Του Jesús Garrido
«Δεν ήταν ένα αντίο», είπε ο Ζιντάν
Η χειρονομία του Κολομβιανού μέσου όταν αντικαταστάθηκε
είναι ένα καθόλα «αντίο οπαδοί», αν κι απ’το club δεν έχει αποκαλυφθεί ότι
πρόκειται να φύγει κι ο Ζιντάν περιορίστηκε να πει ότι «είναι μαζί μας»
61ο λεπτό στο παιχνίδι. Η Μαδρίτη διώκεται απ’την
Σεβίλλη, η οποία ψάχνει την ισοφάριση, κι ο Zidane αντιδρά στην πλευρά. Καλεί
τους Casemiro και Lucas Vázquez απ’τη ζώνη προθέρμανσης και τους διατάζει να
περάσουν στον αγωνιστικό χώρο για να βάλουν τάξη στο γήπεδο. Κατανοεί ότι με
τον Casemiro θα’χει σταθερότητα στη μεσαία γραμμή, ενώ ο Lucas θα προσφέρει φρεσκάδα
στην πλευρά για να καταλήξει να κλειδώσει τη νίκη. Είχε επιλέξει τους παίκτες
που έπρεπε να φύγουν από το παιχνίδι. James Rodríguez και Άλβαρο Μοράτα. Και οι
δύο λεπτές αλλαγές. Όταν φάνηκε το νούμερο 10 στο κόκκινο και το «14» στο
πράσινο, ο James αντέδρασε απροσδόκητα. Αποχαιρέτησε το Μπερναμπέου.
«Δεν είναι ένα αντίο, είναι εδώ», είπε ο Ζιντάν λεπτά
αργότερα, στην αίθουσα Τύπου. Ο ίδιος ξέρει ότι τα λόγια του δεν είναι πιστά
στην πραγματικότητα. Ο Κολομβιανός δεν είχε σταματήσει ποτέ στη μέση του γηπέδου,
κάνοντας κανά δυο στροφές γύρω απ’τον εαυτό του, ενώ χειροκροτούσε τις κερκίδες
με συντετριμμένο πρόσωπο. Σε άλλες περιπτώσεις έχοντας αντικατασταθεί με
σχετική προθυμία, είχε φύγει λυπημένος, αναστατωμένος απ’την απόφαση του
προπονητή του, καθώς κατανοούσε ότι θα μπορούσε ακόμη να προσφέρει περισσότερα
στο ματς, δηλαδή, θα’χε μια αντίδραση πιο παρόμοια μ’αυτήν που είχε ο Morata, που
αφού δέχτηκε απρόθυμα τον χαιρετισμό του Ζιντάν, ξεφούρνισε ένα ξεκάθαρο «su
puta madre» καθώς περπατούσε προς τον πάγκο με τους υπόλοιπους αναπληρωματικούς.
Ο James δεν έκανε αυτό, αλλά ένιωσε την αγάπη του Bernabeu για
τελευταία φορά, ή αυτήν που κατανοεί αυτός ότι είναι η τελευταία φορά. Κανείς
απ’την Ρεάλ Μαδρίτης δεν έχει ανακοινώσει επίσημα, ούτε ανεπίσημα, ότι αυτό
ήταν το τελευταίο παιχνίδι του James στο merengue γήπεδο. Σε αντίθεση με τον
Pepe, ο οποίος δεν έχει επίσης λάβει δημοσίως ένα αντίο του club, που θεωρεί
δεδομένο (και δεν έχει διαψευσθεί) ότι δεν θ’ανανεώσει τη σύμβασή του κι ότι η
δέκατη θα’ναι η τελευταία του σεζόν στα λευκά. Μ’αυτόν απ’την Κουκουτά δεν έχει
υπάρξει περισσότερη προσέγγιση στο θέμα αυτό. Όχι ακόμα, γιατί αυτό δεν σημαίνει
ότι δεν θα συμβεί όταν τελειώσει η σεζόν μετά τον τελικό του Κάρντιφ.
