News Update :

powered by Agones.gr - livescore

Ο Cristiano κάνει ένα ακόμη βήμα στα 32 του: τώρα κρίνει τελικούς του Champions League

Κυριακή 4 Ιουνίου 2017

Του Gonzalo Cabeza

Ο καλύτερος τελικός του με την Ρεάλ Μαδρίτης

Σκόραρε δύο γκολ στο Κάρντιφ, που προστίθενται στις παραστάσεις του στα ημιτελικά εναντίον Ατλέτικο και στα προημιτελικά εναντίον της Μπάγερν. Θύμισε στον κόσμο ότι είναι ένας απ'τους καλύτερους σκόρερ όλων των εποχών


Ναι, ο Cristiano είναι τώρα ένας εκτελεστής περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Αλλά όχι, δεν είναι μόνο αυτό, γιατί αφήνοντάς το εκεί είναι σα να λέμε ότι είναι ένας παίκτης όπως όλοι οι άλλοι. Επειδή εκτελεστές υπάρχουν πολλοί, μερικοί πολύ καλοί, κι ο Κριστιάνο Ρονάλντο είναι σ'ένα άλλο επίπεδο. Το δικό του δεν είναι φυσιολογικό, όταν αποφάσισε να επικεντρωθεί στο γκολ, μόνο στο γκολ, έχει μετατραπεί στον καλύτερο goleador που μπορείς να επιθυμείς. Κι αν κάποιος αμφιβάλλει γι 'αυτό δεν έχει παρά να δει ό, τι έχει πετύχει σ'αυτό το Τσάμπιονς Λιγκ.

Τα δεδομένα είναι ξεκάθαρα, στα τελευταία πέντε παιχνίδια της μεγαλύτερης διασυλλογικής διοργάνωσης που υπάρχει, έχει σκοράρει δέκα γκολ. Αρκετά για ν'αφήσει στο δρόμο τις Μπάγερν, Ατλέτικο Μαδρίτης και, τελικά την Γιουβέντους. Ή, μ'άλλα λόγια, ήταν ο επιθετικός ο οποίος κατάφερε να υποτάξει τις μεγαλύτερες ομάδες στην Ευρώπη. Επειδή φέτος δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, η εικόνα δεν ήταν η πιο ευνοϊκή, αλλά ήταν ο Κριστιάνο Ρονάλντο και ξεκινώντας απ'αυτή τη βάση εξηγούνται όλα τ'άλλα.

Τις τελευταίες εβδομάδες έχει αφοσιωθεί στο να λέει ότι αυτή τη σεζόν έχει κατανέμει περισσότερο τις προσπάθειες κι ότι αυτό, περισσότερο απ'οτιδήποτε, είναι αυτό που τον οδήγησε σ'ένα τέλος της σεζόν αντάξιο ενός απ'τους καλύτερους παίκτες όλων των εποχών. Είναι αλήθεια, στα δύο προηγούμενα Τσάμπιονς Λινγκ που κέρδισε στη Μαδρίτη -έχει ένα ακόμα με τη United-, αυτά που πήρε η ομάδα του ενάντια στην Ατλέτικο, έπαιξε και σκόραρε, αλλά δεν έλαμψε. Στη Λισσαβόνα έβαλε το τέταρτο, με όλα τελειωμένα· στο Μιλάνο το τελευταίο πέναλτι μετά από ένα παιχνίδι στο οποίο ήταν πολύ γκρίζος. Κανένας απ'τους δύο τελικούς δεν ήταν του Κριστιάνο και, κατ 'επέκταση, αυτά τα Ευρωπαϊκά Κύπελλα δεν έφεραν την υπογραφή του. Είχε υπάρξει σημαντικός, αλλά δεν μπορούσε να υποδειχτεί ως κλειδί.

Η αδύνατη πείνα του τον οδηγούσε να εξαντληθεί στο Μάιο. Μπορεί να του δοθεί τόση προσοχή όπως του αρέσει, αλλά υπάρχει ένα αντικειμενικό γεγονός που μερικές φορές ξεχνιέται: ο Κριστιάνο Ρονάλντο είναι ένα ανθρώπινο ον. Έτσι που περνούσε ολόκληρα τα χρόνια παίζοντας σε κάθε παιχνίδι, χωρίς να φείδεται ούτε ενός τρεξίματος σ’όλη τη σεζόν και, φτάνοντας στον τελικό του Champions League, ήταν μόνο ένας ακόμη παίκτης. Δεν είναι άσχημο, έδινε το επίπεδο, αλλά από τύπους σαν κι αυτόν αναζητούνται λίγα περισσότερα.

