Η άποψη του Συνταγματάρχη για το Real Las Palmas 3-3

Σημερινό ρεπορτάζ της Marca μιλούσε για την επιθυμία των παικτών από’δω και πέρα, να μετατρέψουν το Μπερναμπέου σε φρούριο, και να μην επιτρέψουν να χαθεί ούτε βαθμός. Δεν πέρασαν παρά μόνο λίγες ώρες, και είχαμε οδυνηρή και ντροπιαστική εντός έδρας γκέλα ενάντια στην μικρομεσαία Λας Πάλμας που προέρχονταν από αγωνιστική κρίση, που γκρέμισε την ομάδα απ’την κορυφή και ψαλίδισε κατά πολύ τις ελπίδες της για τον τίτλο, όσο κι αν έχει ένα ματς λιγότερο.

BBC= ο αγωνιστικός καρκίνος της Ρεάλ, που της έχει επιβάλει ο διοικητικός της καρκίνος, ο πρόεδρος τον οποίο ο madridismo κατηγορεί, ότι έκανε τη Μπάρτσα το καλύτερο club στον 21^ο αιώνα. Άδικο έχει;

Τα συστατικά μέλη του BBC= δύο γκασμάδες, κι ένα κατσαπλιάδικο σαπάκι, που ταυτόχρονα είναι και οι τρεις τους παραχαϊδεμένοι σε τέτοιο αηδιαστικό βαθμό απ’τον αρχιερέα της αναξιοκρατίας και της υποκρισίας, που μέχρι κι ο «εσωστρεφής» Ουαλός -εδώ γελάμε ρε Φλο, εδώ δείχνεις όλο το μεγαλείο σου, να’χεις καταφέρει να τον φτιάξεις τόσο γλυκούλη, μπας και τον αγαπήσουν-, ένιωσε να φουσκώνει το παντελόνι του, κι έσπρωξε αντίπαλο που τον προκάλεσε, ως άλλος Ζλάταν και Κριστιάνο, που κόβουν τα χέρια που τους αγγίζουν. Εμετικοί κι αυτοί, αλλά Ουαλέ, έχεις πολλά ψωμιά ακόμα για να γίνεις σαν κι αυτούς…

Ζινεντίν, βαδίζεις στον ένδοξο δρόμο του Ράφα. Ναι, με κάποια καθυστέρηση, ναι πρόλαβες να γράψεις στο παλμαρέ σου ένα cl με το καλημέρα, ενώ λίγους μήνες πριν προπονούσες στην Segunda B, αλλά βαδίζεις στον ένδοξο δρόμο που χάραξε ο προκάτοχός σου: να πεθάνεις με σκυμμένο το κεφάλι, αφού δηλώσεις πρώτα ένοχος και προδότης για κάτι που μέσα σου δεν ασπάζεσαι, ως άλλος Νεντ Σταρκ, κι όχι ως άλλος Ουίλιαμ Ουάλας. Ακόμα και τώρα όμως, δεν έχεις πεθάνει και προλαβαίνεις να γράψεις το δικό σου τέλος. Αλλά δεν θες να προλάβεις.

Μέτριο το πρώτο μέρος για την Ρεάλ. Κι αυτό κόντρα σε μια ομάδα, που όπως αναμένονταν λόγω της φιλοσοφίας της, δεν κρύφτηκε, αλλά βγήκε μπροστά να διεκδικήσει τις πιθανότητές της. Παίζοντας στο όριο του οφσάιντ, καταφέρνοντας να βγάλει την λευκή ομάδα εκτός θέσης σε πέντε περιπτώσεις. Και σ’ένα τέτοιο παιχνίδι στο όριο, οι blancos άνοιξαν το σκορ, μόλις στο 8^ο λεπτό, όταν ο Κόβασιτς έκανε την κάθετη κόβοντας την άμυνα στα δύο, ο Ίσκο βγήκε στην πλάτη της, τετ α τετ με τον Varas, κάνοντας το 1-0.

Και μόλις ένα λεπτό αργότερα, η canaria ομάδα γύρισε ανενόχλητα τη μπάλα μπροστά απ’την περιοχή της Ρεάλ, αυτή έφτασε στην δεξιά γωνία στον Tana, ο Ράμος βγήκε στην πλάτη του να τον κόψει, αλλά πριν καλά καλά καταλάβει τι έγινε, ο Tana γύρισε τον προσπέρασε, μπήκε στην περιοχή κι εκτέλεσε τον Νάβας με τρομερό τελείωμα.

