Δίκαιη και πολύ
άνετη νίκη με 3-0, το πιο δίκαιο σκορ θα ήταν το 4-0. Δεν περίμενα, τόσο πτώμα
την Ειμπάρ, μάλιστα λόγω του rotation του Κάρλο, περίμενα να κερδίσουμε δυσκολότερα.
Όλα κρίθηκαν
στο α, στο οποίο πραγματικά η Ειμπάρ ήταν κομπάρσος και η Ρεάλ χωρίς να
προσπαθήσει ιδιαίτερα, έκανε 70% κατοχή. Τόσο κακή ήταν η Ειμπάρ, που μέχρι κι
ο Ιγιάρα ήταν θετικός. Πολύ πάθος και όρεξη απ’τον Τσιτσαρίτο, ασίστ απ’τον
Αρμπελόα στο 2-0, τα παραπάνω φτάνουν για να κατανοήσουμε την δυναμική του
αντιπάλου.
Και απέναντι σε έναν τέτοιο αντίπαλο, περίμενα να δω περισσότερα απ’τον
Χεσέ, όμως δυστυχώς δεν τα’δα. Ναι μεν έβαλε το ωραίο γκολ, με προσωπική
ενέργεια, όμως αυτό ήρθε στο 83 και μέχρι τότε δεν έκανε και τόσο καλή
εμφάνιση.
Ο Μόντριτς καλά θα’ταν να’χε πάρει την κίτρινη για να συμπλήρωνε.
Τώρα το εντός με την Μάλαγα, δεν θα’χει καμία σχέση με τον σημερινό περίπατο
και θα πρέπει να’ναι προσεκτικός γιατί θα τον χρειαστούμε μέσα στην Θέλτα.
Με
στενοχωρεί το γεγονός ότι η ομάδα
τέλειωσε από τώρα τον Κοεντράο(εν μέρει φταίει κι ο ίδιος με την αδιαφορία στις
προπονήσεις) γιατί αν συνεχίσουμε στο cl πιθανόν να τον χρειαστούμε.
Υ.Γ.1: Μια το
δάχτυλο, μια ο μυς, τα σημάδια δείχνουν να προτιμήσεις τον Ίσκο έναντι του
Μπέιλ, ρε Κάρλο. Μην τα αγνοείς…
Υ.Γ.2: Ακολουθεί
το ματς την Ατλέτικο, η οποία μας έχει πελάτες φέτος. Μάγκες(προπονητής και
παίκτες), ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα…