News Update :

powered by Agones.gr - livescore

Gay de Liébana: "Η Μαδρίτη και η Barça έχουν το πλεονέκτημα στις μεταγραφές, της PSG της λείπει καταγωγή"

Τρίτη 16 Ιανουαρίου 2018

Του Gonzalo Cabeza

Ο Νειμάρ μπορεί να έφυγε λόγω νομικής ανασφάλειας

Ο οικονομολόγος Gay de Liébana αναλύει την πληθωριστική τάση της αγοράς των μεταγραφών και πώς οι μισθοί των παικτών μπορεί να σημάνουν μια τροχοπέδη για τους λογαριασμούς των μεγάλων όπως η Μπάρτσα



Η σχέση μεταξύ ποδοσφαίρου και οικονομίας είναι, τουλάχιστον, πολύπλοκη. Επειδή δεν είναι μια κοινή αγορά, αλλά μία με τους δικούς της κανόνες, στην οποία το συναίσθημα είναι πολλές φορές πάνω απ’το χρηματικό, με πρωταγωνιστές που είναι πρόθυμοι πετάξουν χρήματα, χωρίς να περιμένουν μεγάλες αποδόσεις και κέρδη, διότι γι 'αυτούς το άθλημα είναι επίσης ένα "χόμπι". Το ότι έχει αυτό το συστατικό αναψυχής δεν κρύβει την αληθινή πραγματικότητα των αριθμών, όλο και πιο υψηλοί, όλο και πιο ισχυροί και με πιο σημαντικούς πρωταγωνιστές στην πορεία.

Το περασμένο καλοκαίρι αυτή η χρηματοοικονομική πραγματικότητα του ποδοσφαίρου εκτινάχθηκε. Η PSG μπήκε στη μεταγραφική αγορά ως ταύρος εν υαλοπωλείο, πήρε τον Neymar και τον Mbappé. Και στο ποδόσφαιρο δεν γίνεται να περιμένεις μια ομάδα όπως η Barcelona να μείνει σταματημένη μπροστά στην αρπαγή ενός απ’τα μεγάλα αστέρια της. Στους επόμενους μήνες υπέγραψαν τον Dembélé (150 εκατομμύρια, και ήδη με δύο τραυματισμούς) και τον Coutinho (160) μια δαπάνη στρατοσφαιρική που, ωστόσο, ο José María Gay de Liébana, πεπειραμένος οικονομολόγος των οικονομικών του ποδοσφαίρου, δεν βλέπει τρελή.

"Δεν υπάρχει μια βίαιη επένδυση απ’τη Barça"

"Είναι 310 εκατομμύρια ευρώ, αλλά πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι ο Neymar άφησε 222, οπότε η διαφορά είναι περίπου 90 εκατομμύρια, που είναι το κανονικό νούμερο στη Μαδρίτη και στη Barcelona κάθε καλοκαίρι. Ούτε είναι κι ότι υπάρχει μια βίαιη επένδυση απ’τη Barca", εξηγεί ο καθηγητής. Συνεπώς, οι αριθμοί είναι συγκλονιστικοί μόνο εάν δεν τεθούν στο πλαίσιο. Τώρα, η κλιμάκωση είναι πραγματική κι αυτό σημαίνει μια δραστική αλλαγή για το ποιο θα’ναι το ποδόσφαιρο στο εγγύς μέλλον.

«Αυτές τις επιχειρήσεις μπορούν να τις κάνουν μόνο οι Παρί Σεν Ζερμέν, City, United... Μαδρίτη και Μπαρτσελόνα, αλλά είναι ότι η Μαδρίτη και η Μπάρτσα περισσότερο από ό, τι είναι σε θέση να τις κάνουν, αναγκάζονται να τις κάνουν, διότι αν δεν τις κάνουν, αυτές οι ομάδες μπορούν να τις επισκιάσουν» σχολιάζει ο Gay de Liébana. Δηλαδή, οι νέοι πρωταγωνιστές, οι σεΐχηδες του Κατάρ και των Εμιράτων, έχουν φτάσει στην αγορά με πολλά χρήματα και οι ανέκαθεν μεγάλοι δεν μπορούν να εγκαταλείψουν. Αν και η προσπάθεια που πρέπει να καταβάλουν είναι υπερβολική. Όπως και να΄χει παίζουν μ’ένα μικρό πλεονέκτημα έναντι αυτών των νεόπλουτων.

