7/02/2015:
Η Ρεάλ χάνει με κάτω τα χέρια στο Καλντερόν με 4-0, με όλη
την ομάδα, και φυσικά και τον Ρονάλντο, ανύπαρκτους. Και μετά, ο Πορτογάλος
πάει να γιορτάσει τα γενέθλιά του σα να μη συνέβη τίποτα, γλεντώντας με την
ψυχή του.
2/05/2017:
Καλώς τα παιδιά του Τσόλο, καλώς τα, 3-0. Σήμερα πέθανε ο cholismo. Τον νίκησε κατά
κράτος ο Ρονάλντο, τον διέλυσε. Μας το χρωστούσε. Ξέπλυνε την ντροπή εκείνου
του απογεύματος. Δεν είμαι μηδενιστής. Ούτε αχάριστος. Όταν κάποιος παίζει και
προσφέρει, το αναγνωρίζω. Όπως κι όλος ο madridismo. Αυτόν τον Ρονάλντο θέλουμε. Να μπαίνει μέσα, φρέσκος,
καθώς φέτος έχει υπακούσει σε πρωτοφανές rotation, και να γίνεται απόλυτος πρωταγωνιστής. Να κάνει τα
σπριντ, όσο μπορεί, και να εκτελεί χωρίς να συγχωρεί. Μακάρι να συνεχίσει έτσι
και του χρόνου, μπαίνοντας σε προγράμματα, έτσι ώστε να δίνει ότι πιο πολύ
μπορεί την άνοιξη. Μακάρι το φετινό, να μην έχει να κάνει με τον καλοκαιρινό τραυματισμό,
που τον έβγαλε εκτός ρυθμού στις αρχές, κι έμεινε πίσω στις μάχες για τα
κωλοπάπουτσα και τις ατομικές διακρίσεις, ξεχαρμάνιασε και υπάκουσε σε rotation. Μακάρι ότι έγινε να’γινε
επειδή κατάλαβε, κι όχι επειδή αναγκάστηκε.
Μπράβο στον Ζιντάν, που έφερε τον Πίντους. Μπράβο για το
φετινό rotation που επέβαλε. Όλη η ομάδα στην πρίζα, όποιος μπαίνει έχει
ρυθμό, ομάδα αέρινη και φρέσκια, που κατάπιε την Ατλέτικο του profe Ortega όπως
αποκαλούν τον κορυφαίο γυμναστή της Ατλέτικο στην Ισπανία. Και ναι, έχει και
την τύχη. Χωρίς τύχη, δεν τα κατάφερε κανείς. Ποια τύχη; Να’χε τραυματία σήμερα
τον κατσαπλιά τον Μπέιλ, ο οποίος ήταν ο πλέον ακατάλληλος για τέτοιο ματς. Έτσι
ώστε να βάλει τον μάγο Ίσκο. Δυστυχώς, στον τελικό ο Μπέιλ θα’ναι έτοιμος. Κι απέναντι
στην Γιούβε, θα’ναι εξίσου ακατάλληλος. Θα δούμε, μπορεί να ξανατραυματιστεί,
Μπέιλ είναι, μπορεί. Ακόμα κι αν παίξει, θα δούμε. Η Ρεάλ είναι ο καρχαρίας της
Ευρώπης, 11 στους 14 τελικούς στο Τσάμπιονς Λινγκ, ενάντια στη Γιούβε των 2 στους
8.
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΘΛΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ
ΙΣΤΟΡΙΑ. ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΞΕΠΛΥΜΑ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ.
Το ματς ήταν παράσταση για έναν ρόλο. Η Ατλέτικο είχε μείνει
στο Μανθανάρες. Ο Τσόλο εκτός απροόπτου θα τραβήξει κατά Μιλάνο μεριά.
Με μέγα πάθος μπήκε η Ρεάλ κι έβαλε την Ατλέτικο στην
περιοχή της. Μόλις στο 6ο λεπτό, τρομερό 1-2 των Καρβαχάλ, Ίσκο, ο canterano μπήκε
από δεξιά, εκτέλεσε σε τετ α τετ τον Ομπλάκ, ο Σλοβένος απέκρουσε και στο
ριμπάουντ ο Μπενζεμά έστειλε τη μπάλα άουτ, χάνοντας μοναδική ευκαιρία. Τέσσερα
λεπτά αργότερα, θα’ρθει το 1-0 απ’την λευκή ομάδα, σε μια φάση που ο Ρονάλντο
ξεκινά αρχικά από οφσάιντ, την επηρεάζει και κακώς δεν δίνεται. Η rojiblanco άμυνα
έδιωξε μπροστά απ’τον εκτεθειμένο Πορτογάλο, η μπάλα στρώθηκε στον Καζεμίρο, ο
οποίος σέντραρε εκ νέου από δεξιά κι ο Κριστιάνο με κεφαλιά νίκησε τον Ομπλάκ.
Στο 15’ ο Κρος εκτέλεσε το κόρνερ από αριστερά, ο Βαράν πιο
ψηλά από όλους στην κεφαλιά, με τον Ομπλάκ σε μεγάλη επέμβαση να διώχνει σε νέο
κόρνερ, απ’το οποίο ο Ίσκο έγινε αποδέκτης της μπάλας, έκανε το φαλτσαριστό με
τον Ομπλάκ να λέει και πάλι όχι. Τρία λεπτά αργότερα, η μοναδική παρουσία των colchoneros στον
αγώνα. Ο Γκαμειρό βγήκε στην πλάτη της madridista άμυνας η οποία δεν μπόρεσε να
τον πιάσει, έφτασε μπροστά απ’τον Νάβας, με τον Κοσταρικανό να πέφτει τελευταία
στιγμή στα πόδια του και να μπλοκάρει.
