Του Gonzalo Cabeza
Η κλάση υπήρχε, η προσπάθεια όχι τόσο
Οι παίκτες δεν έδωσαν την ψυχή τους στη γιορτή του Μαϊάμι, αλλά στον αγωνιστικό χώρο ήταν άνθρωποι όπως ο Μέσι ή ο Asensio που δικαιολόγησαν την διεξαγωγή μιας τέτοιας αναμέτρησης στην προετοιμασία
Ο Stephen Ross, ιδιοκτήτης των Miami Dolphins κι ο εγκέφαλος πίσω απ'αυτό το International Champions Cup, είναι πεπεισμένος ότι η έννοια του φιλικού δεν είναι αυτό που έκανε να ναυαγήσουν τα παιχνίδια της προετοιμασίας που έγιναν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το άθλημα εκεί, πιστεύει, ή είναι ανταγωνιστικό ή δεν είναι άθλημα. Έτσι επινόησε ένα τουρνουά στο οποίο ο ίδιος και οι δικοί του δίνουν σίγουρα πολύ σημασία αν κι εδώ στην Ευρώπη, κανείς δεν θα κοιτάξει πολύ την κατάταξη.
Ο Ross έχει καταφέρει, όχι χωρίς πολλή προσπάθεια, Ρεάλ Μαδρίτης και Barcelona να παίξουν ένα παιχνίδι προετοιμασίας. Αυτό ήταν αρκετό έτσι ώστε αυτήν την εβδομάδα να εκτοξευθούν οι τίτλοι μιλώντας για ένα «Super Bowl» ή για το ότι η λέξη φιλικό δεν υπάρχει όταν συναντιούνται δύο αιώνιοι αντίπαλοι. Και, όπως όλα, μόνο κατά το ήμισυ. Αυτά είναι μερικά τυχαία πράγματα, που έκαναν αυτό το Clásico ένα φιλικό (ή όχι τόσο):
- Το ταλέντο δεν καταλαβαίνει από γιορτές. Αυτός που το έχει το χρησιμοποιεί χωρίς να εκτιμά ότι μπορεί να τελειώσει, ακριβώς επειδή η χάρη του είναι αυτή, ότι δεν τελειώνει. Ο Marco Asensio, για παράδειγμα, εάν λάβει μια μπάλα σ'ένα μπιτς μπαρ και φορώντας σαγιονάρες δεν θα διστάσει να την κοντρολάρει και να προσπαθήσει να κάνει ένα αριστούργημα. Αν του την δώσεις στο Μαϊάμι, με ζέστη, υγρασία και χωρίς να διακυβεύεται τίποτα, θα κάνει το ίδιο. Και, φυσικά, θα το κάνει σ'έναν επίσημο αγώνα.
- Η άμυνα, ναι, γνωρίζει τι είναι ένα φιλικό. Οι εργασίες που πρέπει να κάνει ένας στόπερ, ένας μπακ ή ένας αμυντικός χαφ περιλαμβάνουν απαραιτήτως τρέξιμο. Και τον Ιούλιο δεν έχει όρεξη. Οι άμυνες των γιγάντων ήταν πανηγύρια που έβλεπαν πως οι επιθετικοί, οι οποίοι με τη μπάλα δεν κουράζονται ποτέ, έμπαιναν χωρίς μεγάλη δυσκολία μέχρι το κέντρο της περιοχής και μπορούσαν να σκεφτούν να προκαλέσουν κάποια αναστάτωση.
- Ο Μέσι δεν κουράζεται ποτέ. Ή, μάλλον, δεν φαίνεται να κουράζεται. Δεν σπατάλησε ενέργειες, που το απόγευμα δεν ήταν επίσης γι 'αυτό, αλλά μόλις στο 3ο λεπτό του παιχνιδιού είχε κάνει ήδη αρκετά για να ευαγγελίσει στο ποδόσφαιρο μια χούφτα απρόθυμων Αμερικανών. Αν είδαν το κόψιμο πριν το πρώτο γκολ, ένα απ'τα πολλά του, αλλά τόσο λίγα πέρα απ'αυτόν, μπόρεσαν να πειστούν ότι αξίζει τον κόπο ν'ανέβουν σ'αυτό το πλοίο.