Το ότι αυτές είναι οι τελευταίες μέρες του James στη Μαδρίτη
μοιάζει προφανές. Είναι πλέον μήνες κατσουφιασμένων προσώπων, παρουσιών στον
πάγκο σε σημαντικές μέρες και συμμετοχές σε αναμετρήσεις λιγότερου
διαμετρήματος, σταθερών ερωτήσεων στον τεχνικό για την απόφασή του να μην τον υπολογίζει
συνήθως, που απαντιόνταν μ’ένα μάταιο «ο James μου αρέσει, είναι παίκτης της
Ρεάλ Μαδρίτης είναι δύσκολο να επιλέξω». Τον Δεκέμβριο, εν μέσω του πανηγυρισμού
της επίτευξης του Mundial στη Γιοκοχάμα, ο James έριξε την πρώτη βόμβα. «Δεν
μπορώ να διαβεβαιώσω ότι θα συνεχίσω. Έχω προσφορές κι έχω επτά μέρες για να
σκεφτώ. Είμαι χαρούμενος στη Μαδρίτη, αλλά θέλω να παίζω περισσότερο. Έχω έναν
βαθμό πικρίας που δεν έπαιξα στον τελικό», ξεφούρνισε.
Όταν ξανάνοιξε το στόμα του δεν έχει κάνει αναφορά στο
μέλλον του. Ότι είναι ευτυχής, ότι βρίσκεται στο καλύτερο club στον κόσμο...
και τέτοια. Αλλά την τορπίλη την είχε ήδη εκτοξεύσει κι έχει εκραγεί με
καθυστέρηση έξι μηνών. Χωρίς καμία ανακοίνωση, χωρίς πανό στις κερκίδες που να
ευχαριστούσαν τα χρόνια της αφοσίωσής του στο madridismo (όπως συνέβη, χωρίς να
πάμε παραπέρα, με τον Pepe). Ο James είπε αντίο στο Μπερναμπέου χωρίς
προειδοποίηση, με μια χειρονομία που είχε πολύ λίγο αυτοσχεδιασμό. Αυτή η ενέργεια,
να χειροκροτήσει τις κερκίδες, ήταν πολύ μελετημένη. Δεν ξέρει τίποτα απ’την
διοίκηση και καταλαβαίνει ότι δεν έχει θέση. Η επικείμενη ανανέωση του Isco, του
κύριου ανταγωνιστή του γι’αυτή τη θέση του παίκτη αριθμού «12» ή «13», κλείνει
την πόρτα στην παραμονή του. Κι όπως είπε ήδη το χειμώνα, έχει προσφορές και
τώρα θα’χει ακόμα περισσότερες από ό, τι τότε.
Η τρίτη πιο ακριβή υπογραφή στην ιστορία της Ρεάλ Μαδρίτης,
μετά τους Μπέιλ και Κριστιάνο, έπαιξε για τελευταία στο Μπερναμπέου και θα φύγει
αφήνοντας ως κληρονομιά κάποια εντυπωσιακά 36 γκολ και 41 ασίστ σε 110 παιχνίδια ντυμένος στα λευκά, το club στο οποίο ονειρεύονταν να παίξει όταν ήταν
ένα παιδί που κλωτσούσε τη μπάλα στην πατρίδα του. Όπως παραδέχτηκαν μετά οι Özil
και Ντι Μαρία, το να φύγει απ’τη Μαδρίτη είναι το πιο δύσκολο πράγμα που μπορεί
να κάνει ο οποιονδήποτε παίκτης. Το να μην είσαι αδιαμφισβήτητος στη Μαδρίτη
σημαίνει ότι οι άλλες μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες θα σου κάνουν μια θέση στην
εντεκάδα τους με γαλόνια αστέρα. Αυτό είναι που περιμένει ο James όπου πάει. Θα’ναι
το αστέρι που μπόρεσε να’ναι μόνο το πρώτο έτος του ως madridista.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