Η Ρεάλ προσπάθησε ν’απαντήσει τέσσερα λεπτά αργότερα, όταν ο Καρβαχάλ έκανε τη σέντρα από δεξιά, ο Μπέιλ βρέθηκε αμαρκάριστος μέσα στο κουτί, αλλά η κεφαλιά του πέρασε απελπιστικά άουτ. Στην συνέχεια ο ρυθμός έπεσε και η Ρεάλ δεν μπορούσε να εκμεταλλευτεί την αφελή αμυντικά Λας Πάλμας, κι όλο αυτό να επιτείνεται κι απ’τη μεγάλη διακοπή στο 25’ λόγω του τραυματισμού του Bigas, που τελικά αποχώρησε. Με την επανέναρξη, ο Μπέιλ έκανε την ωραία κούρσα από δεξιά αδειάζοντας δύο αντιπάλους, έσπασε στο πέναλτι για τον Ρονάλντο, ο Πορτογάλος προσπάθησε να εκτελέσει, το σουτ εκτράπηκε στο δεύτερο δοκάρι, εκεί όπου ο Μοράτα δεν πρόλαβε να σπρώξει τη μπάλα προ κενής εστίας.

Στο επόμενο λεπτό ήταν σειρά της Λας Πάλμας να ψάξει την τύχη της, όταν ο Χεσέ έκανε την κούρσα από αριστερά, ο Καρβαχάλ απέτυχε να τον κόψει, ο canario έβγαλε στα δεξιά τον Μπόατενγκ σε τετ α τετ κι ο Γκανέζος με πλασέ σήμα κατατεθέν του Μπενζεμά, έστειλε τη μπάλα απελπιστικά άουτ σπαταλώντας τεράστια ευκαιρία. Τον τελευταίο λόγο στο πρώτο μέρος θα τον είχε η Ρεάλ, όταν στο πρώτο λεπτό των καθυστερήσεων, ο Ίσκο πέρασε μπροστά για τον Ρονάλντο, αυτός πλαγιοκόπησε στο δεύτερο για τον Μοράτα, με τον αμυντικό να προλαβαίνει την πάσα τελευταία στιγμή και να την πετά σε κόρνερ και στο επόμενο λεπτό, όταν μετά από διώξιμο της canario άμυνας, η μπάλα στρώθηκε στον Ρονάλντο στο ύψος της περιοχής, κι ο Πορτογάλος έπιασε το γνωστό κι αποκαλούμενο φουτς.

Αυτό που θα ακολουθούσε στο δεύτερο μέρος, δεν θα μπορούσε να το φανταστεί κανείς, και ήταν βγαλμένο απ’τα κλασικά madridista σενάρια επιστημονικής φαντασίας. Απ’τα κλασικά σενάρια μιας ομάδας που έχει χτίσει ένας άμπαλος μυρωδιάς, που βλέπει το ποδόσφαιρο ως νούμερα που αντιπροσωπεύουν οικονομικά ποσά, ακριβώς όπως έβλεπαν τον κώδικα του Μάτριξ, οι αφυπνισμένοι. Γιατί αυτό ακριβώς είναι ο Φλορεντίνο, ένας αφυπνισμένος μέσα στον μαγικό κόσμο του ποδοσφαίρου, που βλέπει από πίσω, βλέπει την κονόμα και τη μπίζνα.

Μπαίνει λοιπόν το δεύτερο μέρος, ο Μπέιλ κάνει ένα σκληρό φάουλ από πίσω στον Viera, βλέπει την κίτρινη, ο Viera πάει να του ζητήσει τα ρέστα φέρνοντας το χέρι του στο λαιμό του Ουαλού, κι ο χαϊδεμένος εξερράγη και τον πέταξε κάτω, βλέποντας και μια κόκκινη, για να τις έχει σετάκι. Η εξέλιξη σόκαρε κι αποδιοργάνωσε την Ρεάλ, μια ομάδα που, ελέω άμπαλου προέδρου, διακατέχεται ανέκαθεν περισσότερο από επιπόλαιες παρά από μεστωμένες συμπεριφορές και νοοτροπίες. Η Λας Πάλμας βγήκε μπροστά προσπαθώντας να εκμεταλλευτεί την αριθμητική υπεροχή και τα κατάφερε με το παραπάνω. Στο 55’ ο Ράμος έκοψε σε πρώτο χρόνο, και στο ριμπάουντ υπέπεσε σε αδιανόητο πέναλτι -ακριβώς όπως το πλήρωσε και με την Βιγιαρεάλ στον πρώτο γύρο κι όπως δεν το πλήρωσε με την Εσπανιόλ επίσης τότε-, ο Νάβας έπεσε, προσπάθησε, την βρήκε με τα πόδια αλλά δεν τα κατάφερε.