«Αυτά τα club έχουν την ιστορία, το βιογραφικό που δεν έχει ούτε η City ούτε η Παρί Σεν Ζερμέν. Η City και η PSG έχουν επίβλεψη στην ελίτ, η Μαδρίτη και η Μπάρτσα είναι αυτές που γέννησαν το κλαμπ της ελίτ. Πρέπει να γίνει διάκριση μεταξύ των μεγάλων συλλόγων που έχουν μια ανθισμένη ιστορία, με πολλά ευρωπαϊκά κύπελλα και είναι δύο αναφορές σε όλο τον κόσμο, η απόδειξη είναι ότι το παιχνίδι με τη μεγαλύτερη ακροαματικότητα είναι πάντα το Μαδρίτη-Μπαρτσελόνα. Εκεί υπάρχει κάτι κερδισμένο. Όταν υπάρχει ένας εκρηκτικός στην αγορά μπορεί να αισθάνεται πιο ταυτισμένος μ’αυτές τις δύο ομάδες, γιατί η Μαδρίτη δεν ξέρει πού να βάλει τα Ευρωπαϊκά Κύπελλα και η City ή η Παρί Σεν Ζερμέν δεν έχει κερδίσει καμία ευρωπαϊκή διοργάνωση, τους λείπει πολλή καταγωγή. Αυτό το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, με μορφή και τρόπο έτσι ώστε το μικρό γιαπωνεζάκι που βλέπει ποδόσφαιρο να θέλει μέσα στην καρδιά του να κερδίσει η Μαδρίτη, λόγω της παράδοσής της», λέει ο οικονομολόγος. Δηλαδή, η αγορά δεν είναι ποτέ μια απλή μάχη αριθμών, ακόμα λιγότερο μία όπως η ποδοσφαιρική. Υπάρχουν τα άυλα στοιχεία, αν κι αυτά υπόκεινται επίσης στη δυνατότητα αλλαγής ανά πάσα στιγμή.



Το δικαστικό πρόβλημα του Neymar

Και δεν είναι ότι η Ρεάλ Μαδρίτης πρόκειται να πάψει να’ναι στο εγγύς μέλλον το club με τα περισσότερα ευρωπαϊκά κύπελλα, κάτι εξαιρετικά απίθανο. Αλλά τα άυλα στοιχεία είναι ποικίλα. Μετά από όλα, μόλις πριν από λίγους μήνες ο Neymar από μια ομάδα με τεράστια παράδοση πήγε σε μια άλλη που δεν έχει βρεθεί ποτέ σ’ένα τελικό του Champions League. «Εγώ πιστεύω ότι έχει βαρύνει επίσης το δικαστικό του πρόβλημα, επειδή αυτή η χώρα έχει πολύ φασαρία, το αγόρι θα ανησυχούσε, ειδικά βλέποντας τον Cristiano απ’τη μία πλευρά και τον Messi απ’την άλλη, γιατί εδώ πρόκειται για την καταδίωξη αυτών των μορφών για να φοβίσουν όλον τον κόσμο και στο τέλος αυτός που φοβάται είναι ο ποδοσφαιριστής», λέει ο Gay de Liébana.

Οι αγορές έχουν επίσης αυτά τα πράγματα, απλά κοιτάξτε την φυγή των εταιρειών απ’την Καταλονία λόγω μιας ανεξαρτησίας που δεν υπήρξε ποτέ, το γεγονός και μόνο ότι παρακολουθείσαι, η επακόλουθη νομική ανασφάλεια, έκανε ήδη πολλούς καθοδηγητές να φύγουν. Κάτι παρόμοιο μπορεί να συμβεί σ’έναν παίκτη εάν δεν εμπιστεύεται κάποιους όρους μιας χώρας. Αυτό, και φυσικά πάρα πολλά χρήματα, που από κανέναν δεν ξεφεύγει ότι η προσφορά της PSG ήταν χυμώδης.

