News Update :

powered by Agones.gr - livescore

Τα κλειδιά για το μάθημα της Ρεάλ Μαδρίτης στην Atlético έτσι ώστε ν’αγγίξει τον τελικό του Cardiff

Τετάρτη 3 Μαΐου 2017

Του Jesús Garrido

Χωρίς atlética απάντηση σε μια άριστη Μαδρίτη

Απ’το πρώτο λεπτό η ομάδα του Ζιντάν έδειξε ανώτερη πάνω στο Μπερναμπέου. Στον προπονητή λειτούργησε τέλεια η προσέγγισή του κι ο Simeone δεν βρήκε ούτε την παραμικρή απάντηση


Πάει πάνω από μια πενταετία που η Ατλέτικο Μαδρίτης δεν αισθάνονταν τόσο κατώτερη σ’ένα ντέρμπι απέναντι στη Ρεάλ Μαδρίτης. Από τότε που ήρθε ο Simeone, το λευκό club είχε δει πως ο γείτονας ισορροπούσε τη ζυγαριά και στέκονταν στο ύψος των μεγαλύτερων ευρωπαϊκών συλλόγων, σε σημείο να την προκαλέσει τέσσερις συνεχόμενες φορές στο Τσάμπιονς Λιγκ. Αλλά χθες, μέρα της Κοινότητας της Μαδρίτης, αποκαταστάθηκε η παλαιά τάξη. Η ομάδα του Ζιντάν έκανε μια τέλεια αναμέτρηση απ’την αρχή μέχρι το τέλος χωρίς καμία ρωγμή κι αισθάνεται πλέον και στις άκρες των παπουτσιών της το γρασίδι του Millenium του Cardiff, αυτόν που θα’ταν ο τρίτος τελικός του Champions League σε τέσσερις σεζόν. Εξετάζουμε ποια ήταν τα κλειδιά για να συμβεί αυτό.

Κριστιάνο Ρονάλντο

Είναι αδύνατο να ξεκινήσουμε από έναν άλλο χαρακτήρα. Φαίνεται απίστευτο ότι μέχρι το δεύτερο μέρος του αγώνα στο Μόναχο, ο Κριστιάνο είχε μόνο δύο γκολ στο Champions League. Τώρα είναι ήδη ο δεύτερος στην κατάταξη των κορυφαίων σκόρερ με δέκα γκολ, ένα πίσω απ’τον Μέσι. Έχει φτάσει σ’αυτήν τη θέση σε μόλις τρία παιχνίδια. Έβαλε πέντε στην Μπάγερν, έχει βάλει τρία στην Ατλέτικο. Ο Πορτογάλος είναι στην καλύτερη στιγμή της σεζόν. Δεν επιστρέφει μόνο στο σκοράρισμα, αλλά τώρα παίζει και καλά. Δεν είναι πλέον ο απαθείς Cristiano που περιπλανιόταν στο γήπεδο κι ενοχλούσε περισσότερο απ’ότι πρόσφερε. Ούτε είναι ένας ακόμα. Είναι τα πάντα σ’αυτή Μαδρίτη για άλλη μια φορά.

Η άμυνα, στερεή για πρώτη φορά

Υπήρχε μόνο, στην πραγματικότητα, μια λογική αμφιβολία στην εντεκάδα της Ρεάλ Μαδρίτης, απ’τη στιγμή που ήταν δεδομένη η παρουσία βασικού του Isco Alarcón στην θέση του Μπέιλ. Η αβεβαιότητα αυτή ήταν ποιος επρόκειτο να συνοδεύσει τον Ramos. Ο Nacho είχε παίξει τα τελευταία παιχνίδια και το επίπεδο ήταν πολύ υψηλό. Αλλά ο Ζιντάν έβαλε τον Varane, βασικός υπό κανονικές συνθήκες. Και πέτυχε πλήρως στην απόφασή του. Για πρώτη φορά μετά από μήνες, η λεύκη άμυνα ήταν στο ύψος αυτού που αντιστοιχεί στη Μαδρίτη. Ο Keylor Navas σταμάτησε ένα επαίσχυντο σερί, έχοντας δεχτεί γκολ για 17 συνεχόμενους αγώνες. Και η Μαδρίτη ποτέ πριν σ’αυτό το Τσάμπιονς Λινγκ δεν είχε κρατήσει ανέπαφη την εστία της. Το αποτέλεσμα είναι αποκαλυπτικό, αλλά περισσότερο είναι η rojiblanca αδυναμία να δημιουργήσει κίνδυνο. Η ποιότητα του Griezmann πέρασε εντελώς απαρατήρητη.


