Του Carlos Carpio, υποδιευθυντή της Marca
Απομένουν λίγοι ειδικοί παίκτες κι αυτός είναι ένας. Όταν
παίζει στην θέση του κάνει τη διαφορά. Είναι ο Isco. Ένα ταλέντο όπως λίγοι που
η Μαδρίτη δεν μπορεί ν’αφήσει να φύγει.
Η La Liga γίνονταν περίπλοκη οριστικά, όταν ο Zidane έλαβε μια απόφαση
στην Vila-real διαφορετική από ό, τι είχε πάρει τέσσερις ημέρες νωρίτερα, στη
Βαλένθια κι επίσης πίσω στο σκορ. Αν στο Mestalla στράφηκε στους Bale και Lucas
Vázquez, στο Στάδιο Cerámica μισή ώρα πριν το τέλος του αγώνα, απέσυρε τον
Casemiro κι έβαλε τον Isco. Ως δια μαγείας η Μαδρίτη βρήκε τη μπάλα, μέχρι τότε
ιδιοκτησία της Βιγιαρεάλ. Εκεί όπου πριν υπήρχαν πολλές κι επαναλαμβανόμενες
σέντρες στην περιοχή, ξαφνικά εμφανίστηκε σαφήνεια ιδεών στην λευκή επίθεση και
ρωγμές στην καλύτερη άμυνα της Laliga. Καθοδηγούμενη απ’τη δημιουργικότητα του
Isco, η Μαδρίτη ανέτρεψε, έσωσε την πρωτοπορία και κατέστειλε μια μεγάλη
πυρκαγιά. Δύο ήττες σε πέντε μέρες δεν θα χωνεύονταν καλά στο Λευκό Οίκο.
BBC ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΜΕΝΟ
Απ’την πρώτη μέρα ο Ζιντάν κατέστησε σαφές ότι το καθεστώς
βασικού του BBC δεν διαπραγματεύονταν. Με το χρόνο και κανά δυο γκέλες, προκαλούμενες
εν μέρει απ’την ελάχιστη θέληση των τριών μπροστινών να τρέχουν προς τα πίσω,
έδωσε παρόμοια κατάσταση στον Casemiro ως αμυντική υποστήριξη στη μεσαία
γραμμή. Αν προσθέσουμε τον ανέγγιχτο ρόλο των Modric και Kroos, δεν απομένουν
θέσεις στην εντεκάδα όταν είναι όλοι διαθέσιμοι.
Μιας και η συμβολή στο γκολ των Κριστιάνο, Μπέιλ και
Μπενζεμά έχει πέσει αυτή τη σεζόν, φαίνεται κάθε μέρα πιο διαδεδομένη η
εντύπωση ότι με τον Ζιντάν οι άξιοι και οι ευκαιρίες που δεν πάνε μαζί. Η μεγάλη
στιγμή παικτών όπως οι Isco και Morata κάνουν τον οπαδό ν’αναρωτιέται τα
προνόμια που χορηγεί στο ακλόνητο τρίο του. Αυτή η κατάσταση, που αν και λεπτή είναι
συνηθισμένη στη διαχείριση των ρόστερ με σπουδαίους παίκτες, παίρνει μια
διαφορετική χροιά στην περίπτωση του malagueño επιτελικού μέσου.
Ο Isco είναι ένας διαφορετικός παίκτης. Θεωρούμενος ένας απ’τους
καλύτερους ειδικούς του κόσμου στο εσωτερικό παιχνίδι, στο να βρίσκει ρωγμές
και να περνά πάσες στο όριο της περιοχής ανάμεσα σε μια άμυνα πολυκοσμίας, το
ρεπερτόριό του με τη μπάλα είναι εκθαμβωτικό. Οι ίδιοι οι παίκτες είναι οι
πρώτοι στο ν’ανιχνεύσουν ένα ειδικό ταλέντο ανάμεσά τους. Στ’αποδυτήρια της
Ρεάλ Μαδρίτης, όπου υπάρχουν πολλοί απ’τους καλύτερους παίκτες στον πλανήτη, το
ψευδώνυμο με το οποίο είναι γνωστός είναι ο καλύτερος δείκτης της αναγνώρισης
της ικανότητάς του. Εκεί μέσα ο Francisco Román Alarcón Suárez δεν είναι ο Isco.
