Του Jesús Garrido
Clásico Ρεάλ Μαδρίτης-Μπαρτσελόνα
Αυτό το άστρο του Ζιντάν τον έχει κάνει να πάει σε λίγους μήνες απ’το «Florentino, παραιτήσου» στο να’ναι καλύτερος στο γήπεδο απ’τις Barça,
Atlético, Dortmund και Bayern και ν’αντιμετωπίζει ένα πιθανό νταμπλ
Θα καταλήξει ο Ζιντάν να κερδίσει το δεύτερο Ευρωπαϊκό
Κύπελλό του ως προπονητής και θα υπάρξουν (πολλοί) άνθρωποι που θα συνεχίσουν να
μιλούν για το άστρο που έχει. Αυτό το τέλος είναι ακόμα αρκετά μακριά, γιατί πριν
μπορέσει ν’αγοράσει ένα αεροπορικό εισιτήριο για το Κάρντιφ πρέπει να αποκλείσει
την Ατλέτικο Μαδρίτης, του οποίου η ευκολία είναι η ίδια με το να σκαρφαλώσει
στο K-2. Σε αυτό το σημείο, ο Ζιντάν δεν έχει κερδίσει τίποτα. Καθ 'όλη αυτή
την σεζόν έχει πάρει δύο διεθνείς τίτλους, που προσθέτουν ένα συνολικό τίποτα,
σύμφωνα με την εκτίμηση του διοικητή στα επίσημα. Και το Ενδέκατο ήταν πριν καιρό που ποιος το θυμάται. Όχι, δεν χρησιμεύει αυτό που έγινε στο παρελθόν.
Ένα τέλος σεζόν χωρίς τίποτα εξαιρετικό θα σημάνει αναπόφευκτα την αποβολή
απ’το σχολείο, δηλαδή την έξοδό του απ’την Ρεάλ Μαδρίτης, όσο κι αν ονομάζεται
Ζινεντίν και είναι αυτός που είναι.
Ο πρώτος που δεν πίστευε στον Ζιντάν ως προπονητή ήταν ο ίδιος ο Florentino Pérez. Ποτέ δεν θέλησε να διαχωριστεί απ’τον Γάλλο από τότε
που τον υπέγραψε το 2001 για ένα ποσό που δεν είχε καταβληθεί ποτέ μέχρι τότε.
Όταν το 2006 ο Ζιντάν είπε ότι δεν μπορούσε να αντέξει άλλο, ότι ήταν
κουρασμένος απ'το να’ναι ο καλύτερος και να μην κερδίζει τίποτα, αποσύρθηκε. Ο Florentino
κουράστηκε λίγο νωρίτερα κι άφησε τη θέση του ως πρόεδρος. Μετά από ένα εύλογο
χρονικό διάστημα και μόλις έγινε γνωστό ότι ο Ramón Calderón «αυτοδιαχειριζόταν»
τις συνελεύσεις των μελών, επινόησε τη θέση του πρεσβευτή του συλλόγου έτσι
ώστε η αστρική υπογραφή του ν’αντιπροσωπεύει τον σύλλογο όπου κι αν πήγαινε. Ο Ζιντάν
έκανε τη «Μάρκα της Ρεάλ Μαδρίτης», σα να’ταν η «Μάρκα της Ισπανίας» και είχε
μια θέση σε κάποια πολυεθνική. Στη συνέχεια η σχέση του Valdano με τον Μουρίνιο
έγινε δυσκολοχώνευτη κι ο Florentino «προώθησε» τον Zizou στη θέση του
αθλητικού διευθυντή. Με την επιχείρηση για τον Varane ως έμβλημα της εργασίας
του σ’αυτόν τον ρόλο, μπήκε στον Ζιντάν το μικρόβιο του πάγκου κι ο πρόεδρος
του πρόσφερε τον πάγκο της Castilla. Κι από εκεί, της πρώτης ομάδας κι αυτή την
ιστορία την ξέρετε ήδη.
Αυτό το τελευταίο βήμα δεν επρόκειτο να συμβεί ή,
τουλάχιστον δεν ήταν θέληση του πρόεδρου να γίνει έτσι. Όπως είπαμε ήδη σ’αυτή
την εφημερίδα, ο Florentino ήθελε να χωρίσει με τον Ζιντάν για πρώτη φορά μετά
από 15 χρόνια. Συνέβη τον Αύγουστο του 2015 όταν ο Marcelo Bielsa παραιτήθηκε
από προπονητής της Ολιμπίκ Μαρσέιγ. Εκείνη την στιγμή, ο πρόεδρος διέταξε απ’το βωμό του να προσφέρουν τον Ζιντάν ως αντικαταστάτη του. Ήθελε να τον δει να
λειτουργεί μακριά απ’τη Μαδρίτη για να διαπιστώσει αν είχε πραγματικά πάστα
προπονητή ή αν το πέρασμά του απ’την θυγατρική ήταν απλά ένα καπρίτσιο. Τελικά
πραγματοποιήθηκε η υπογραφή του Michel, ενός άλλου πρώην madridista, κι ο Ζιντάν
συνέχισε στην Castilla μέχρι την απόλυση του Benitez, που δεν ήταν το πρόβλημα,
αλλά η λύση, σύμφωνα με τα λόγια του Florentino.