Η αγορά τραβά την προσοχή, ένα πρωί ο οπαδός σηκώνεται και διαπιστώνει ότι η Λίβερπουλ έχει δώσει 85 εκατομμύρια ευρώ για έναν στόπερ για τον οποίο πολλοί δεν είχαν ακούσει να μιλάνε, είναι βιώσιμο αυτό; «Εγώ την φούσκα, ως φούσκα που μπορεί να σκάσει, σε επίπεδο του συνολικού ποδοσφαίρου δεν την βλέπω. Ακριβώς όπως χρόνια πριν έβλεπα στα μέτρια κλαμπ ένα χάος χρεών και επενδύσεων, τώρα το πράγμα έχει φρενάρει, απ’τη μία πλευρά διότι οι σύλλογοι έχουν αντιδράσει, αλλά πάνω απ 'όλα απ’τον έλεγχο της Liga του ποδοσφαίρου και τον θεωρητικό έλεγχο της UEFA, ως εκ τούτου, όλα έχουν βελτιωθεί», λέει ο καθηγητής.

Η μόλυνση της PSG και της City

«Τώρα, υπάρχει μια πληθωριστική διαδικασία, που δεν ξέρω αν φτάσει να γίνει μια φούσκα, ανάμεσα στους ανέκαθεν μεγάλους. Η Παρί Σεν Ζερμέν ή η City ίσως να μολύνουν την τιμή των παικτών και να πληρώνουν κάποια τεράστια ποσά», αιτιολογεί. «Αυτό που συμβαίνει επίσης είναι ότι έχει υπάρξει η είσοδος στο προσκήνιο του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, των κρατών, το Κατάρ, τα Εμιράτα, που επενδύουν σ’ένα μαζικό φαινόμενο που εδώ στην Ευρώπη είναι πολύ διαδεδομένο κι έχει έναν πολύ μεγάλο αντίκτυπο».

Δεν υπάρχει πραγματικός τρόπος να φρεναριστεί, αν θες να βρίσκεσαι στον αφρό πρέπει ν’ακολουθήσεις τον ρυθμό: «Με την καταβολή 160 εκατομμυρίων για τον Coutinho, η Μπάρτσα έχει ενεργήσει βιαστικά και με πείσμα, έχει τα χρήματα του Neymar, των χορηγών, έχει την καλή πορεία της που θα της δημιουργήσει έσοδα... έχει προσπαθήσει να δώσει ένα δυνατό χτύπημα για να εξουδετερώσει το αρνητικό αποτέλεσμα που σήμαινε η αποχώρηση του Neymar». Και είναι ότι το ποδόσφαιρο είναι τα αποτελέσματα, αλλά όχι μόνο, για να διαπραγματευθείς με τις εταιρείες που χρηματοδοτούν τις ομάδες, αυτές που θέλουν να δώσουν ονόματα στα γήπεδα ή να βάλουν το όνομά τους στο στήθος της φανέλας, δεν φτάνει να’σαι μια διάσημη ομάδα, πρέπει επίσης να’χεις μιντιακούς παίκτες.



Η ηρεμία της Ρεάλ Μαδρίτης

Φυσικά εκπλήσσει λίγο ότι η Ρεάλ Μαδρίτης έχει περάσει κανά δυο σεζόν κάπως κοιμισμένη στην αγορά, χωρίς μεγάλες επιχειρήσεις. Ακόμα κι αν είναι μόνο επειδή οι λευκοί κι ο πρόεδρός τους, Florentino Pérez, χαρακτηρίστηκαν για πολλά χρόνια απ’το εντελώς αντίθετο. «Μου έχει τραβήξει σχετικά την προσοχή, η Μαδρίτη είναι τώρα σε μια στιγμή ύφεσης, αλλά κυρίως επειδή η Barça προηγείται 16 βαθμούς, το οποίο είναι ίδιο με το να’ταν πρώτη στο πρωτάθλημα η Betis, αυτό που τους ενδιαφέρει είναι ότι ο άλλος κάνει τη διαφορά, είναι το βασικό ζήτημα. Εγώ πιστεύω ότι η Μαδρίτη δεν είχε ανάγκη να υπογράψει, επειδή έχει κερδίσει τα πάντα, αλλά ίσως να’χει επιβληθεί περισσότερο η αθλητική λογική του Zinedine Zidane, που γνωρίζει το ποδόσφαιρο, έναντι των πόθων του Florentino να υπογράψει και τώρα φαντάζομαι ότι επιπλήττεται, ότι του λέει ότι πρέπει να υπογράψει καλούς τύπους», λέει ο καθηγητής. Φυσικά υπογραμμίζει ότι οι μετρημένες κινήσεις του συλλόγου έχουν ως στόχο να ισπανοποιήσουν την ομάδα, το οποίο βλέπει κάτι θετικό επειδή το club είχε χάσει λίγο απ’την ταυτότητά του σ’αυτό το θέμα.