Η Ρεάλ ήταν στα χαμένα και η Λας Πάλμας μύριζε αίμα και χυμούσε. Τρία λεπτά αργότερα, ο Χεσέ έκανε την επέλαση από δεξιά, έκοψε προς τα μέσα με τους Νάτσο και Καρβαχάλ να μην μπορούν να τον κόψουν, και σούταρε δυνατά με τον Νάβας ν’αποκρούει. Και στο επόμενο λεπτό, απόλυτο σοκ με την Ρεάλ να βλέπει το πρωτάθλημα να χάνεται μπροστά απ’τα μάτια της, όταν όλη η madridista ομάδα βρέθηκε πάνω απ’την σέντρα, ο Μπόατενγκ πήρε την βαθιά μπαλιά και βγήκε τετ α τετ, ο Νάβας βγήκε να τον κόψει ανεπιτυχώς, ο Γκανέζος τον ντρίμπλαρε κι έκανε σε κενή εστία το 1-3.

Το ματς πλέον έγινε ροντέο και στο επόμενο λεπτό ο Κρος εκτέλεσε το φάουλ, ο Ράμος πετάχτηκε, έκανε την προβολή, με τη μπάλα να καταλήγει στο οριζόντιο, ενώ στο επόμενο λεπτό, ο Νάβας είπε όχι στον Χεσέ μετά από κόρνερ, σε μια μεγάλη απόκρουση.

Τρία λεπτά αργότερα, ήρθε και η πρώτη αντίδραση του ΖΖ απ’τον πάγκο, ο οποίος έβγαλε τον Ίσκο, μέσα σε γενική αποδοκιμασία για την απόφασή του. Αφού δεν μπορείς να βγάλεις το πορτογαλικό φάντασμα, έτσι είναι. Στο 69’ ο Ρονάλντο πήρε την κάθετη απ’τον Κόβασιτς, την έσπασε τον Μοράτα με τον canterano να σκοράρει, αλλά τον Πορτογάλο να υποδεικνύεται λανθασμένα σε οφσάιντ.

Και στο επόμενο λεπτό ο Ζινεντίν ολοκλήρωσε το ρεσιτάλ του. Απ’τη μια, ο Πορτογάλος δεν αγγίζεται, κι έβγαλε Κόβασιτς και Μοράτα, απ’την άλλη, δεν είναι δυνατόν να λείψει από τέτοιο σόου ο Μπενζεμά. Μπαίνει λοιπόν ο Γάλλος εκβιαστής, και μέσα σε 3 λεπτά, χάνει τεράστια κι ανεπανάληπτη ευκαιρία, στέλνοντας ανενόχλητος τη μπάλα στην κερκίδα απ’το ύψος της μικρής περιοχής, δίνοντας ηχηρή απάντηση στον Μπόατενγκ.

Δύο λεπτά μετά, Μαρσέλο και Λούκας έκαναν το 1-2 από αριστερά, ο gallego βγήκε τετ α τετ έκανε το σουτ με το δεξί μυτάκι χάνοντας άλλη μια μεγάλη ευκαιρία για την λευκή ομάδα με τον Varas ν’αποκρούει. Στο 79’, ο Χεσέ πήρε τη μπαλιά στην πλάτη της άμυνας, ο Νάτσο δεν κατάφερε να τον προλάβει, βγήκε τετ α τετ από γωνία, σούταρε με τον Νάβας να λέει όχι. Στο 82’, σε περίπτωση που ο Μπόατενγκ είχε αμφιβολίες, νέο ρεσιτάλ του Μπενζεμά, νέο άχαστο, που μ’όλη τη γωνία άδεια, το έστειλε στα σώματα, και στο ριμπάουντ, και πάλι με τη γωνία άδεια, τον μιμήθηκε κι ο Ρονάλντο. Στο επόμενο λεπτό, ο Ρονάλντο πήρε την κεφαλιά από καλή θέση από κόρνερ του Κρος, στέλνοντάς την απελπιστικά άουτ, και στο επόμενο ο Καρβαχάλ πήρε τη μπάλα στη δεξιά γωνία της περιοχής απ’τον Λούκας, μπήκε, έκανε άμεσα το σουτ με τον Varas να διώχνει σε μεγάλη επέμβαση.