Η Ρεάλ συνέχιζε στο τέμπο της και στο 23’ ο Ομπλάκ έδιωξε τη
σέντρα του Μαρσέλο, ο Μόντριτς πήρε το ριμπάουντ, σούταρε, με τη μπάλα να
περνάει λίγο έξω απ’τα δοκάρια. Πέντε λεπτά αργότερα, ο Ίσκο άλλαξε πολύ ωραία
με τον Ρονάλντο, ο Πορτογάλος χόρεψε από αριστερά την rojiblanca άμυνα,
σέντραρε για τον Μπενζεμά μέσα στην περιοχή, ο Γάλλος έπιασε τα γυριστό για να
βάλει μια γκολάρα, αλλά στάθηκε άτυχος με τη μπάλα να περνάει λίγο πάνω απ'τα δοκάρια.
Από’κει και πέρα, η Ρεάλ συνέχισε να πιέζει, η σαστισμένη Ατλέτικο έμενε πίσω
και κατάφερνε να κρατήσει το σκορ στο 1-0, φτάνοντας στην ανάπαυλα.
Ξεκίνησε το δεύτερο μέρος, και είχαμε αλλαγή σκηνικού. Απ’την
μια ο Τσόλο υποχρεούνταν να βγει μπροστά. Απ’την άλλη ο Ζιζού, όπως το
συνηθίζει όταν προηγείται με την Ατλέτι έδωσε χώρο, έχοντας και την αφορμή του
τραυματισμού του Καρβαχάλ, και την είσοδο του Νάτσο. Έτσι, ο γρήγορος Γκαμειρό
δεν είχε πλέον λόγω ύπαρξης, κι ο Τσόλο πέρασε τον Τόρες. Η λευκή άμυνα δεν τον
ένιωσε ποτέ. Απ’την άλλη, το ποδόσφαιρο που ήθελε να παίξει πλέον ο ΖΖ, φώναζε
για είσοδο του ταχύτατου Ασένσιο, στην θέση του ανύπαρκτου Μπενζεμά. Πράγματι,
ο ΖΖ έβαλε τον Mallorquín στο
65’, όχι όμως στον Μπενζεμά, αλλά στον Ίσκο, παίζοντας με τα νεύρα μας.
Ακόμα κι έτσι ,ο Ασένσιο έδωσε ενέργεια και πνοή στον κενό
χώρο κι αυτό φάνηκε άμεσα. Στο, 71’ ο Μαρσέλο πέρασε μπροστά για τον balear, αυτός έκανε τη σέντρα
από αριστερά, με τον Μπενζεμά να πιάνει την κεφαλιά στα περιστέρια. Στο επόμενο
λεπτό, ο Μπενζεμά -στη μόνη θετική του στιγμή στο ματς- πήρε τη μπάλα στο ύψος της
περιοχής από αριστερά, πάλεψε, στάθηκε όρθιος, την πέρασε δεξιά στον Ρονάλντο, ο
Πορτογάλος την πηρέ μπροστά με το αριστερό ευνοούμενος κι απ’την κόντρα, και με
άψογο τελείωμα έκανε το 2-0.
Φτάσαμε στο 76’, κι αυτή τη φορά ο ΖΖ ενήργησε όπως
έπρεπε, έβγαλε τον Μπενζεμά, κι έβαλε τον Λούκας, παίζοντας πλέον τελείως στην
κόντρα. Από’κει και πέρα, η Ατλέτικο παραδόθηκε τελείως. Στο 80’ ο Ασένσιο
έκανε κουδούνια τον Λούκας Ερνάντεζ, μπήκε από αριστερά, πλαγιοκόπησε κι ο Λούκας
Βάθκεθ έκανε ένα πολύ κακό τελείωμα με το κακό αριστερό του, από πλεονεκτική
θέση. Και στο 85’ ήρθε το κερασάκι στην τούρτα, σε μια μαγική βραδιά, το οποίο
σφράγισε την πρόκριση. Ο Λούκας έκανε την επέλαση από δεξιά, έφτασε μέχρι την
τελική γραμμή, πλαγιοκόπησε, η μπάλα πέρασε κι ο Ρονάλντο εκτέλεσε για το 3-0. Κι
ενώ δύο λεπτά αργότερα, λίγο έλειψε να κάνει κι ο Μόντριτς το 4-0, όταν πήρε
από δεξιά μέσα στην περιοχή, σούταρε στην κίνηση, με τη μπάλα να καταλήγει στην
εξωτερική πλευρά των δικτύων.
Για τον Ρονάλντο αναφέρθηκα πάνω. Από’κει και πέρα, ήταν
όλοι υπέροχοι. Όλοι υπέροχοι. Κανένας υστερήσαντας. Πλην του αρνητικότατου
Μπενζεμά. Ασίστ στο 2-0 και πολύ λίγα ακόμα.
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ
ΓΡΑΨΤΕ ΙΣΤΟΡΙΑ
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
