News Update :

powered by Agones.gr - livescore

Ένας τελικός λιγότερο, μένουν τρεις· η Μαδρίτη διαλύει την Σεβίλλη και εξακολουθεί να ονειρεύεται το νταμπλ

Δευτέρα 15 Μαΐου 2017

Του Jesús Garrido

Μεγάλο ματς του Νάτσο, ένας έξυπνος σκόρερ

Οι λευκοί έδειξαν και πάλι την καλύτερη πλευρά τους στα πρώτα λεπτά κι έβαλαν σε καλό δρόμο το ματς με δύο γκολ, η Σεβίλλη αντέδρασε, αλλά οι αλλαγές βελτίωσαν τη Μαδρίτη, που κατέληξε διαλύοντας


Μια αγωνιστική λιγότερη, μια νίκη περισσότερη. Έτσι λειτουργεί αυτό αυτή τη στιγμή για την Ρεάλ Μαδρίτης. Η απλότητα των αποτελεσμάτων που την προσεγγίζουν στον πρώτο της τίτλο πρωταθλήματος σε πέντε χρόνια. Δεν θα μπορέσει να γίνει πρωταθλήτρια μέχρι την τελευταία αγωνιστική, αλλά εξακολουθεί να βασίζεται στον εαυτό της λόγω του ανεκτίμητου «πλεονεκτήματος» να’χει ακόμα, ένα ματς περισσότερο απ’τον διώκτη της, τη Μπάρτσα, στην οποία απομένει μόνο να υποδεχτεί την Eibar. Ενώ έρχονται αυτά τα δύο παιχνίδια εναντίον των Θέλτα και Μάλαγα, η Μαδρίτη διατηρεί τον ρυθμό που απαιτείται. Έχει κερδίσει και πάλι, κι έχει ακόμη και διαλύσει. Μένουν μόνο τρεις τελικοί για να κερδίσει δύο τίτλους. Όλα πάνε σύμφωνα με το πρόγραμμα.

Υπάρχει κάτι σε αυτή τη Μαδρίτη που θα την κάνει να γίνει πρωταθλήτρια και δεν είναι η τελειότητα, ούτε το να’ναι κοντά σ’αυτήν. Είναι ανταγωνιστική μέχρι θανάτου κι έχει λύσεις για όλες τις στιγμές. Αυτός εναντίον της Σεβίλλης ήταν, με διαφορά, ο πιο περίπλοκος απ’τους τρεις που απέμεναν για τους λευκούς στο πρωτάθλημα. Τον επίλυσαν σε λίγο καλό ποδόσφαιρο, αυτό ήταν περισσότερο από αρκετό για να κερδίσουν. Βγήκαν όπως ενάντια στην Atleti σ’αυτό το ίδιο στάδιο, δηλαδή, με την ασυγχώρητη θέληση να συντρίψουν τον αντίπαλό τους, ξεκινώντας τη μέρα ήδη κερδίζοντας και με την ασφάλεια που δίνει το προβάδισμα στο σκορ για ένα σύνολο πολύ ισχυρό και καταλυτικό όπως είναι το λευκό. Το πλεονέκτημα αυτό έφερε δύο πράγματα: το ένα, η sevillista αντίδραση· το άλλο η λευκή χαλάρωση. Και μ’ότι υπήρχε στον πάγκο, εξημέρωσε το θηρίο και καθάρισε.

Το έχουμε ήδη σχολιάσει εδώ σε περισσότερες από μία περιπτώσεις: η Μαδρίτη έχει το καλύτερο ρόστερ στον κόσμο και με μεγάλη διαφορά. Μπορεί μετά, ως ομάδα, να μην είναι αδιαμφισβήτητα ανώτερη από άλλες μεγάλες του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, αλλά η ποσότητα και η ποικιλία των διαθέσιμων επιλογών που διαθέτει ο Ζιντάν δεν υπάρχει πουθενά αλλού στον πλανήτη του ποδοσφαίρου. Εναντίον της Σεβίλλης ο Γάλλος έκανε rotations στο κέντρο, όχι δραστικά όπως συνήθιζε τον τελευταίο καιρό. Και κανείς δεν θα’χε πει ότι η Μαδρίτη δεν έπαιζε με την βασική ομάδα. Δεν υπάρχει κανένας παίκτης που να φαλτσάρει. Δεν το έκανε ούτε καν ο Ντανίλο, ο κύριος κατηγορούμενος σ’αυτές τις περιπτώσεις, ο οποίος έκανε ένα εξαιρετικό παιχνίδι στην επίθεση, αν και ήταν ο κύριος στόχος της hispalense επίθεσης και υπέμεινε όπως μπορούσε.

Το καλύτερο παράδειγμα αυτού του εύρους του madridista ρόστερ είναι ο Nacho Fernández. Στα 27 του έχει κάνει την καλύτερη σεζόν της ζωής του. Κάνει τα πάντα καλά. Το ότι μπορεί να παίξει σε οποιαδήποτε απ’τις τέσσερις θέσεις της άμυνας τον κάνει να’χει περισσότερες πιθανότητες να παίξει και, είτε σε αμυντικές, είτε σε επιθετικές λειτουργίες, λειτουργεί ελεύθερα. Αυτήν την Κυριακή έδωσε μια ασίστ απ’την τελική γραμμή για να κλείσει την αναμέτρηση, όταν είχε περάσει 84 λεπτά ανεβοκατεβαίνοντας την πλευρά του. Βγαίνει παίζοντας με τη μπάλα, είναι ένα σπυρί στον κώλο για κάθε επιτιθέμενο κι από πάνω, έβγαλε αυτό που κανείς δεν γνώριζε γι’αυτόν: την κατεργαριά. Εκμεταλλεύτηκε ένα φάουλ στο ύψος της περιοχής και την γενική sevillista απροσεξία για να το σουτάρει πριν να’χε ζητηθεί απόσταση. Η Σεβίλλη φρίκαρε κυριολεκτικά, αλλά ήταν έγκυρο γκολ. Αυτό που έλειπε απ’τον Nacho για να γίνει απαραίτητος...


