Του Jesús
Garrido
Ο Κριστιάνο ισοφάρισε ένα 1-3 κατά
Οι λευκοί κόλλησαν και πάλι σ’ένα δεύτερο μέρος στο οποίο
όλη η ομάδα έχασε τους ρόλους, ιδιαίτερα ο Μπέιλ, ο οποίος αποβλήθηκε. Η
αντίδραση του Κριστιάνο ξέπλυνε το πρόσωπο
Η Ρεάλ Μαδρίτης δεν είναι πλέον πρώτη. Έχει καιρό που δεν συνέβαινε
αυτό. Είναι αλήθεια ότι εξακολουθεί να’χει να παίξει ένα παιχνίδι περισσότερο
απ’τους άλλους, αυτό που αναβλήθηκε ενάντια στην Θέλτα, αλλά αυτό που λέει τώρα
ο πίνακας είναι ότι είναι κάτω απ’το Fútbol Club Barcelona. Η λευκή ομάδα άφησε
και πάλι πόντους, δέχτηκε έναν καλό αριθμό γκολ, παρείχε μια πολύ αρνητική
εικόνα και προμήνυσε ένα τέλος στη σεζόν πολύ λιγότερο ρόδινο απ’ό, τι
αναμενόταν μόλις δύο μήνες πριν. Η UD Las Palmas πήρε μια ποντάρα στο Bernabeu δικαιολογώντας,
τουλάχιστον για μία φορά, ότι μια ταπεινή ομάδα μπορεί να επιβιώσει στην Primera
División παίζοντας πολύ καλό ποδόσφαιρο.
Υπάρχουν πρωταθλήματα που κερδίζονται και πρωταθλήματα που χάνονται.
Πέρυσι, η Barça κέρδισε το πρωτάθλημα. Αυτή τη σεζόν, η Μαδρίτη είναι σε καλό
δρόμο για να το χάσει. Κυριολεκτικά. Επειδή αυτή η Barça, τώρα πλέον μόνη πρώτη, δεν είναι η καλύτερη ομάδα της Ισπανίας,
αλλά είναι εκεί, στην κορυφή του πίνακα επειδή έχει αποδειχθεί, μ’αυτόν τον
τρόπο, πιο συνεπής. Η Μαδρίτη σταδιακά κολλάει, χωρίς δυνατή κατανόηση, χωρίς
αποδεκτή εξήγηση. Απ’το να μπορούσε να κλειδώσει τον τίτλο στο Pizjuán έχει
γίνει δεύτερη και συγκεντρώνει μια σειρά από άσχημα συναισθήματα που είναι
εμφανή στον τεράστιο αριθμό των ευκολιών που προσφέρουν στους αντιπάλους, που
έχουν ανοίξει το κανάλι στα τελευταία τρία παιχνίδια, και δεν μπορεί να’χει πάντα
την ίδια τύχη όπως στην Βιγιαρεάλ.
Σχεδόν, ναι. Στο La Cerámica η Μαδρίτη κέρδισε ανατρέποντας
ένα 2-0 σε 19 λεπτά. Τι έχει περισσότερη αξία, αυτό ή να φέρεις ισοπαλία σ’ένα
παιχνίδι που έχανες με 1-3 στο 86ο λεπτό μ’έναν παίκτη λιγότερο;
Στην πραγματικότητα είναι ακριβώς το ίδιο. Η Μαδρίτη άφησε δύο βαθμούς. Δεν χρησιμεύει
αυτό του ότι κέρδισε έναν επειδή ισοφάρισε σε μια πολύ περίπλοκη κατάσταση.
Ειδικά με τον τρόπο με τον οποίο συνέβη. Υπάρχει ένα χάσμα μεταξύ μιας Μαδρίτης
στο πρώτο μέρος και μιας άλλης στο δεύτερο. Μάλλον, μ’αυτήν που ξεκίνησε το
παιχνίδι και μ’αυτή που ξεκίνησε την επανεκκίνηση. Η πρώτη έπαιξε κάποια θαυμάσια
λεπτά εξαιρετικής ποιότητας, πιέζοντας την έξοδο της μπάλας της Λας Πάλμας και δημιουργώντας
σταθερές ευκαιρίες για γκολ, μία πριν καν αρχίσει ο αγώνας, που ήταν το πρώτο
απ’τα τρία ακυρωμένα γκολ του Morata.
Η δεύτερη ήταν πολύ κοντά στην ολοκλήρωση της ακούσιας
αυτοκτονίας στην οποία είχε μπει. Με το που σφύριξε ο διαιτητής βγήκε μια άλλη
ομάδα, οι ίδιοι παίκτες, ναι, αλλά μια άλλη ομάδα. Δεν ήταν η ίδια. Ξαφνικά, η
άμυνα ήταν μια καταστροφή, ο ίδιος παραλογισμός που είχε συμβεί στους αγώνες της
Valenciana Περιφέρειας. Επτά γκολ έχει δεχθεί η Μαδρίτη, κι αυτό ενώ το δίδυμο
των στόπερ έχει αλλάξει πάντα. Στην Βαλένθια έπαιξαν Varane και Ράμος, στην Βιγιαρεάλ
Πέπε και Ράμος, κι αυτή τη φορά, ο Nacho κι ο αρχηγός. Αυτή η ίδια άμυνα που
πριν από λίγες βδομάδες ήταν μία απ’τις καλύτερες της Ισπανίας, έχει πάψει να’ναι
πλέον αξιόπιστη, ή μάλλον, είναι μια γιορτή των κοράκων.
