Του Rubén Jiménez
Το Clásico είναι ένας αγώνας μεταξύ των δύο καλύτερων βαρέων
βαρών στον κόσμο, αλλά χωρίς να διακυβεύεται η κορώνα. Σε μια μονομαχία (ποδοσφαιρική),
χωρίς να διακυβεύονται οι ζώνες και η υπερηφάνεια ως το μοναδικό τρόπαιο στο
τραπέζι, οι προφυλάξεις για να φτάσουν στην τελική επίθεση της σεζόν με
καλύτερη βαθμολογία σε σχέση με τον αντίπαλο μπορούν να δώσουν τη θέση τους
στην αναζήτηση ενός νοκ άουτ χτυπήματος που τουμπάρει τον αντίπαλο. Είναι τότε,
όταν τα jabs δίνουν τη θέση τους στα hooks και στα directs, όταν οι προπονητές αναζητούν στο
οπλοστάσιο των χτυπημάτων ένα όπλο που να τους επιτρέψει να τελειώσουν την
αναμέτρηση με μια γροθιά. Κι ο Ζιντάν έχει στο ρεπερτόριό του για άλεσμα τον
Μάρκο Ασένσιο.
Το περασμένο καλοκαίρι έβαλε τρία golazos στους culés
Το αγόρι έχει κάτι ιδιαίτερο. Και στη Barcelona το ξέρουν,
γιατί το καλοκαίρι, εκτός από ένα golazo στο φιλικό του Μαϊάμι, τους άφησε δύο
μώλωπες στο Σούπερ Καπ, έναν σε κάθε μάτι, που τους τύφλωσαν στιγμιαία σ’εκείνον
τον μακρινό Αύγουστο στον οποίο η διαφορά ανάμεσα στις δύο ομάδες έμοιαζε τόσο αβυσσαλέα
όπως υπήρξε στην συνέχεια στην βαθμολογία... αλλά αντίστροφα. Αφού νίκησε τον Sonny
Liston, ο προπονητής του Muhammad Ali έδωσε μια συμβουλή στον μαθητή του για
την ήττα. Ο Angelo Dundee του επέμεινε να του έβαζε ένα καλό χέρι σύντομα έτσι
ώστε ο Λιστόν να θυμάται την προηγούμενη ήττα του. Μετά το golazo του στο Camp
Nou, ο Asensio χρειάστηκε τέσσερα λεπτά για ν’αφήσει άγαλμα τον Ter Stegen στον
επαναληπτικό στο Bernabéu.
Ωστόσο, παρά τα προηγούμενα, ο Zidane του έδωσε μόλις 20
λεπτά στο Clásico της Liga και με τον αγώνα πλέον να’χε κριθεί. Τώρα έχει τη
δυνατότητα να επιτρέψει στον Μάρκο να ζωγραφίσει το τέταρτο φύλλο του τριφυλλιού
του ενάντια στη Barça. Του να προσθέσει ένα νέο καμβά στο τρίπτυχο του Κήπου
του των Απολαύσεων ενάντια στο azulgrana club. Τρία golazos στον μαυροπίνακα
αξίας ενός ποδοσφαιριστή που, όσο ζεσταίνουν τα φώτα, όσα περισσότερα μάτια υπάρχουν
στο γήπεδο, τόσο καλύτερα λειτουργεί. Όπως ένας κινητήρας που χρειάζεται πολύ
υψηλές στροφές για να επιτύχει την καλύτερη απόδοση του, ο Asensio γίνεται
τεράστιος όταν στην αφίσα του αγώνα το όνομα του αντιπάλου προκαλεί ένα αριστοκρατικό
βράδυ. Μπάγερν, Barcelona, PSG...
Και παρόλα αυτά, τον Marco τον κυνηγάει μια φοβερή ετικέτα,
αυτή του «παίκτη λύση απ’τον πάγκο». Όταν σ’έναν ποδοσφαιριστή αλυσοδένεται
στον αστράγαλο αυτή η μολύβδινη μπάλα, είναι περίπλοκο να σκεφτεί κανείς να τον
δει να ξεκινά βασικός στα μεγάλα παιχνίδια. Όταν ένας προπονητής σε παίρνει ως
λύση απ’τον πάγκο είναι όπως όταν σε θέλουν, αλλά ως φίλο. Μπορείς πια να
ξεχάσεις το να’σαι βασικός κι ευχαριστείς αν το πράγμα περιπλακεί και σε
καλέσουν να πας στον κινηματογράφο με την ταινία να’χει πλέον ξεκινήσει. Για κάποιο
διάστημα τώρα ο Ζιζού κοιτάζει τον mallorquín με διαφορετικά μάτια και του έχει
δώσει βαρύτητα στις σημαντικές μέρες, αλλά δεν τον έχει ελευθερώσει ακόμη τελείως
απ’το στίγμα.
Το να’ναι βασικός στο Camp Nou μπορεί να σημαίνει πολλά... ή
τίποτα. Σε κάθε περίπτωση, αν ο Asensio μπει στο ρινγκ θα προσθέσει πόντους για
να συνεχίσει ν’ανεβαίνει στην κατάταξη που έχει σημασία, εκείνη που σημειώνει ο
Ζιντάν στο σημειωματάριό του, εκείνη που θ’αποφασίσει ποιος θ’ακούσει τον ύμνο
του Τσάμπιονς Λινγκ απ’το χόρτο στην τελευταία αναπαραγωγή του στη σεζόν απ’τα
μεγάφωνα του Ολυμπιακού Σταδίου του Κιέβου.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
