Του
Enrique Marín
Στα χαζά, ο Γάλλος έχει περάσει την Ρεάλ
Μαδρίτης σε δύο τελικούς του Champions
League σε λιγότερο
από δύο χρόνια που προπονεί στην ελίτ χωρίς την αναγκαιότητα μιας κακής κίνησης
Την εμφάνιση την είχε ο Sergio Ramos: «Φαίνεται ότι σ’αυτό το ρόστερ ερχόμαστε απ’το
Beverly Hills, ότι γεννηθήκαμε
μ’έναν λογαριασμό 40 εκατομμυρίων, αλλά δεν είναι έτσι. Εδώ είμαστε πολλοί της γειτονιάς
κι έχουμε τις δικές μας αξίες της ταπεινότητας». Ήταν ο Gabi, ο αρχηγός της Ατλέτικο,
ο οποίος απάντησε στον ομόλογό του της Ρεάλ Μαδρίτης σ’αυτό το περίεργο ντέρμπι
ταπεινοφροσύνης: «Δεν έχει καμία σχέση το που μεγαλώνεις ή τα χρήματα που
κερδίζεις για την ταπεινοφροσύνη που έχεις· η ταπεινότητα με την οποία με προσδιορίζω
είναι αυτή που αντιπροσωπεύουν οι οπαδοί μας». Όλα ξεκίνησαν με το περίφημο Tifo της Grada Fans του
Μπερναμπέου, το οποίο έγραφε: «Πες μου πως νιώθεις» ακολουθούμενο από κάποια αξιοθρήνητα
περιστατικά γύρω απ’το Καλντερόν πριν απ’το παιχνίδι κι ένα μωσαϊκό που έγραφε
«περήφανοι που δεν είμαστε σαν κι εσάς».
Πριν μερικά χρόνια, ο Carlo Ancelotti έπρεπε να βγει και ν'απαντήσει στον Cholo Simeone, ο οποίος είπε ότι «η Ατλέτικο είναι μια
ομάδα του λαού, όπως η Νάπολι του Μαραντόνα». «Το ποδόσφαιρο είναι του λαού,
δεν υπάρχει μόνο μια ομάδα που είναι. Οι ομάδες έχουν οπαδούς σ’όλο τον κόσμο,
γιατί το ποδόσφαιρο είναι πάντα το άθλημα του λαού», απάντησε ο Ιταλός.
Αλλά μιλώντας για ταπεινοφροσύνη, στην Ρεάλ
Μαδρίτης κανείς δεν την κηρύττει και, κάτι πολύ πιο σημαντικό, δεν την ασκεί όπως
ο Ζινεντίν Ζιντάν, μεγαλωμένος στην γειτονιά της Μασσαλίας La Castellane και που, περιέργως, έχει θριαμβεύσει στην Castellana, πρώτα ως
παίκτης και τώρα ως προπονητής. Ούτε ένα άσχημο πρόσωπο, ούτε ένα πρόβλημα, ούτε
μερικές φάλτσες δηλώσεις, πάντα μέγιστο σεβασμό στον αντίπαλο, όποιος κι αν
είναι, και στον δημοσιογράφο, ότι κι αν τον ρωτάνε. Δεν είναι εύκολο ούτε καν
να φανταστείς τον Zizou να τολμάει σε μια συνέντευξη
Τύπου, να γυρνάει στην κερκίδα και να φωνάζει στην τεχνική περιοχή. Υπό αυτή
την έννοια, ίσως να’ναι κι ότι δεν έχει να πει πολλά και προτιμά να μην ενοχλεί
κάποιους παίκτες για τους οποίους έχει την καταγωγή αυτού που έχει υπάρξει τόσο
καλός ή καλύτερος απ’αυτούς.