Οι συνθήκες άλλαξαν το περασμένο καλοκαίρι. Ένας τραυματισμός στο γόνατο τον έβγαλε απ’τον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος -τουρνουά απ’το οποίο θα’βγαινε επίσης νικητής- κι αυτό τον ανάγκασε να ανασυνθέσει τις ιδέες του για την σεζόν. Του κόστισε να επιστρέψει, ο Cristiano των πρώτων μηνών αυτού του έτους είναι ένας λίγος παίκτης, εξοργισμένος, ανίκανος να βρει το βέλτιστο επίπεδό του. Αυτός ήταν ο πρώτος απογοητευμένος, και δεν χρειάζονταν να ρωτήσεις πολύ για να το δεις, ο Πορτογάλος είναι ένας πολύ εκφραστικός τύπος. Εξοργιστικό μερικές φορές για τους οπαδούς.

Αλλά όταν γίνεται λόγος για εκείνους που είναι πολύ μεγάλοι, οι άσχημες στιγμές είναι μόνο ο πρόλογος του τι πρόκειται να’ρθει. Ο Cristiano συνέχισε να εργάζεται, γιατί κανείς δεν θα του αρνηθεί ποτέ ότι είναι ένα σταχονοβιστής του ποδοσφαίρου. Απ’αυτούς που γίνονται εμμονικοί, πάει στο γυμναστήριο και δεν κάνει ούτε ένα τρέξιμο λιγότερο. Ο πόνος του καλοκαιριού κι εκείνη η έναρξη της σεζόν μεταξύ αμφιβολιών τον έκαναν να δει τα πράγματα διαφορετικά. Ήταν ο καιρός ν’αλλάξει κάποια πράγματα για να γίνει και πάλι Cristiano. Ή για να’χει μια διαφορετική αλλά εξίσου έγκυρη και κερδοφόρα έκδοση για την ομάδα του.


Η συμβουλή του Ζιντάν

Εκεί μπήκε ο Ζιντάν, αυτός ο κύριος του μισού χαμόγελου, κάπως ντροπαλός, σιωπηλός και τον οποίο σέβονται όλοι σα να’ταν ένα τοτέμ, πιθανότατα επειδή είναι. Ο Cristiano τον ακούει, γιατί μιλάει τη γλώσσα του, αυτή των μεγαλύτερων, αυτών που ξέρουν τι είναι η μοναξιά του ειδώλου. Αυτήν την εβδομάδα ο Ζιντάν έλεγε ότι, αν είχαν παίξει μαζί, το αστέρι θα’ταν ο Πορτογάλος, επειδή έχει το γκολ. Το γεγονός είναι ότι αυτό το διασταύρωμα δεν συνέβη ποτέ στο γήπεδο, αλλά συνέβη στον ίδιο το σύλλογο. Ο Γάλλος τον τράβηξε στο πλάι και τον έκανε να καταλάβει δύο πράγματα, και τα δύο κλειδιά γι’αυτό το τέλος στη σεζόν. Το πρώτο είναι ότι με λιγότερο αγωνιστικό χρόνο επρόκειτο να δούμε περισσότερο Cristiano. Επιπλέον, επρόκειτο να δούμε έναν καλύτερο Cristiano. «Έχω κάνει ένα εντυπωσιακό τέλος στη σεζόν, προετοιμάστηκα γι’αυτό. Ήταν μια καλή επιλογή εκ μέρους του προπονητή μου να ξεκουραστώ και είμαι πολύ χαρούμενος», παραδέχονταν το αστέρι της Μαδρίτης στο τέλος του τελικού του Champions League.

Η δεύτερη ανάγκη ήταν προφανής από καιρό πριν, αλλά πιέζονταν ακόμη περισσότερο με ό, τι συνέβη στο καλοκαίρι. Ο Cristiano δεν είναι πλέον για να καλπάζει στην πλευρά, ούτε για να ντριμπλάρει παίκτες. Αυτός, ένας άνθρωπος απέραντης φιλοδοξίας, θα προτιμούσε να συνέχιζε να’ναι για πάντα ένας εικοσάρης με δύναμη και υπερχείλιση, αλλά η φύση αναγκάζει κι αυτός ο παίκτης δεν υπάρχει πια, βυθίστηκε με το πέρασμα των χιλιομέτρων και τα ατυχήματα. Μ’αυτή την απουσία, αυτή της εκρηκτικότητας που είχε αλλά πλέον δεν είναι, απέμενε πολύ ψωμί.

Επειδή ο Πορτογάλος είναι επίσης, κι αυτό δεν έχει αλλάξει, ένας απ’τους μεγαλύτερους εκτελεστές που έχει δει το ποδόσφαιρο. Ποτέ δεν χάνει την αναφορά του στόχου και είναι σε θέση να ολοκληρώνει τις φάσεις με το αριστερό, το δεξί ή το κεφάλι, πάντα με μεγάλη αποτελεσματικότητα. Στο Κάρντιφ σκόραρε δύο γκολ περιοχής, το ένα μετά από μια κόντρα, μετά την πάσα του Carvajal, σ’ένα υπέροχο τελείωμα. Ήταν το πρώτο, αυτό που άνοιγε την κονσέρβα, κι αυτό είναι επίσης σημαντικό.