Τα νούμερα των μεταγραφών είναι πάντα τα πιο εντυπωσιακά στο ποδόσφαιρο, αλλά μπορεί να αποδειχθεί ότι δεν είναι τα πιο επιβλαβή για τους συλλόγους. Η πληρωμή μιας σπατάλης για έναν παίκτη δεν παύει να’ναι μια συγκεκριμένη δαπάνη, το ν’αντέξουν οικονομικά τους εκτοξευμένους μισθούς που έχουν ορισμένες ομάδες μπορεί να σημαίνει μια πολύ σημαντική τροχοπέδη. Η πιο εντυπωσιακή περίπτωση είναι αυτή της Barcelona, club που στο ποδόσφαιρο είναι γνωστό για τους υψηλούς μισθούς του. «Για τα συνήθη έσοδα μιλάμε για το 58% του προϋπολογισμού. Αυτό που θα’ταν το ίδιο το μισθολογικό κεφάλαιο αν θα’ταν το 58%, το οποίο είναι υψηλό, διότι σ’αυτό πρέπει επίσης να προσθέσετε την απόσβεση των παικτών, που θα πήγαινε σ’ένα 68%, πράγμα που σημαίνει ότι όταν αγοράζεις έναν ποδοσφαιριστή ενεργοποιείς το κόστος της υπογραφής και το μοιράζεις σ’όλα τα χρόνια της διάρκειας», εξηγεί ο Gay de Liébana.

Αναλύει με τα στοιχεία της περασμένης σεζόν, τα τελευταία δημοσιευμένα, αλλά από τότε έως τώρα έχουν συμβεί σημαντικά γεγονότα σ’αυτό το επεισόδιο. Ναι, ο Neymar είχε ένα μεγάλο μισθό, αλλά σε αντικατάσταση έχουν έρθει δύο ακριβοί παίκτες και, επιπλέον, ο Messi έχει ανανεώσει με το μεγαλύτερο συμβόλαιο στην ιστορία του ποδοσφαίρου, σύμφωνα με όλες τις πηγές.

Το πρόβλημα είναι ότι όλα αυτά, αν και επικίνδυνα, μπορεί να’ναι αναπόφευκτα. "Πρέπει να’χεις την καλύτερη ομάδα για να’χεις τα καλύτερα έσοδα, διότι, αφενός, πρέπει να κερδίζεις τίτλους αλλά επίσης και για τις χορηγίες που σε πληρώνουν για να συνδέσουν το όνομά τους με το δικό σου", αιτιολογεί ο οικονομολόγος. "Τα σκεπτόμενα μυαλά της Barça θα το’χουν υπολογίσει, μια δέσμη μορφών σου δίνει περισσότερη διαπραγματευτική ισχύ, δεν είναι η ίδια μια επίθεση με τον Coutinho με μια με τον Deulofeu". Ο οικονομολόγος υπενθυμίζει ότι ο azulgrana σύλλογος παρουσίασε πέρυσι ένα πλεόνασμα 18 εκατομμυρίων ευρώ, οπότε, τουλάχιστον προς το παρόν, τα νούμερα βγαίνουν.


Η σελίδα της στήλης στο facebook:


Share this Article on :
 

© Copyright Opadoi Live 2010 -2011 | Design by Herdiansyah Hamzah | Published by Borneo Templates | Powered by Blogger.com.