Στο επόμενο ο Χεσέ έφυγε στην κόντρα, με τον Νάτσο να τον επιτηρεί, μπήκε στην περιοχή, έκανε το σουτ μπροστά απ’τον Νάτσο, το οποίο δεν ήταν καλό κι ο Νάβας μάζεψε, έβγαλε την ομάδα στην κόντρα, ο Ρονάλντο βρέθηκε από δεξιά, έκανε την σέντρα, την οποία έκοψε ο Castellano με μαζεμένο χέρι, κι ο Μπορμπαλάν ανακάλυψε πέναλτι, που έφερε το 2-3. Και τρία λεπτά αργότερα, ο Χάμες χτύπησε το κόρνερ από δεξιά, ο Ρονάλντο σηκώθηκε πρώτος έκανε το 3-3, με την λευκή ομάδα να μην μπορεί να ολοκληρώσει άλλη μια επική ανατροπή.

Ο Μπέιλ ήταν ο μοιραίος του ματς, που κρέμασε την ομάδα. Φυσικά, ένας άλλος λόγος που έφτασε η ομάδα να ζοριστεί τόσο, κι εν τέλει ν’αποτύχει να πάρει τη νίκη, κόντρα στην Λας Πάλμας στο Μπερναμπέου, ήταν ο Ρονάλντο. Ή καλύτερα το φάντασμά του, παρά τα δύο γκολ που πέτυχε. Η Ρεάλ Μαδρίτης του Πέρεθ, είναι καταδικασμένη να κερδίζει μόνο με τον Κριστιάνο Ρονάλντο. Ούτε κι ο Μοράτα πήγε καλά, έχει προβλήματα στο να βγαίνει οφσάιντ, και μια ομάδα που παίζει τόσο πολύ το τεχνητό όπως η Λας Πάλμας, το εκμεταλλεύτηκε.

Γενικά δεν έχει νόημα η πολύ κριτική, ειδικά στους παίκτες του κέντρου, καθώς η κόκκινη τους κρέμασε. Ειδικά ο Ίσκο μπήκε καλά, σκόραρε, έπαιζε καλά, κι αδικήθηκε με το να γίνει η πρώτη αλλαγή, αλλά ο Πορτογάλος δεν βγαίνει.

Απ’την άμυνα δεν διασώθηκε κανείς. Φυσικά το έργο τους στο δεύτερο μέρος ήταν πάρα πολύ δύσκολο, αλλά ειδικά ο Ράμος έκανε όργια. Μόνος διακριθείς ο Νάβας, που όσο κι αν ακούγεται περίεργο λόγω των 3 γκολ, αν δεν ήταν αυτός, το κοντέρ θα’γραφε κι άλλα. Ούτε και στο τρίτο φέρει ευθύνη, μην γράφουμε τα ίδια κάθε μέρα, το τετ α τετ είναι σαν πέναλτι, σκοπός είναι να το αποφύγεις.

Για τον Μπενζεμά τι να πεις πια, πλέον τα χάνει για πλάκα….

Αν χαθεί και το φετινό πρωτάθλημα, που ούτως ή άλλως εξ αρχής, δεν ήμασταν φαβορί, μπορεί να ειπωθεί με ασφάλεια, ότι η Ρεάλ είναι η Άρσεναλ της Ισπανίας. Με Πέρεθ σε ρόλο Βενγκέρ και μέλη σε ρόλο ιδιοκτητών. Κοιμηθείτε τον ύπνο του δικαίου, και δεχθείτε το καλοκαίρι αδιαμαρτύρητα την επανεκλογή του χωρίς αντίπαλο. Μοναδικοί και πραγματικοί υπαίτιοι της κατάντιας και της ξεφτίλας της ομάδας. Με τον κόσμο της συνεπικουρούντα. Σας έχει όλους στο χέρι ο Πέρεθ…