Του Jesús Garrido
Ξεπέρασε την Πολωνία στην διαδικασία των πέναλτι
Η Πορτογαλία δεν ήταν καλύτερη απ’την Πολωνία, ήταν απλά
ίσες, αλλά αυτή τη φορά έτυχε να χαμογελάσουν οι Πορτογάλοι. Ο Quaresma ήταν
και πάλι ο εθνικός ήρωας, σκοράροντας το πέμπτο πέναλτι
Συνέβη: Η Πορτογαλία είναι στα ημιτελικά του Ευρωπαϊκού
Πρωταθλήματος χωρίς να’χει κερδίσει ούτε ένα παιχνίδι στο τέλος της κανονικής
διάρκειας των ενενήντα λεπτών. Με τη νέα μορφή του τουρνουά, ήταν εφικτές
καραμπόλες όπως αυτήν, κι ο Cristiano και η χώρα του το έχουν εκμεταλλευτεί για
να’ναι μόλις δύο παιχνίδια μακριά απ’το να γίνουν πρωταθλητές Ευρώπης για πρώτη
φορά στην ιστορία τους. Η Πορτογαλία δεν ήταν καλύτερη απ’την Πολωνία, ήταν απλά
ίσες, αλλά αυτή τη φορά έτυχε να χαμογελάσουν οι Πορτογάλοι, οι οποίοι είχαν
την κακή ανάμνηση της ήττας στα πέναλτι ενάντια στην Ισπανία το 2012 κι αυτή
την φορά έκαναν το σωστό. Ο Ricardo Quaresma, ο οποίος σκόραρε το νικητήριο
γκολ εναντίον της Κροατίας, ήταν και πάλι ο εθνικός ήρωας, σκοράροντας το
πέμπτο πέναλτι.
Αυτό το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα είναι πολύ παράξενο, ένα απ’τα
σπανιότερα στη μνήμη. Ήταν ήδη παράξενο να αναμετρώνται Πορτογαλία και Πολωνία για
μια θέση στα ημιτελικά, κι όμως συνέβη. Κι αν ήταν ν’αποφευχθεί άλλη μία
συνεχόμενη παράταση, αναμένονταν ότι μια απ’τις δύο, ή και οι δύο, θα έκαναν
ένα βήμα μπροστά, ψάχνοντας το γκολ με μεγαλύτερη πρόθεση, αλλά δεν συνέβη. Οι
δύο ακολούθησαν το παράδειγμα των αντίστοιχων εμφανίσεών τους στους 16 και
μόλις αντιλήφθηκαν ότι πλησίαζε το τέλος της κανονικής διάρκειας, υπέγραψαν την
τόσο συνηθισμένη ανακωχή σ’εκείνο το σημείο της αναμέτρησης κι αποδέχτηκαν πρόθυμα
να ρισκάρουν τη ζωή τους στα πέναλτι, κάτι που οι Πολωνοί θα μετάνιωσαν σίγουρα.
Όταν λέμε ότι σε αυτό το Euro συμβαίνουν απροσδόκητα
πράγματα, αναφερόμαστε επίσης στο ότι αυτή η Πορτογαλία είναι στον ημιτελικό.
Είναι, χωρίς αμφιβολία, η πιο αδύναμη πορτογαλική γενιά εδώ και δεκαετίες. Απ’αυτήν
την ομάδα έχουν περάσει μεγάλοι παίκτες απ’τους οποίους μένουν μόνο δύο, όπως είναι
οι Πέπε και Κριστιάνο, ενώ στο μεταξύ περνάνε στάρλετ που ποτέ δεν φτάνουν να
λάμψουν σαν τον Νάνι και τον Quaresma. Οι υπόλοιποι, είναι οι παίκτες προς δοκιμή,
για ν’αποδείξουν την αξία τους έξω απ’την εθνική και, σε πολλές περιπτώσεις, έξω
απ’το πορτογαλικό πρωτάθλημα.
