Του Gonzalo Cabeza
Οι λευκοί υποδέχονται τη Μπέτις
Αυτή τη φορά δεν θα μπορέσει να το παρατάξει επειδή ο Bale είναι
τιμωρημένος, αλλά ανακοινώνει ότι του αρέσει να παίζουν οι τρεις κι ότι, όταν
είναι, η ομάδα παρατάσσεται σ’ένα 4-3-3, παρά την έλλειψη ισορροπίας
"Εμείς ενοχλούμε, αυτό δεν θ’αλλάξει ποτέ". Ο Ζινεντίν
Ζιντάν, συνήθως ένας παράδεισος ειρήνης, φαίνονταν πιο στρεσαρισμένος απ’το
συνηθισμένο στην εμφάνιση του στον Τύπο πριν τον αγώνα εναντίον της Μπέτις στο
Μπερναμπέου. «Η Μαδρίτη είναι μοναδική και κάθε φορά που συμβαίνει κάτι είναι
επειδή είναι η Μαδρίτη, αλλά αυτό το γνωρίζουμε και πρέπει ν’αντιμετωπίσουμε
αυτά τα πράγματα», εξηγούσε ο προπονητής όταν τον ρωτούσαν για την ευνοϊκή
διαιτησία που βοήθησε τη Barcelona στη μεγαλύτερη ανατροπή της ιστορίας στις
ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει τίποτα νέο στο ότι ένας προπονητής
ή ένας παίκτης διαμαρτύρεται για μια χειρότερη αντιμετώπιση σε σχέση μ’αυτή των
αντιπάλων του. Το «ενοχλούμε» του Ζιντάν είναι το ίδιο που χρησιμοποίησε πέρυσι
ο Simeone. Και είναι πολύ παρόμοιο με το "γνωρίζουμε ήδη πώς λειτουργεί
αυτό", που είπε ο Piqué πριν από λίγες βδομάδες. Το πρόβλημα δεν είναι
πλέον να’ναι χειρότερες ή καλύτερες οι διαιτησίες, να μπορούν οι διαιτητές να
κάνουν λάθη σε συγκεκριμένες στιγμές. Αυτές οι δηλώσεις, του Ζιντάν, του Piqué,
του Simeone, τόσων άλλων, υποστηρίζουν ότι τα λάθη είναι εκ προμελέτης. Όταν ο
Ζιντάν λέει ότι η Μαδρίτη εξαρτάται απ’τον εαυτό της κι ότι ενοχλούν, λέει,
όπως οι αντίπαλοί του, ότι το βλέμμα του διαιτητή είναι άδικο με τα συμφέροντά
τους.
Το γεγονός είναι ότι είναι αδύνατο να’χουν όλοι δίκιο. Θα
μπορούσε να συμβαίνει το αντίθετο, να’ταν όλοι λάθος. Αυτό που δεν είναι βιώσιμο
είναι μια τεράστια συνωμοσία που βλάπτει, ταυτόχρονα, όλους τους αντιπάλους για
τους μεγάλους τίτλους. Υπάρχει ένα πρόσθετο συν σ’αυτή την επιδημία της
θυματοποίησης που εξαπλώνεται στο ισπανικό ποδόσφαιρο, και είναι η απόλυτη
έλλειψη αποδείξεων. Επειδή το πιο κοντινό που θυμίζει μία, είναι η κακόβουλη
δήλωση του Fernando Roig που μιλούσε για τσάντες δώρων της Μαδρίτης στους
διαιτητές. Μία που έχασε σημαντική δύναμη όταν έγινε γνωστό ότι σχεδόν όλες οι
ομάδες της Laliga Santander είχαν δείγματα γενναιοδωρίας σε κάθε παιχνίδι.
Αν είναι απίθανο να υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία, και
υποτίθεται ότι οι διαιτητές έχουν ήδη μάθει να μην πέφτουν σ’αυτούς τους
πειρασμούς, από που έρχονται όλες αυτές οι φράσεις; Το πιο πιθανό είναι ότι το
ενδιαφέρον, αν πιστεύεται, είναι για να πυροδοτήσει τους ίδιους τους οπαδούς.
