Του Ulices
Sánchez-Flor
Έχασε ένα κι έβαλε ένα άλλο
Έχασε ένα πέναλτι και έβαλε ένα άλλο. Ο Σέρχιο Ράμος είχε το
κακό συνήθειο να ζητήσει τα πέναλτι σ’ένα παιχνίδι εναντίον της Σεβίλλης όπου ο
Μπενζεμά έδειξε πάλι ότι αρνείται το γκολ
Ο Sergio Ramos έχει τις κακές του συνήθειες, για το καλύτερο
και για το χειρότερο, στα παιχνίδια που αισθάνεται ο σωτήρας της ομάδας κι αυτό που
έπαιξε εναντίον της Σεβίλλης στο Sánchez Pizjuán (3-2) είναι ένα από εκείνα που
αντανακλούν την μονοπωλιακή προσωπικότητα που τον κάνει διαφορετικό. Δεν ήταν
στο γήπεδο ούτε ο Κριστιάνο Ρονάλντο, ούτε ο Μπέιλ κι άλλοι παίκτες κλειδιά (Modric,
Isco, Marcelo και Kroos) κι ο sevillano πήρε το ραντεβού ως μια ηρωική πράξη σε
μια νύχτα αποσύνθεσης των υπολοίπων συμπαικτών του, διότι είναι δύσκολο να σωθεί
κάποιος. Ίσως ο Borja Mayoral, ο οποίος έπαιξε λίγο και είχε την ευστοχία να
σκοράρει το πρώτο γκολ. Η εικόνα της Μαδρίτης στο πρώτο μέρος ήταν ντροπιαστική
κι ο Sergio Ramos, του οποίου το αίμα βράζει όταν πατάει σεβιγιάνικο έδαφος κι ενθαρρύνεται
όταν παίζει στο Sánchez Pizjuán, αποφάσισε ότι έπρεπε να βγάλει την ομάδα απ’την
γελοιοποίηση. Αυτό το θάρρος που δείχνει σε στιγμές δυσκολίας και στις οποίες
είναι ο καλύτερος κάνοντας επίκληση στο επικό, το μπέρδεψε με κακές συνήθειες
απ’το σημείο του πέναλτι. Έχασε το πρώτο κι έβαλε το δεύτερο. Αλλά έχασε το
σημαντικότερο. Αυτό που εκτέλεσε στο 57ο λεπτό όταν απέμενε
περισσότερο από μισή ώρα για να συνεχίσει η ανατροπή. Ο αγώνας θα μπορούσε να’χε
γίνει 2-1. Το χτύπησε με αυτή την υπερβολική μανία να ψάχνει για την εκτέλεση
αλά Panenka και κατέληξε να το χτυπήσει ψηλά για να στείλει τη μπάλα στο οριζόντιο
δοκάρι. Μια σπαταλημένη ευκαιρία. Μετά είχε την κακή τύχη να βάλει το αυτογκόλ
του 3-0. Όμως, καθώς δεν σταμάτησε να το προσπαθεί και είναι ένας πεισματάρης,
είχε ένα δεύτερο πέναλτι που, αυτή τη φορά ναι, εκτέλεσε με περισσότερη
τελειότητα αλά Panenka.
Κανείς δεν μπορεί να του πάρει την αξία της τόλμης και της
προσωπικότητας που βάζει σε περίπλοκες αναμετρήσεις κι αντίξοες καταστάσεις.