- Τα «shows» του ημιχρόνου είναι φιλικά, διότι, στην πραγματικότητα, ταιριάζουν λίγο με το ποδόσφαιρο. Ο Marc Anthony μπορεί ν'αναπτύξει τα σπουδαία του clásicos, έτσι ώστε να'ναι πιο κοντά σ'αυτήν την έννοια του «Super Bowl» που φαίνονταν να'ναι η επιθυμία των διοργανωτών. Πολύ καλή η στάση του τραγουδιστή, αλλά ο οπαδός του ποδοσφαίρου δεν συνηθίζει να'ναι πολύ δοσμένος σε προσωπικότητες όταν συνδυάζονται με το άθλημά του. Θυμάται κάποιος κάποια παράσταση πριν από κάποιο σημαντικό παιχνίδι;
- Για τον Kovacic αυτό δεν ήταν ένα φιλικό. Κάθε παίκτης έχει την προσωπική ατζέντα του κι αυτή του Κροάτη είναι να διεκδικήσει το χώρο του σ'ένα ρόστερ στο οποίο δεν λείπουν οι παίκτες στην θέση του. Είναι πολύ νέος και είναι πολύ καλός, είναι σε θέση να σπάει γραμμές με τον διασκελισμό του κι έχει ακόμη και το γκολ. Αυτό το καλοκαίρι έχουν έρθει στη Μαδρίτη οι Ceballos και Llorente και πολλοί φαίνεται να ξεχνούν κάποιους απ'αυτούς που υπήρχαν, γιατί ο νέος ακούγεται διαφορετικά. Λοιπόν, αυτά τα ματς δεν είναι γιορτές για τους παίκτες που αξιώνουν ένα χώρο.
- Ο Neymar (και τα παπούτσια του). Αρκετή τηλεόραση και προσδοκία στο παιχνίδι για να'χει πρόβλημα με τα υποδήματα. Ένα κλασικό στον Βραζιλιάνο, ο οποίος δεν χάνει ποτέ μια ευκαιρία για να συμβεί κάτι, και να μπορέσει έτσι να δείξει το «swosh» της Nike. Επίσης, είχε ένα ξέσπασμα θυμού με τον Carvajal, πρέπει να'ναι ότι έχει μείνει μια βδομάδα για να κολλήσει με δεξιούς μπακ.
- Βασικοί. Ναι, η συμβατική υποχρέωση να παίζουν οι καλύτεροι κάνει οι αρχηγοί του Clásico να'ναι οι Ινιέστα και Ramos, οι Μπέιλ και Μπενζεμά ν'ανταγωνίζονται τους Suarez, Messi και Neymar, ο Modric να βάζει λίγο ποδόσφαιρο στη ζωή ή ο Piqué να σκοράρει ακόμα ένα γκολ στη Ρεάλ Μαδρίτης. Το ματς μπορούσε να'ταν δοκιμή, αλλά τα ονόματα ήταν πραγματικού αγώνα. Όλοι εκτός του Cristiano, ο οποίος δεν είναι ακόμη γι'αυτά τα θέματα.
- Ο ρυθμός δεν είναι ενός πραγματικού παιχνιδιού. Λένε ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν καταλαβαίνουν την έννοια ενός φιλικού. Είναι λογικό, στην πραγματικότητα αυτό που φάνηκε στο Μαϊάμι ήταν κάτι άλλο από ένα παιχνίδι ποδοσφαίρου κι όποιος έχει κάποια εμπειρία στο θέμα δεν ξεγελιέται. Δεν είναι αναμετρήσεις, είναι εκρήξεις, οι καλοί παίκτες επιτίθενται, αναζητούν κι ανταγωνίζονται όταν έχουν τη μπάλα στα πόδια, κι όταν δεν την έχουν κοιτάνε απ'την άλλη. Φέτος θα παίξουν πάνω από 60 επίσημα ματς, το να τους ζητάμε να δώσουν τα πάντα σ'αυτό είναι μια χίμαιρα.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