Κι ανάμεσα σ’όλους αυτούς τους άπειρους, αναδύθηκε ο
νεότερος απ'όλους, ένα παιδί που ονομάζεται Renato Sanches, για να σώσει την
Πορτογαλία. Είναι 18 χρονών, αλλά η ποιότητά του, η προσωπικότητα και η
ποδοσφαιρική ευφυΐα κάνουν να πιστεύεται ότι είναι τουλάχιστον 28. Η Μπάγερν
κατέβαλε 35 εκατομμύρια στη Μπενφίκα γι’αυτόν, και οι Βαυαροί δεν αποκτούν χωρίς
μια αυστηρότητα. Στην Πορτογαλία του Cristiano, αυτός που παίρνει την ομάδα στην
πλάτη είναι αυτό το παιδί με τα ράστα και το πρόσωπο χωρίς ούτε μια ρυτίδα.
Σκόραρε το γκολ της ισοφάρισης, αλλά αυτό ήταν σχεδόν το
λιγότερο. Όλο το παιχνίδι της Πορτογαλίας περνούσε απ’αυτόν και ήταν δύσκολο να
πεις κατηγορηματικά ποια ήταν η θέση του στο γήπεδο. Ξεκίνησε στη μέση, ως
δημιουργός του παιχνιδιού και ήταν ο μόνος που έκανε την Πορτογαλία να κυλά,
αλλά πέρασε στα αριστερά όταν μπήκε ο Moutinho κι από εκεί δημιούργησε επικίνδυνες
διαγώνιες. Εμφανίζονταν για να κλέψει, προσφέρονταν για πάσα ... Και στα 18 του,
πήρε το δεύτερο πέναλτι και το κάρφωσε στο παραθυράκι. Στη συνέχεια, με ηρεμία
πήγε για τη μπάλα για να την δώσει στα χέρια του Kamil Glik για να τον αποσταθεροποιήσει.
Δεν το πέτυχε, αλλά το έκανε.
Ο Cristiano, ενώ των μεταξύ, έχασε την ιδιαίτερη μονομαχία
του με τον Lewandowski. Είναι αλήθεια ότι συνολικά στο Euro, ο madridista έχει
κάνει περισσότερα για την εθνική του απ’ότι ο παίκτης της Μπάγερν, καθώς το
γκολ του Lewandowski στην Πορτογαλία ήταν το πρώτο του στη διοργάνωση, ενώ ο Ρονάλντο
πέρασε την εθνική του στους 16 με μια ντομπλέτα κατά της Ουγγαρίας. Αλλά πέρα
από αυτό, το αίσθημα της αναποτελεσματικότητας του Cristiano στο γήπεδο είναι
απελπιστικό. Σε μια ομάδα λίγου ταλέντου, δεν ξεχωρίζει καθόλου. Κάνει κάποια τεχνική
χειρονομία διαφοροποίησης, αλλά όχι καθοριστική. Ένα απ’τα χαρακτηριστικά του μεγάλου
Cristiano είναι η έμφυτη ικανότητά του να διαχειρίζεται φάσεις για γκολ
ανεξάρτητα απ’τους συμπαίκτες του. Δεν το κάνει με την Πορτογαλία.
Αλλά στο τέλος, αυτό που μετράει είναι το αποτέλεσμα και δεν
υπάρχει τίποτα που ν’αρέσει περισσότερο στον Cristiano απ’το να κερδίζει. Αυτή
τη φορά, τουλάχιστον, ευστόχησε στο πέναλτι του. Σιγούρεψε ότι θα εκτελούσε κι
άρχισε την διαδικασία, χωρίς να συμβεί ό, τι συνέβη με την Ισπανία στο Euro του
12, που πήρε το πέμπτο και δεν πρόλαβε να εκτελέσει. Αυτό συνέβη στον
Krychowiak. Ο αιώνιος πόνος αυτή τη φορά έλαχε στον Kuba Błaszczykowski. Και στον
Quaresma, για τον οποίο πριν από δώδεκα χρόνια υπήρξε η φήμη ότι θα πήγαινε στη
Μπάρτσα, να σκοράρει το τελευταίο. Η Πορτογαλία περιμένει την Ουαλία ή το
Βέλγιο για μια θέση στον τελικό στις 10 Ιουλίου.