Αλλά το πρώτο που πρέπει να ζητήσεις απ’τον Sergio Ramos και τους συμπαίκτες
του στην άμυνα είναι να αμύνονται καλά. Δεν το έκανε η Ρεάλ Μαδρίτης στο Sánchez
Pizjuán. Ειδικά στο πρώτο μέρος όπου έδωσε πάρα πολλές ευκολίες στον Ben Yedder
και στους επιτιθέμενους της hispalense ομάδας. Έλειψε ηγεσία απ’τον Σέρχιο Ράμος
πίσω και θέλησε να το διορθώσει πηγαίνοντας απεγνωσμένα στην επίθεση και ζητώντας
να εκτελέσει τα πέναλτι. Έδωσε την αίσθηση ότι χρειαζόταν να σκοράρει όπως και
να’χε και να πάρει αυτή την εκδίκηση εναντίον του τομέα των οπαδών της Σεβίλλης που
δεν του συγχώρησαν ότι πήγε στη Ρεάλ Μαδρίτης. Ίσως γι 'αυτό, είχε άγχος, του
έλειψε μεγαλύτερη ευστοχία κι ακρίβεια στο πρώτο πέναλτι που έχασε. Αν το έβαζε,
σίγουρα θα’χε κάνει μια χειρονομία σ’εκείνους του νότιου πετάλου, επειδή
απέμενε χρόνος για την ανατροπή. Στο γκολ του πέναλτι που έβαλε το παιχνίδι
ήταν πια στις καθυστερήσεις κι αποφάσισε να ζητήσει συγνώμη απ’το υπόλοιπο
γήπεδο σε μια χειρονομία ειρήνης.
Δεν μπορεί να πέσει όλο το φταίξιμο στον Sergio Ramos για άλλη
μια ήττα της Ρεάλ Μαδρίτης στο πρωτάθλημα κι ένα ντροπιαστικό παιχνίδι στην άμυνα
γιατί οι υπόλοιποι συμπαίκτες του πήραν την υποχρέωση χωρίς την ένταση που
απαιτεί ο Ζιντάν, ο οποίος είναι ο πρώτος που ζητάει να τελειώσουν το
πρωτάθλημα με αξιοπρέπεια. Επιβεβαιώνεται ότι αυτή τη σεζόν δεν υπάρχει μια Ρεάλ
Μαδρίτης Β εγγυήσεων όπως της περασμένης σεζόν ήταν το κλειδί για να πάρει τον
τίτλο. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα που κάνει τη λευκή ομάδα να βρίσκεται
σήμερα 18 βαθμούς πίσω απ’τη Barcelona. Ενάντια στη Σεβίλλη εξαπάτησαν και πάλι
Kiko Casilla, Theo, Vallejo και Ceballos ως συστατικά της δεύτερης μονάδας.
Αλλά το χειρότερο είναι ότι βασικοί όπως οι Lucas Vázquez, Casemiro, Asensio,
Kovacic και, πάνω απ 'όλα, ο Μπενζεμά ήταν παθητικοί κι αποσυνδεδεμένοι. Μια
ομάδα χωρίς ψυχή. Κι αυτό είναι που ενόχλησε τον Σέρχιο Ράμος επειδή πονάει να
χάνει, με κακή εικόνα και περισσότερο ενώπιον των συμπατριωτών του. Ο Ramos εξοργίστηκε
και ήθελε να κερδίσει το παιχνίδι μόνος του, κάτι που είναι αδύνατο όταν δεν έχεις
τον Κριστιάνο Ρονάλντο, για παράδειγμα, στο γήπεδο. Ο Μπενζεμά είχε ένα άλλο
από εκείνα τα παιχνίδια που αρνείται μπροστά απ’το γκολ, χωρίς να δημιουργεί ευκαιρίες
ούτε να φέρει κίνδυνο με το οποίο ο Ράμος ανέλαβε περισσότερες λειτουργίες κι
αποφάσισε να πάει στην επίθεση σε πολλές φάσεις του δευτέρου ημιχρόνου.
Αυτό που είναι σαφές είναι ότι ο Sergio Ramos, με τις κακές
του συνήθειες και τα ελαττώματα του, είχε ντροπή ανάμεσα σε τόση αδιαφορία και
μετριότητα των συμπαικτών του. Αν υπάρχει ένα ματς που δεν μπορεί να χάσει
είναι αυτό που παίζει στο Sánchez Pizjuán γιατί θεωρεί ότι είναι το σπίτι του
και δεν μπορούν ούτε να τον αποδοκιμάζουν ούτε να τον προσβάλουν. Έχει πολλή
υπερηφάνεια. Την περασμένη σεζόν είχε ήδη μια συμπλοκή με το νότιο πέταλο, όταν
σκόραρε ένα πέναλτι στο Copa del Rey, αλά Panenka, κι επέπληξε με χειρονομίες αυτούς
που τον αποδοκίμασαν. Αυτήν την φορά δεν υπήρξε εκδίκηση, αλλά είχε ντροπή.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