Το γκολ του αμυντικού ώθησε τη Μαδρίτη να συνεχίσει το ίδιο. Ήταν αυτό που χρειαζόταν για να μην σκέφτεται το ματς της Γκραν Κανάρια. Αν έπαιρνε τους τρεις βαθμούς, τι σημασία είχε τι έκανε η Barça. Έτσι, βρήκε εύκολα τους χώρους, την ταχύτητα, κι έτσι ήρθε το δεύτερο. Μετά από δύο ριμπάουντ, ένα του Asensio, κ ένα του James, ο Κριστιάνο έσπρωξε και σκόραρε, αν κι ο Morata, που ήταν δίπλα του, θα προτιμούσε να σκοράρει ο ίδιος. Από εκείνη τη στιγμή μέχρι το 2-1, η Μαδρίτη ξέχασε τη Barca. Απ’το δεύτερο και μετά, η ομάδα φάνηκε να πέφτει λίγο κι επέτρεψε να συμμετάσχει η Σεβίλλη με υπεροχή στο merengue γήπεδο, φτάνοντας να κάνει τον Keylor Navas τον πιο διακεκριμένο του πρώτου μέρους, και τα δοκάρια τους καλύτερους φίλους του madridismo και μέγιστους εχθρούς του Γιόβετιτς. Περίεργη περίπτωση αυτή του Μαυροβούνιου. Έκανε θαυμάσιο ντεμπούτο στην Σεβίλλη βάζοντας δύο γκολ σε δύο παιχνίδια στη Μαδρίτη, πέρασε στη σκιά κι επιστρέφει για να βάλει ένα ακόμα γκολ στη Μαδρίτη. Απίστευτη σύμπτωση η δική του.

Η Σεβίλλη πίεσε το παιχνίδι απ’την αρχή του δευτέρου ημιχρόνου κι ενεργοποίησε το «σκατόμετρο» του Μπερναμπέου. Παρά το γεγονός ότι σε άλλες περιπτώσεις ο Kovacic ήταν αρκετός για να διατηρήσει την ισορροπία, ένιωσε ανίκανος για να κάνει το ίδιο μαζί με τον Kroos ενάντια σ’ένα ισχυρό club ως επισκέπτης. Ο Ζιντάν αντέδρασε με τους Casemiro και Lucas και υπήρξαν περαιτέρω νέα της rojiblanco επίθεσης. Η είσοδος του Βραζιλιάνου ήταν σαν ένα φλαμούρι για τη Μαδρίτη. Ξαφνικά βρήκε μια καρέκλα να κάτσει για να σταματήσει να τρέχει απ’τη μια πλευρά στην άλλη με την ουρά στα σκέλια. Αναγνωρίστηκε και κέρδισε τον αγώνα με έμφαση.

Το ματς του Kroos την Τετάρτη ήταν λαμπρό, σχεδόν τέλειο. Και παρά την εντυπωσιακή προσπάθειά του, ο προπονητής του τον έκανε να παίξει άλλα 90 λεπτά (το οποίο απ’την άλλη, ανακοινώνει την αντικατάστασή του στο Vigo). Δεν είχε σημασία, δεν σήμανε μια πτώση στη φόρμα του. Αντ 'αυτού, έφτασε στα τελευταία λεπτά υπέροχος. Συμμετείχε σε δύο γκολ, στο ένα με μια ασίστ στον Κριστιάνο (γκολάρα, το δεύτερό του) και στο άλλο για να εκτελέσει μ’έναν τέτοιο τρόπο που το γκολ μπήκε αργά και βασανιστικά στην απέναντι γωνία του Sergio Rico.

Τρεις βαθμοί, χρειάζονται ακόμη τέσσερις. Ένας τίτλος που, επιτυγχάνοντάς τον, θα τον πανηγυρίσουν πολύ οι James και Morata, καθώς έχουν υπάρξει συμμέτοχοι πρωταγωνιστές. Και ίσως να’ναι η τελευταία τους χαρά ως madridistas (ελλείψει του Κάρντιφ, φυσικά). Αυτό που μπορεί να’ναι το αντίο και των δύο στο Bernabeu, ήταν διαφορετικό. Έγιναν αλλαγή μαζί, αλλά ο James στάθηκε στη μέση του γηπέδου και μοίρασε χειροκροτήματα στις κερκίδες που έμοιαζαν με αντίο. Ο Morata, αντ 'αυτού, έφυγε παραπονούμενος, λέγοντας ένα «su puta madre», όταν απώθησε τον χαιρετισμό του Ζιντάν.

Η σελίδα της στήλης στο facebook:
Share this Article on :
 

© Copyright Opadoi Live 2010 -2011 | Design by Herdiansyah Hamzah | Published by Borneo Templates | Powered by Blogger.com.