήμερα κι εκείνη την εποχή ήταν ένα στρατοσφαιρικό νούμερο, αλλά τα δεδομένα πρέπει να τα βάζουμε πάντα στο πλαίσιό τους.
Επειδή σήμερα λίγοι αμφιβάλλουν ότι η επιχείρηση βγήκε κερδοφόρα στην Ρεάλ Μαδρίτης. Αυτά τα χρήματα δεν ήταν μια δαπάνη, αλλά μια επένδυση, αγόρασε τον καλύτερο δυνατό παίκτη της εποχής του, αποκλείοντας την δυνατότητα του Messi. Κι έναν απ'τους σημαντικότερους ανθρώπους στην ιστορία ενός αθλητικού ιδρύματος που βρίσκεται ανάμεσα στα μεγαλύτερα όλων των εποχών. Ο Cristiano ήρθε σε μια ιστορική ομάδα και κατάφερε να ξεχωρίσει, κι αυτό γνωρίζοντας ότι πιθανότατα δεν υπάρχει πιο δύσκολο μέρος για να γίνεις μεγάλος. Η Μαδρίτη συνηθίζει να καταπίνει όλα τα υπόλοιπα κι αν δεν είναι έτσι πείτε το στον Μουρίνιο, ο οποίος ήρθε πιστεύοντας ότι θα μπορούσε να γίνει μεγαλύτερος απ'τον Σαντιάγο Μπερναμπέου. Η παράδοση της Ρεάλ Μαδρίτης είναι ικανή να συντρίψει οποιονδήποτε.
Ξεχωρίζει στο σπίτι του Di Stéfano
Το να καταφέρεις να ξεχωρίσεις σ'αυτό το πλαίσιο, το ν'ακούγεται τ'όνομά σου μ'αυτό του Di Stéfano και να μην μοιάζει τρελό, είναι η κληρονομιά που θ'αφήσει για πάντα ο Cristiano Ronaldo. Η σχέση του με την κερκίδα, ακόμη και με το club, δεν έχει υπάρξει πάντα η καλύτερη. Τον Πορτογάλο τον έχουν αποδοκιμάσει, επειδή το να παίζεις στη Μαδρίτη είναι να εκτίθεσαι και δεν το'χει πάρει καθόλου καλά. Δεν ήταν ποτέ σε θέση να καταλάβει ότι η αγάπη μπορεί επίσης να'ρθει με τη μορφή της απαίτησης κι όπου άλλοι έσκυβαν το κεφάλι και συνέχιζαν περπατώντας, αυτός επαναστατούσε.
Ο Cristiano είναι εκείνος ο παίκτης που ήρθε στη Μαδρίτη κάνοντας ποδηλατάκια, ίσως ακόμη και πολλά αχρείαστα, και θα φύγει απ'την ίδια πόλη έχοντας μετατραπεί σ'έναν εκτελεστή περιοχής. Τι εκτελεστής φυσικά. Η εξέλιξή του είναι ξεκάθαρη, στην πορεία έχει χάσει κάτι από ταχύτητα, επίσης λίγο στην αποτελεσματικότητα της ντρίμπλας που είχε κάποτε, αλλά έχει μεταλλαχθεί σ'έναν εξαιρετικά αποτελεσματικό παίκτη, ικανό να στοιβάζει αριθμούς και γκολ πάνω απ'οποιονδήποτε απ'τους σύγχρονους του. Ναι, ο Messi έχει υπάρξει, κατά πάσα πιθανότητα, καλύτερος παίκτης για μεγαλύτερο διάστημα, αλλά είναι πιθανό ο Πορτογάλος να'ναι ο μεγάλος σκόρερ της γενιάς του.
Έχει σκοράρει πάρα πολλά, τα νούμερά του στη Ρεάλ Μαδρίτης λένε ότι έχει σκοράρει 418 γκολ σε 412 παιχνίδια, κάτι αξιομνημόνευτο, σχεδόν ανίκητο. Παραπάνω από ένα γκολ ανά παιχνίδι. Στην αρχή, όταν έφτασε, τον υποδείκνυαν γιατί δεν έβαζε γκολ στους σημαντικούς αγώνες. Στην πραγματικότητα ήταν ένα θέμα δειγματοληψίας, δεν είχε παίξει πάρα πολλούς. Στον πρώτο τελικό του στα λευκά, το Κύπελλο, σκόραρε επί της Barcelona του Guardiola μια εξαιρετική κεφαλιά στην παράταση. Ο Madridismo, απαιτητικός, άρχισε να θέλει περισσότερα απ'αυτόν. Για να σταματήσει μια Barça που μεγάλωνε σαν αφρός ήταν απαραίτητος ένας παίκτης με ανεξέλεγκτη πείνα, όπως είναι αναμφίβολα ο Cristiano.
Ο χρόνος έχει δείξει ότι δεν είχε σημασία η στιγμή, αυτός θα'ταν πάντα εκεί επιμένοντας. Χθες του έδωσαν την πέμπτη Χρυσή Μπάλα του. Ήταν για τη Liga, φυσικά, όπου φάνηκε όπως πάντα ως ο πρώτος σκόρερ της ομάδας του, αλλά πάνω απ'όλα ήταν για το Τσάμπιονς Λιγκ. Ίσως είναι η καλύτερη κληρονομιά του, η μεγαλύτερη διοργάνωσή του. Πέντε γκολ εναντίον της Μπάγερν στα προημιτελικά, τρία στην Ατλέτικο στα ημιτελικά, δύο ακόμα, συμπεριλαμβανομένου του πρώτου, στον τελικό εναντίον της Γιουβέντους. Είναι δύσκολο να βρεθεί κάποιος πιο καθοριστικός, λίγες φορές χρειάστηκε μια ομάδα τόσο μόνο έναν παίκτη. Κι αυτό γιατί ο Cristiano Ronaldo είναι όλα αυτά. Αυτός που, χαρούμενος, πήρε για άλλη μια φορά τη χρυσή μπάλα. Αυτή τη φορά στο Παρίσι και με τα φώτα του Πύργου του Άιφελ να λάμπουν στον ουρανό της γαλλικής πρωτεύουσας.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