Οι καλύτεροι μπακ στον κόσμο

Υπάρχουν αρκετοί ποδοσφαιριστές της Μαδρίτης που βρίσκουν εκ νέου τώρα στην κρίσιμη στιγμή την καλύτερη εκδοχή τους, αλλά κανένας δεν βρίσκεται στην κατάσταση της φόρμας στην οποία βρίσκονται Μαρσέλο και Carvajal. Βρίσκονταν, μάλλον, καθώς ο δεξιός μπακ αναγκάστηκε να αποχωρήσει τραυματίας. Αλλά μέχρι που τον αντικατέστησε ο Nacho, ο κίνδυνος της Μαδρίτης επικεντρώθηκε στις πλευρές της, στους δύο καλύτερους μπακ στον κόσμο σήμερα. Κι άλλοι μπακ χαφ παίζουν καλά, αμύνονται καλά, αλλά δεν είναι τόσο καθοριστικοί σ’ένα τόσο ποιοτικό ρόστερ όπως το merengue. Οι δύο τους έχουν βελτιωθεί σημαντικά στις αμυντικές τους ιδιότητες και είναι σταθερές απειλές για την αντίπαλη ομάδα όταν επιτίθενται. Γνωρίζουν να συνεργαστούν στα κοντά, δεν βιάζονται με τις σέντρες, είναι ακούραστοι. Η απουσία του Carvajal είναι, σίγουρα, αισθητή, γιατί η στιγμή του ήταν ασυναγώνιστη.

Οι αλλαγές του Ζιντάν

Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, έχει σχεδόν πάντα δίκιο. Ξεκινάμε με την εντεκάδα. Εφόσον ο Varane έπαιζε μπροστά απ’τον Nacho λόγω γαλονιών, έπρεπε να αποφασίσει ποιος θα έκανε τον Μπέιλ. Ο James ολοκλήρωσε 90 λεπτά εναντίον της Βαλένθια κι έκανε ένα πολύ καλό παιχνίδι. Επίσης, στο δεύτερο ημίχρονο έπαιξε ο Asensio. Αυτός που δεν εμφανίστηκε ήταν ο Isco, έτσι ώστε επιλέχθηκε να παίξει εναντίον της Ατλέτικο. Έκανε μία ώρα σ’ένα καλό επίπεδο και τον αντικατέστησε ο Asensio για να ξεσηκώσει και πάλι την αναμέτρηση. Μπήκε ο Lucas κι έδωσε ασίστ για γκολ. Την αναποδιά του Carvajal την διόρθωσε με κλάση και νηφαλιότητα ο Nacho Fernández. Όλα σωστά.

Η διαφορά του βάθους των ρόστερ

Αυτό το σημείο έχει σχέση με το προηγούμενο. Στον Ζιντάν λειτουργούν οι αλλαγές επειδή όποιον κι αν επιλέξει, ξέρει ότι θα λειτουργήσει τέλεια. Αυτός που μπαίνει παίζει τόσο καλά (ή μερικές φορές καλύτερα) απ’τον βασικό. Ο Γάλλος προπονητής έχει διατηρήσει τους πάντες ευχαριστημένους, αλλά επειδή μπορούσε να στηριχθεί σε κάθε έναν απ’τους παίκτες του. Αντ 'αυτού, ο Simeone υποφέρει όταν κάνει αλλαγές. Δεν είχε φόβο να μείνει χωρίς αλλαγές σχεδόν μισή ώρα πριν την λήξη, αλλά οι φρέσκοι που μπήκαν συνέβαλαν τόσο ή λιγότερο απ’αυτούς που ήταν ήδη. Σε τι ήταν καλύτεροι οι Gaitán, Τόρες και Correa απ’τους Gameiro, Σαούλ Carrasco; Σε τίποτα, πραγματικά. Δεν έγινε αντιληπτή μια παραλλαγή στην προσέγγιση και στην εφαρμογή, αλλά στην απλή τακτική. Κι ούτε είχε κάτι καλύτερο που να τον έκανε να εξετάσει την επιλογή άλλων παικτών. Αυτό πηγαίνει πέρα ​​απ’την ατυχία του να’χε χάσει τους τρεις παίκτες που θα μπορούσαν να παίξουν στη δεξιά πλευρά. Είναι ίσως η κύρια διαφορά μεταξύ των δύο συλλόγων της Μαδρίτης.