Ο Ζιντάν χρησιμοποίησε rotations. Ήταν δικαιολογημένος, ένα
μεσοβδόμαδο ματς στη Liga μέσα σε κάποιους μήνες στους οποίους παίζει πάντα
κάθε τρεις μέρες, στο σπίτι κι απέναντι σ’έναν αντίπαλο ο οποίος είχε χάσει τα
τέσσερα τελευταία παιχνίδια. Άφησε έξω τον Casemiro και στον πάγκο τους Pepe,
Μπενζεμά και Modric. Η εντεκάδα, παρ 'όλα αυτά, ήταν πλήρων εγγυήσεων. Στη θεωρία.
Παίζοντας ενάντια στην Λας Πάλμας, ένα απ’τα ρόστερ με τη μεγαλύτερη συνδυαστική
ικανότητα στη μεσαία γραμμή στην Primera, χωρίς έναν καθαρό αμυντικό χαφ ήταν ένα
προφανές ρίσκο. Ο Kroos δεν ήταν ποτέ μέσος θέσης όσο κι αν έχει παίξει εκεί,
και η πλάτη του υποφέρει. Υποφέρει γιατί ο Quique Setién, παλιά αλεπού, του
έβαλε τον Jonathan Viera πίσω του.
Ο κίτρινος canterano δεν συνηθίζει να παίζει ποτέ τόσο επικεντρωμένος
και τόσο προωθημένος, αλλά στο Μπερναμπέου έπαιξε ένα απ’τα καλύτερα παιχνίδια
της καριέρας του σ’αυτή τη θέση, του 10αριού, μακριά απ’την πλευρά κι όχι τόσο
κολλημένος στην επίθεση. Εκεί αισθάνθηκε σαν ένα κλασικό «10» που κυριάρχησε όλον
τον πυρήνα με την τοποθέτησή του και την αντίληψή του στο παιχνίδι. Όλα όσα
γίνονταν στο canario παιχνίδι περνούσαν απ’τα πόδια του και τη φαντασία του.
Ήταν αυτός που έκανε τους Boateng, Tana και Jesé να φαίνονταν στην επίθεση κι
έκαναν τον Keylor Navas να’ναι ο πιο συμμετοχικός παίκτης της Μαδρίτης, ειδικά,
όπως είπαμε, στο δεύτερο μέρος. Μια τακτική ιδιοφυΐα τόσο απλή όσο το να γνωρίζεις
τις αδυναμίες του αντιπάλου και να ξέρεις να τις εκμεταλλευτείς στο έπακρο λόγω
της μετεγκατάστασης ενός παίκτη σε μια καθοριστική θέση. Αυτό έκανε ο Setién
στο madridista Κολοσσαίο.
Αυτή η λεπτομέρεια άρχισε να χαρακτηρίζει τον αγώνα στη
στιγμή του πρώτου μέρους, στην οποία η Λας Πάλμας εγκαταστάθηκε με τη μπάλα
στην κατοχή της. Της κόστισε επειδή ο Morata προτρέπει πολύ τους συμπαίκτες του
να επιτεθούν στην αντίπαλη άμυνα, και μέχρι να βγάλουν αυτήν την αρχική λευκή
πίεση από πάνω τους, το παιχνίδι της Λας Πάλμας δεν έφτασε στην πληρότητά του, αυτή
την ίδια που είδαμε ήδη στο πρώτο γκολ. Μια πλεγμένη φάση στην οποία ο Tana, το
αγόρι που πριν από δύο χρόνια δεν άξιζε να παίζει στη Segunda, έσπασε τον Sergio
Ramos με μια απλή στροφή και την έβαλε στην κλειστή γωνία του Navas. Πριν, η
Μαδρίτη είχε ολοκληρώσει επίσης μια απλή αλλά όμορφη φάση. Μια διεισδυτική πάσα
του Kovacic που σκότωσε όλη την canaria άμυνα κι άφησε τον Isco μόνο του απέναντι
απ’τον Βάρας, για να σκοράρει. Μεταξύ της μιας και της άλλης περάσαν δύο λεπτά.
Στη συνέχεια συνέβησαν πολλά πράγματα κι όλα καλά για την
Λας Πάλμας. Η Μαδρίτη ξέχασε να αμυνθεί, ο Bale ξέχασε τα υποδειγματικά
βρετανικά του ήθη και το χόρτο του Μπερναμπέου που εστιάζονταν στο τέρμα των
φιλοξενούμενων ψήλωσε όπως το Tourmalet. Στον Morata συνέχιζαν να ακυρώνουν
γκολ (δύο εκ των οποίων νόμιμα, για την ακρίβεια), ο Ramos έγινε και πάλι ο «άνθρωπος
πέναλτι» μ’ένα παιδαριώδες λάθος κι ο Keylor δικαιολογούσε το ενδιαφέρον σε άλλους
τερματοφύλακες. Ο Ζιντάν έκανε αλλαγές και δεν έμοιαζαν να λειτουργούν.
Δημιούργησαν ευκαιρίες απέναντι σε μια ομάδα με ανωτερότητα που δεν ήξερε να
τελειώσει τη φάση. Ένα καθαρό πέναλτι και μια θαυμάσια κεφαλιά του Κριστιάνο
έσωσαν τη νύχτα, τουλάχιστον λίγο. Αλλά όχι την πρωτοπορία, αυτή έχει χαθεί.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
@suntagm_puskas