Όταν έφθασε στη Μαδρίτη, οι haters, που έχουν υπάρξει πάντα όταν πρόκειται για τον Cristiano, έλεγαν ότι δεν σκόραρε σημαντικά γκολ. Ναι, ένας καλός παίκτης, ένας σπουδαίος goleador, αλλά δεν εμφανίζεται όταν πρέπει να εμφανιστεί. Η θεωρία έχει διαψευστεί τόσες φορές που αυτά τα σχόλια μένουν περισσότερο στη σφαίρα του ανέκδοτου και του καλού χιούμορ. Το 7 της Μαδρίτης, όχι μόνο σκοράρει πολύ, το κάνει επίσης και όταν μετράει περισσότερο. Ο CR7, που λόγω προσωπικότητας είναι έτσι, δεν θέλησε να ξεχάσει τους επικριτές του, μετά το τέταρτο Τσάμπιονς Λινγκ του: «Θα πρέπει να βάλουν και πάλι την κιθάρα στην θήκη».


Η αιώνια σύγκριση με τον Μέσι

Υπάρχει ένα ακόμα θέμα που είναι πολύ αξιέπαινο στον Κριστιάνο Ρονάλντο και δεν έχει τόση σχέση μ’αυτόν, όσο με τη σχέση του με το μεγαλύτερο ανταγωνιστή του. Ο Messi θα θεωρηθεί ως ένας απ’τους τρεις ή τέσσερις καλύτερους παίκτες όλων των εποχών. Έχει αυτό το καθεστώς του μύθου το οποίο ο Πορτογάλος, για λίγες ίντσες, απλά δεν φτάνει. Ίσως λόγω της μαγείας, το κοινό αξιολογεί περισσότερο το φυσικό ταλέντο παρά τη δουλειά. Τώρα, αυτό δεν του αφαιρεί καθόλου αξία, αντιθέτως, τον βάζει σ’ένα επίπεδο στο οποίο βρίσκεται μόνο αυτός σ’όλες τις εποχές.

Γιατί όταν έπαιζε ο Ντι Στέφανο κανείς δεν τολμούσε να αμφισβητήσει το θρόνο του. Ούτε του Πελέ, του Κρόιφ ή του Μαραντόνα. Σε κανέναν παίκτη δεν είχε συμβεί να του αμφισβητείται συνεχώς το προφανές, την πρωτοκαθεδρία των τόσων άριστων ταλέντων που είναι σχεδόν αδύνατα. Λοιπόν, ο Κριστιάνο Ρονάλντο το’χει κάνει, ίσως γιατί κανείς δεν μπορεί να τον ισοφαρίσει σε πείνα. Αυτή την εβδομάδα, σε λίγα λόγια που άργησαν εκατοστά του δευτερολέπτου να παρερμηνευτούν, έλεγε ότι δεν έπρεπε να’ναι πολύ ταπεινοί. Αυτό το χαρακτηριστικό, η έλλειψη ταπεινότητας, βοηθά να κατανοήσουμε την καριέρα του.

Στο κεφάλι του Κριστιάνο Ρονάλντο δεν χωρά η πιθανότητα να υπάρχει ένας καλύτερος απ’αυτόν. Απλά δεν αποτελεί επιλογή. Έτσι που αυτός, όσο κι αν του λέγανε ότι υπήρχε ένας Αργεντινός με περισσότερη κλάση, παρέβλεψε απλά όλα τα σχόλια κι αφοσιώθηκε στο να βελτιωθεί και να βελτιωθεί και να βελτιωθεί. Στα 32 του έχει κάνει μια απ’τις καλύτερες σεζόν του. Τα στατιστικά αυτού του Champions League, που εκθέτονται στην αρχή αυτού του άρθρου, είναι ιλιγγιώδη. Επειδή αυτοί οι αριθμοί τον τοποθετούν μεταξύ των προνομιούχων, μεταξύ των μεγαλύτερων όλων των εποχών.

Λογικά, όταν τελειώσει το έτος θα κερδίσει την πέμπτη Χρυσή Μπάλα του. Τόσες όσες ο Messi, που φαινόταν άπιαστο πριν λίγο. Επειδή, επιπλέον, ο Αργεντινός είναι δυόμισι χρόνια νεότερος. Αλλά το ότι ο χρόνος περνά, δεν είναι κάτι που αλλάζει τις ιδέες στον Cristiano. Ο ίδιος, όταν τελειώσει ο πονοκέφαλος αυτού του δωδέκατου, θα σηκώνεται κάθε πρωί σκεπτόμενος πώς να κερδίσει το επόμενο, πώς να καταλήξει να γίνει ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο. Η Ρεάλ Μαδρίτης έχει απολαύσει μαζί του έναν απ’τους μεγαλύτερους. Cristiano, ο μύθος που ήταν πάντα πεινασμένος.

Η σελίδα της στήλης στο facebook:


@suntagm_puskas
Share this Article on :
 

© Copyright Opadoi Live 2010 -2011 | Design by Herdiansyah Hamzah | Published by Borneo Templates | Powered by Blogger.com.