Οι οπαδοί αγκαλιάζουν αυτά τα πράγματα, διότι είναι πολύ διατεθειμένοι να τα πιστέψουν.
Αν η Μαδρίτη, η Barcelona ή η Ατλέτικο λένε ότι υπάρχει μια συνωμοσία εναντίον
τους, ότι ξεβολεύουν τους θεσμούς, θα υπάρξουν εκατοντάδες ακόλουθοι οι οποίοι αποδέχονται
ότι η καταστροφή ήρθε από εξωγενείς παράγοντες, όπως η διαιτησία, παρά από ίδια
λάθη. Τόσο παλιό όσο το ποδόσφαιρο και η ζωή.
Οι διαιτητές, οι οποίοι είναι ένας παράγοντας, δεν παύουν να’ναι
πλέον ένα ακόμα ζήτημα στο τοπίο του ποδοσφαίρου. Στην πραγματικότητα οι μεγάλοι,
όταν διαμαρτύρονται, αυτό που κάνουν είναι να μειώνουν την ευθύνη τους για τα
αρνητικά αποτελέσματα. Που είναι τεράστιο, επειδή αυτοί οι σύλλογοι έχουν
σχεδιαστεί για να κερδίζουν όλα τα παιχνίδια. Η απάντηση είναι το ποδόσφαιρο,
μια ομάδα που λάμπει και κερδίζει με ευκολία, ούτε εξαρτάται απ’τη βοήθεια των
διαιτητών, ούτε πονάει αν δεν την έχει ή αν την έχει εναντίον της. Σ’αυτό, στο
ποδόσφαιρο, η Ρεάλ Μαδρίτης έχει μερικές εβδομάδες αμφιβολιών. Ο ίδιος ο Ζιντάν
το αποδέχεται με φυσικότητα, σε μια χειρονομία που, αυτό ναι, δεν είναι τόσο
κοινή στους επιφανείς πάγκους.
"Θέλουμε να’μαστε καλά και η ομάδα τον τελευταίο καιρό
μπορεί να τα πάει καλύτερα, αλλά επικεντρωνόμαστε σ’αυτό που μπορούμε να
κάνουμε, σκεπτόμενοι να βελτιώσουμε το παιχνίδι μας, όπως πρόκειται να κάνουμε.
Είμαστε κοντά στο τέλος της σεζόν και κάθε βαθμός που παίρνουμε είναι πολύ
σημαντικός. Είμαστε επικεντρωμένοι στο δικό μας χωρίς να σκεφτόμαστε τους
άλλους", εξηγούσε ο Γάλλος σχετικά με την τρέχουσα κατάσταση της ομάδας
του.
Ένα κακό σερί παιχνιδιού
Είναι αλήθεια ότι έρχεται από μερικές τραχιές εβδομάδες. Η
ήττα απ’την Βαλένθια, η ισοπαλία εναντίον της Λας Πάλμας και το πολύ διαφορετικό
πρώτο μέρος εναντίον της Νάπολι δημιουργούν αρνητικά συναισθήματα. Μόνο στον
αγώνα κατά της Eibar, χωρίς τους Κριστιάνο και Bale, έδειξε η ομάδα καλύτερο
πρόσωπο. Και σε εκείνο το παιχνίδι, ακριβώς, βρίσκεται η έφεση ενός μέρους των
οπαδών. Θέλουν το σύστημα, το 4-3-3 γεμάτο αστέρια στην κορυφή, να μετατραπεί
σε κάτι πιο ισορροπημένο. Ίσως λιγότερο λαμπερό, -το BBC είναι μια πηγή αδύνατου
ταλέντου-, αλλά και πιο ορθολογικό. Ακόμη κι αν είναι η υποθήκη ότι το να
παίζουν οι τρεις δεν μπορεί ν’ακυρωθεί, τουλάχιστον ν’αλλάξει η διάταξη όταν είναι
στον αγωνιστικό χώρο.