Υπεροχή στη μεσαία γραμμή

Σε άλλες περιπτώσεις, πολλές άλλες, η Ατλέτικο είχε παίξει ένα ντέρμπι σαν άρχοντας του εαυτού της, ως αφεντικό. Αυτή η rojiblanca υπεροχή οφείλονταν, μεταξύ άλλων, στο ότι είχε ελέγξει τη μεσαία γραμμή. Ο Simeone έπαιξε αρκετές φορές τη Μαδρίτη με τέσσερις καθαρούς μέσους, το οποίο του δημιουργούσε μια υπεροχή στη μέση που δεν είχε τρόπο να την αντιμετωπίσει η αντίπαλη ομάδα. Στο Bernabeu, στον πιο σημαντικό αγώνα της χρονιάς για την Ατλέτικο, συνάντησε αυτό το ίδιο, αλλά απ’την ανάποδη. Ο Ζιντάν βγήκε με τέσσερις μέσους, έναντι των τριών της Ατλέτικο. Στις τακτικές διατάξεις μερικές φορές τοποθετείται ο Carrasco ως τέταρτος μέσος, αλλά δεν είναι, είναι φορ και παίζει ως τέτοιος. Έτσι, ήταν οι Σαούλ, Κόκε και Γκάμπι ενάντια στους Casemiro, Kroos, Modric και Isco, οι οποίοι δεν τους έδωσαν ούτε χώρο ούτε χρόνο για να δημιουργήσουν παιχνίδι, πόσο μάλλον ευκαιρίες. Με την είσοδο των Lucas και Asensio και την έξοδο του Σαούλ, πέρασε πρακτικά σ’ένα πέντε ενάντια σε δύο που κατέληξε να σκοτώσει τον Cholo.

Η ψυχολογία

Το πιο σοβαρό κι ανεπανόρθωτο σημείο. Κανείς δεν μπορεί να πει σ’έναν atlético παίκτη να σηκωθεί απ 'όλα τα χτυπήματα που έχει δεχθεί απ’τη Μαδρίτη στην Ευρώπη. Με τον καιρό, ίσως σε δεκαετίες, θα ξεχαστούν, θα παίζουν άλλοι παίκτες διαφορετικοί και θα μπορέσουν ν’αντιμετωπίσουν την αναμέτρηση διαφορετικά. Αλλά δύο χαμένοι τελικοί είναι πολύ παρόντες στη μνήμη. Οι παίκτες δεν είναι ρομπότ, το σκέφτονται, ξέρουν ότι ενάντια στη Μαδρίτη στην Ευρώπη έχουν χάσει πάντα κι ότι το φυσιολογικό είναι να το κάνουν ξανά. Αντίθετα, η Μαδρίτη το αντίθετο. Το να παίζει εναντίον της Ατλέτικο στο Champions League είναι συνώνυμο με τις νίκες, τις χαρές και βγαίνει στο γήπεδο με την πεποίθηση ότι είναι καλύτερη και ότι, ό, τι κι αν συμβεί, η νίκη θα’ναι δική της.

Η σελίδα της στήλης στο facebook:

Share this Article on :
 

© Copyright Opadoi Live 2010 -2011 | Design by Herdiansyah Hamzah | Published by Borneo Templates | Powered by Blogger.com.