Κι έτσι, στα χαζά, αφού έπρεπε ν’αντικαταστήσει
τον Ράφα Μπενίτεθ ουσιαστικά απ’τη μια μέρα στην άλλη, ο Γάλλος έχει πάει και
πάλι την Ρεάλ Μαδρίτης στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, όπου αυτή τη φορά θα βρει
τη Γιούβε, όπως στο έβδομο εκείνης της μακρινής 20ης Μαΐου του 1998,
αν και σ’εκείνη την περίπτωση ο Ζιντάν έπαιζε στην ιταλική ομάδα. Μέχρι τότε,
οι λευκοί είχαν κερδίσει έξι Ευρωπαϊκά Κύπελλα κι από τότε, μετρώντας του Άμστερνταμ,
έχουν κερδίσει πέντε, τόσα όσα και πρωταθλήματα και ποτέ και τους δύο τίτλους
σε έναν χρόνο, κάτι που θα’χει επίσης ο Zizou στο χέρι του στο Κάρντιφ.
José Villalonga (1956 και 1957), Luis
Carniglia (1958 και
1959), Miguel Muñoz (1960 και 1966), Del Bosque (2000 και 2002), επιπλέον με τους Jupp Heynckes (1998) και Carlo Ancelotti (2014). Ο Ζιντάν
(2016 και 2017;) είναι ο έβδομος προπονητής της Ρεάλ Μαδρίτης, ο οποίος έχει κερδίσει
το Ευρωπαϊκό Κύπελλο, στην περίπτωσή του ήδη γνωστό πλέον ως Champions League, και μπορεί να’ναι ο
πέμπτος που θα κάνει νταμπλ, επιπλέον με το να’ναι ο πρώτος που θα το
κατακτήσει διαδοχικά.
Πετυχαίνοντάς το, σε λιγότερο από δύο χρόνια ως
προπονητής της Primera, θα’χε επίσης τα ίδια με τεχνικούς που είναι ιστορία του ποδοσφαίρου όπως
οι Μπέλα Γκούτμαν (Μπενφίκα), Helenio
Herrera (Inter), Nereo Rocco (Milan), Stefan Kovasc (Άγιαξ), Dettmar Cramer (Μπάγερν), Brian Clough (Νότιγχαμ Φόρεστ), Ernst
Happel (Φέγενορντ και
Αμβούργο), Arrigo Sachi (Milan), Ότμαρ Χίτσφελντ (Dortmund και Μπάγερν), Άλεξ
Φέργκιουσον (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ), José Mourinho (Πόρτο και Ίντερ), Pep
Guardiola (Barça) ή Jupp Heynckes (Ρεάλ Μαδρίτης και Μπάγερν). Μόνο ο Bob Paisley, ο θρυλικός προπονητής της Λίβερπουλ κι ο προαναφερθείς Αντσελότι, δύο
φορές με τη Milan και μια τρίτη με τη Ρεάλ Μαδρίτης, θα’χαν κερδίσει
περισσότερα από αυτόν.
Παρά το γεγονός ότι έχει μια πολύ απλή
εξήγηση, ενώ κάλλιστα το να την αναπτύξω αξίζει ένα άλλο άρθρο, αυτό που δεν
ήταν σε θέση να κάνει ο Ζιντάν με την Castilla στην Σεγούντα Β, παραδόξως, το κάνει με τη
Ρεάλ Μαδρίτης, και ιδιαίτερα στο Champions
League. Θα’ναι
επειδή κατά βάθος ο Zizou είναι ένας ταπεινός προπονητής της γειτονιάς, αλλά ντυμένος με ένα
κοστούμι του Μπέβερλι Χιλς.
Υ.Γ. Και μιλώντας για παίκτες ή προπονητές της
γειτονιάς, υπάρχει το ματς που έκανε ο Μπενζεμά στο Calderon, με μια φανταστική
ενέργεια που αξιώνει έναν επιθετικό ο οποίος, όπως έγραψα πριν από λίγες
ημέρες, επισκιάζεται απ’τον Κριστιάνο Ρονάλντο, τον οποίο για την ακρίβεια, δεν
τον είδα, ίσως επειδή δεν ήταν κι απαραίτητο. Η Ατλέτικο έκανε το πιο δύσκολο, να
μειώσει σ’ένα τέταρτο το προβάδισμα της Μαδρίτης από τρία γκολ σε ένα, αν κι όταν
οι λευκοί νίκησαν τον Oblak, εν μέρει χάρη στον Μπενζεμά, το όνειρο της
ανατροπής ξεθύμανε.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
@suntagm_puskas