Μην το περιμένετε. Ο Ζιντάν είπε ήδη στο παρελθόν ότι αν είναι
καλά -κάτι αμφισβητούμενο καθώς, απ’ότι φαίνεται, αναφέρεται περισσότερο στο να’ναι
διαθέσιμοι παρά στην κατάσταση της φόρμας τους- θα ξεκινάνε. Τώρα πάει ένα βήμα
παραπέρα και υπενθυμίζει ότι αν είναι στο γήπεδο η Μαδρίτη δεν θα’χει τρεις
μέσους. «Λόγω δύναμης μπορεί να παίξει ένας εκεί, στην γραμμή των τεσσάρων,
αλλά εγώ προτιμώ να παίζω με τους τρεις μπροστά. Μου αρέσει να παίζω με τρεις μπροστά
και τρεις στη μέση. Ότι ένας σαν τον Gareth μπορεί να παίξει στην γραμμή ναι,
αλλά για μένα είναι πιο αποτελεσματικοί σ’αυτή τη θέση. Ο Bale στα δεξιά, ο
Cristiano στ’αριστερά κι ο Karim στη μέση, όπου έχουν παίξει από τότε που είμαι
ο προπονητής κι όπως και πριν έρθω», εξηγούσε ο προπονητής. Και δεν υπάρχουν
περισσότερα να πούμε, καθώς αυτός που παίρνει την εν λόγω απόφαση είναι αυτός
και κανένας άλλος.
Κι αυτό ενώ ο ίδιος πιστεύει ότι με τέσσερις στη μεσαία
γραμμή η ομάδα έχει καλύτερη ισορροπία: "Σε πολλά παιχνίδια παίζουμε καλά
με τους τρεις μπροστά και τρεις στη μέση. Είναι αλήθεια ότι κάναμε ένα μεγάλο
αγώνα στην Eibar με 4-4-2 κι ότι έχουμε περισσότερη ισορροπία με γραμμή τεσσάρων,
αλλά ως προπονητής δεν σκέφτομαι αυτά τα πράγματα, γιατί μπορούμε να παίξουμε
καλά με πολλούς τρόπους, με τρεις ή δύο μπροστά, μπορούμε ν’αλλάξουμε το
σύστημα". Στο τέλος στηρίζεται περισσότερο στην έμπνευση των τριών
αστεριών παρά στο παιχνίδι του συνόλου που μπορεί να δημιουργηθεί με μια άλλη
διάταξη στο γήπεδο.
Ο Ζιντάν, ως κορύφωση σ’αυτή την αφήγηση, κάνει χρήση ενός
επιχειρήματος με το οποίο ασχολείται πάντα: "Το σημαντικό πράγμα είναι η
στάση". Ποδοσφαιρικά είναι μια αρκετά αδύναμη εξήγηση. Η στάση, όπως η
τιμή στο στρατό, θεωρείται δεδομένη. Κι αν δεν υπάρχει, το πρόβλημα είναι συντριπτικό·
είναι επαγγελματίες, αμείβονται εκατομμύρια ευρώ για να κάνουν τη δουλειά τους,
η έλλειψη όρεξης είναι ένα θανάσιμο αμάρτημα.
Εναντίον της Μπέτις θα πρέπει να δούμε τη "στάση",
αν και είναι πιθανό ότι η Ρεάλ Μαδρίτης, αυτή τη φορά, να παίξει με μια ομάδα
με τέσσερις μέσους. Η απουσία του Μπέιλ, τιμωρημένος, ανοίγει την πόρτα σ’έναν
ακόμα μέσο, κι ούτε υπάρχουν τόσοι επιθετικοί για να διατηρηθεί η διάταξη, αν δεν
είναι οι αστέρες. Επιπλέον, έχει ήδη προειδοποιήσει ότι μπορούμε να περιμένουμε
αλλαγές. Είναι ένας αγώνας πρωταθλήματος, στο σπίτι και με πολύ ώθηση στις
πλάτες. Το να’χει στην πρίζα παίκτες όπως ο Danilo, ο Nacho, ο James ή ο Isco
είναι επίσης μια αναγκαιότητα.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
@suntagm_puskas