Απ’τον Florentino μέχρι τον τελευταίο madridista οπαδό, ο Ζιντάν
έχει εγείρει αμφιβολίες. Απ’το να προσωποποιηθεί ως το τελευταίο στηθαίο ενός Florentino
που τον έσκαγε ν'ακούει σταθερά εκείνο το «Florentino παραιτήσου» απ’το ίδιο του
το κοινό, ο Ζιντάν έπεσε σε ευμένεια. Ο madridismo κατανοεί τον Ζιντάν ως έναν
απ’τους σύγχρονους ήρωές του, τον αδιαφιλονίκητο galáctico της Μαδρίτης και η
αγάπη προς τη μορφή του είναι συντριπτική. Όπως ο Μπενίτεθ ήταν ένας ξένος
(παρά το γεγονός ότι είναι madridista από κούνια), ο Ζιντάν ήταν ένας απ’τους
δικούς του και θα του συγχωρούσαν σχεδόν όλα τα λάθη.
Αυτό που τον έχει πλήξει σ’αυτόν το σχεδόν ενάμιση χρόνο από
τότε που κατέχει τη θέση του πρώτου madridista προπονητή είναι ότι ο Ζιντάν δεν
έχει δώσει ποτέ την εντύπωση ότι είναι ένας ειδικός του ποδοσφαίρου. Το ότι
ήταν ένας ζογκλέρ της μπάλας ήταν προφανές, αλλά ποτέ δεν φάνηκε να’ναι ένας λόγιος,
ένας άνθρωπος ικανός να δημιουργήσει καταστάσεις επαναστατικής τακτικής ούτε
να’χει την ικανότητα να διαχειριστεί αποδυτήρια τόσο περίπλοκα όπως της Ρεάλ Μαδρίτης. Αυτό το κοστούμι της «φυσικότητας» με το οποίο ντύθηκε του ήρθε πολύ
καλά. Άρχισε να παίρνει νίκες και να ξαναζωντανεύει ένα πρωτάθλημα που ήταν
απολύτως νεκρό ενώ προχωρούσε γύρους σ’ένα «εύκολο» Τσάμπιονς Λιγκ (όπως χαρακτηρίστηκε
το ότι έπρεπε ν’αποκλείσει «μόνο» τις Ρόμα, Βόλφσμπουργκ και Μάντσεστερ Σίτι).
Και κανείς δεν καθόταν να σκεφτεί αν λειτουργούσε γιατί οι παίκτες άκουγαν
τώρα τον προπονητή τους ή αν ο Ζιντάν ήξερε πραγματικά τι έκανε.
Όταν η Μαδρίτη έκανε 40 παιχνίδια αήττητη, συνεχίζονταν η
συζήτηση για τύχη. Που φυσικά, με τον Sergio Ramos, αυτός ο παράγοντας τύχη
είναι πάντα merengue, και σε κάποιον γίνεται πιο δύσκολο να χάσει. Η Μαδρίτη
δεν έπαιζε σχεδόν τίποτα, αλλά κέρδιζε ή έφερνε ισοπαλία ως ρουτίνα, αισθανόμενη
ανίκητη. Κέρδισε το Τσάμπιονς Λιγκ, το Σούπερ Καπ και το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων
και ζούσε στην κορυφή της βαθμολογίας κατά τη διάρκεια αυτού του σερί, αλλά στον
Ζιντάν δεν δίνονταν καμία αξία πέρα απ’το να διατηρεί όλο το ρόστερ
ικανοποιημένο και συνδεδεμένο (σα να’ταν εύκολο αυτό). Μια μέρα κόλλησε στη
Σεβίλλη και τρεις μέρες αργότερα ξανά εναντίον της Θέλτα κι εκεί ξεφύτρωσαν τα
σαλιγκάρια με το «εγώ τα’λεγα». Και η Μαδρίτη συνεχίζει εκεί, επικεφαλής της la
Liga ένα ματς μακριά απ’το να την καθαρίσει (το Clásico) κι ελλείψει τριών
αγώνων του να’ναι η πρώτη ομάδα για να υπερασπιστεί το Ευρωπαϊκό Κύπελλο σε 25
χρόνια.
Με κάποιο τρόπο, ο Ζιντάν τα έχει καταφέρει έτσι ώστε η Ρεάλ
Μαδρίτης του να φτάσει στον τελευταίο ενάμιση μήνα του ανταγωνισμού σε μια κατάσταση
άριστης φόρμας και πρακτικά μ’όλο το ρόστερ μέσα στη δυναμική. Συγκεκριμένα, οι
καλύτεροι αγώνες της Μαδρίτης έχουν συμπέσει με δύο αντικρουόμενες καταστάσεις:
μία απ’αυτές, τα παιχνίδια του πρωταθλήματος εναντίον συνόλων της μέσης του
βαθμολογικού πίνακα και προς τα κάτω στα οποία έπαιζαν οι παίκτες της δεύτερης
σειράς και τα έδιναν όλα για να τραβήξουν την προσοχή του προπονητή τους· η άλλη,
τα πιο σημαντικά παιχνίδια εναντίον αντιπάλων οντότητας. Αυτό το άστρο του
Ζιντάν έχει κάνει να περάσει σε λίγους μήνες απ’τις αποδοκιμασίες στα επίσημα
στο να’ναι καλύτερος στο γήπεδο απ’τις Barça, Atlético, Borussia Dortmund και
Bayern. Σήμερα πρέπει να παίξει και πάλι με τη Barca. Πρώτη φορά του Ζιντάν
ενάντια στον οικείο εχθρό στο Μπερναμπέου. Ένας τελικός για τον τίτλο στον
οποίο είναι φαβορί. Αλλά είναι μόνο λόγω του άστρου του...
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