Είναι 'Magia'.
Αυτή η αναγνώριση επεκτείνεται επίσης και στις κερκίδες του
Μπερναμπέου, όπου οι ανεπιφύλακτα υπέρ του είναι η πλειοψηφία. Και φτάνει μέχρι
την εθνική Ισπανίας, στην οποία ο Julen Lopetegui, παραδομένος στο ταλέντο του,
τον έχει ως έναν απ’τους αγαπημένους παίκτες του και κομμάτι κλειδί στο μέλλον
της Ισπανίας βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα. Επειδή ο Isco δεν έχει κλείσει
ακόμα τα 25.
Ο κατάλογος των αναμετρήσεων στις οποίες υπήρξε καθοριστικός
αυτή την σεζόν, είτε ως βασικός είτε ερχόμενος απ’τον πάγκο για να δώσει νόημα στο
κολλημένο λευκό παιχνίδι, είναι ευρύς: Atlético, Οσασούνα, Εσπανιόλ, Villarreal...
Η επίπτωσή του είναι ανάλογη με το πόσο κοντά παίζει στην αντίπαλη περιοχή, στην
πραγματική του θέση του επιτελικού μέσου, κι όχι μετατοπισμένος στα 20 μέτρα,
ως μέσος.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΕΞΩ ΠΑΡΑ ΜΕΣΑ
Για όλα αυτά η Ρεάλ Μαδρίτης δεν θα’πρεπε να επιτρέψει την
πολυτέλεια να χάσει ένα παίκτη πολυτελείας σαν τον Isco. Υπάρχουν πολύ λίγοι
σαν κι αυτόν και η αποχώρησή του θα σήμαινε ένα μήνυμα της απώλειας του ταλέντο
που καλό μέρος των οπαδών δεν θα καταλάβαινε γιατί φαίνεται να προορίζεται να γίνει
ένα αστέρι όπου κι αν πάει. Θα’ταν μια ακόμα περίπτωση προστιθέμενη στους Özil,
Ντι Μαρία, κ.λπ. Χάνει ο παίκτης και χάνει το club.
Αυτή τη στιγμή ο κίνδυνος να πάει ο Isco στην Premier είναι
πολύ υψηλός. Κουρασμένος να συγκρούεται στον τοίχο του BBC, λαμβάνει ικανοποιημένος
τις υποσχέσεις των Guardiola (η πρώτη επιλογή του), Conte ή Pochettino και βλέπει
ότι σ’αυτές οι ομάδες θ’απολαύσει τον πρωταγωνιστικό ρόλο που επιδιώκει μάταια
απ’το καλοκαίρι του 2013.
Αποδεχόμενοι ότι κανείς δεν μπορεί να του εγγυηθεί το
καθεστώς βασικού (ή ναι, όπως το BBC;), στο λευκό club θα’καναν καλά να επινοήσουν
μια φόρμουλα για να τον αποπλανήσουν και να τον πείσουν για την σημασία του από
τώρα και μέχρι το τέλος της σεζόν. Θα μπορούσαν να του βρουν θέση κάνοντας περισσότερο
rotation στους τρεις μπροστινούς ή επανεξετάζοντας τον ρόλο του
Casemiro, σημαντικός ως πόρος συγκράτησης, αλλά χωρίς ιεραρχία για να’ναι
βασικός σ’αυτή τη Μαδρίτη. Επειδή σ’αυτή τη Μαδρίτη το βασικό θα πρέπει να’ναι
να’χουν τη μπάλα. Κάτι που μ’αυτόν στο γήπεδο σου εξασφαλίζεται ως δια «Μαγείας».
Αυτής του Isco.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
@suntagm_puskas
