Του Jesús Garrido
Δεν είναι στην καλύτερη στιγμή τους στη σεζόν
Στη Μαδρίτη έλειψε στο Mestalla μεγαλύτερη συμμετοχή απ’τους
μπακ της, που πρέπει να παίζουν σχεδόν πάντα καθώς οι Danilo και Coentrao έπεσαν
σε δυσμένεια κι ο Nacho είναι ένας επαναμετατρεπόμενος στόπερ
Απ’τη Ρεάλ Μαδρίτης στο Mestalla έλειψαν πολλά πράγματα. Το ματς
που έκανε η Βαλένθια μπροστά στο ακροατήριό της ήταν πραγματικά εξαιρετικό, αντάξιο
τελικά του ιστορικού ονόματος που διατηρεί ο σύλλογος σ’αυτή τη χώρα, αλλά
μερικές μέρες αργότερα έπαιξε ξανά και στερήθηκε ξανά ψυχής, χάνοντας χθες στο
Mendizorroza ενάντια στην Αλαβές (αν και είναι αλήθεια ότι είχε μόνο δύο μέρες ξεκούρασης).
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Μαδρίτη βρέθηκε στην πόλη της Turia με την
αναπόφευκτη υποχρέωση να πάρει τους τρεις βαθμούς, και η βεβαιότητα που βρήκαν
στη συνέχεια είναι ότι ήταν πραγματικά μακριά απ’το να πάρουν αυτή τη νίκη, πλέον
λαμβάνοντας υπόψη όχι μόνο το σκορ, αρνητικό από μόνο του, αλλά εκτιμώντας
επίσης αυτό που πρόσφερε στο γήπεδο, το οποίο δεν ήταν σπουδαίο πράγμα και θύμισε
αυτές τις εβδομάδες του Ιανουαρίου στις οποίες οι αμφιβολίες διακατείχαν τη
λευκή ομάδα.
Το πρόωρο προβάδισμα που αποκτήθηκε απ’την Βαλένθια τους οδήγησε
να’χαν τη δυνατότητα να οπισθοχωρήσουν στο γήπεδό τους για να κλείσουν τις
γραμμές της πάσας και να προσπαθήσουν να επωφεληθούν την αντεπίθεση για να
υπογραμμίσουν τη νίκη, και φυσικά, όταν βρέθηκαν σ’αυτήν την θετική κατάσταση, την
άρπαξαν πετώντας και δεν χαλάρωσαν μέχρι που ο διαιτητής σφύριξε την λήξη. Θα
μπορούσε να ειπωθεί ακόμα, προς υποστήριξη αυτού του γεγονότος, ότι ο
τραυματισμός του Νάνι ήταν, τελικά, επωφελής για τα συμφέροντα της ομάδας του
Voro, καθώς ο τεχνικός μπόρεσε να προσθέσει έναν αμυντικό ακόμα, τον Siqueira,
και να κλειστεί με περισσότερους άνδρες και περισσότερο κριτήριο. Με το βάρος
του μειονεκτήματος και τη συγκέντρωση παικτών γύρω απ’τον Alves, η Μαδρίτη ήταν
ανίκανη να δημιουργήσει τον επαρκή κίνδυνο για να καταρρίψει μια άμυνα που δεν
χαρακτηρίζεται ακριβώς απ’την αξιοπιστία της.
Κανένας απ’τους υπεύθυνους παίκτες για τη δημιουργία του παιχνιδιού
και του κινδύνου επί του αντίπαλου τέρματος δεν ήταν σ’ένα υψηλό επίπεδο την
Τετάρτη, και σ’αυτή την περίπτωση, η ατομική έμπνευση παικτών όπως Κριστιάνο ή
ο Μπενζεμά δεν αναδείχθηκε ως κλειδί, έτσι ώστε έλειψε η εμφάνιση των
αιφνιδιαστικών παραγόντων που είναι συχνά καθοριστικοί. Αυτοί είναι οι μπακ.
Στο παιχνίδι της Μαδρίτης του Ζιντάν, και οι δύο είναι αναντικατάστατοι. Κανείς
στο ρόστερ δεν προσφέρει αυτό που προσφέρουν αυτοί όταν παίζουν, ειδικά από μια
επιθετική σκοπιά, κι αν δεν είναι στο καλύτερο επίπεδό τους, η ομάδα εν γένει υποφέρει
σημαντικά.
Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι ο δεύτερος madridista αρχηγός
ανταποκρίθηκε στην δέσμευσή του στην αναμέτρηση δίνοντας την ασίστ του μοναδικού
γκολ, με τη σέντρα του στο κεφάλι του φίλου του, Κριστιάνο Ρονάλντο. Ο Marcelo,
προς όφελός του και του συλλόγου του, αλλά ταυτόχρονα και προς ατυχία του, έχει
φτάσει σ’ένα καθεστώς στην Ρεάλ Μαδρίτης, που πηγαίνει πέρα απ’το να’ναι ένας
μπακ που αφοσιώνεται στην άμυνα και στο να στέλνει σέντρες στην περιοχή απ’την
πλευρά. Έχει περάσει στο να’ναι ένα κύριο εργαλείο στην κατασκευή της merengueεπίθεσης, σε παρόμοιο ύψος της σημασίας που μπορεί να’χουν οι Kroos και Modric σ’αυτή την έννοια. Στο Mestalla, ωστόσο, δεν ήταν τόσο συμμετοχικός όσο συνηθίζει, κλεισμένος
μεταξύ των Μουνίρ και Cancelo, και η επιρροή του φάνηκε περιορισμένη στις
σέντρες που μπορούσε να κάνει απ’τα αριστερά. Μια απ’αυτές ήταν το γκολ.
Ο Marcelo πρέπει να’ναι σε σωματική και ψυχική πληρότητα για
να συνεισφέρει τακτικά όπως κάνει συνήθως, κι αυτήν την στιγμή δεν είναι. Και συγκεκριμένα
φτάνει στο στάδιο της σεζόν στο οποίο, συνήθως, η συσσώρευση των αγώνων του κάνει
κόλπα και καταλήγει να επισκέπτεται το γιατρό, για να φτάσει καλά στο τέλος της
σεζόν. Είναι το σύνηθες χρονοδιάγραμμα του Marcelo.
Ο Carvajal έχει λιγότερη σημασία στη διαμόρφωση των φάσεων,
καθώς λόγω φύσης, η Μαδρίτη τείνει να γυρίζει το παιχνίδι της προς τ’αριστερά,
όπου κατανοούνται Μαρσέλο, Kroos και Κριστιάνο σε κλίμακα. Αλλά ο canterano είναι
επίσης μια επιθετική αναφορά για τους λευκούς, τόσο στη δημιουργία του
παιχνιδιού όσο και στον καθορισμό του. Η συμμετοχή του περιορίστηκε σε σέντρες
στην περιοχή χωρίς κίνδυνο λόγω της τεράστιας ποσότητας παικτών που υπήρχαν στο
κέντρο του γηπέδου και που ανάγκαζαν τη Μαδρίτη να παίζει απ’τις πλευρές, χωρίς
πολύ νόημα ή ευστοχία.
Η Μαδρίτη χρειάζεται τους μπακ της στις καλύτερες συνθήκες
και δεν τους βλέπει έτσι τον τελευταίο καιρό. Δεν εκπλήσσει που έχει φτάσει
αυτή η κατάσταση στην οποία Carvajal και Μαρσέλο δεν είναι στο σωματικό ζενίθ τους.
Και οι δύο παίκτες έχουν βγει πρόσφατα από έναν τραυματισμό κι έχουν πολλά
παιχνίδια στις θέσεις τους. Μόνο οι Varane, Kroos και Κριστιάνο έχουν
περισσότερα λεπτά από ό, τι οι δύο βασικοί μπακ της Ρεάλ Μαδρίτης. Γιατί
συμβαίνει αυτό; Επειδή ο Ζιντάν δεν διαθέτει αναπληρωματικούς εγγυήσεων γι’αυτούς.
Δεν είναι μόνο ότι Coentrao και Danilo είναι κάτω απ’το επίπεδο των συμπαικτών τους, είναι ότι είναι ενός διαφορετικού προφίλ απ’αυτούς
και, ως εκ τούτου, η Μαδρίτη υποφέρει υπό αυτή την άποψη όταν παίζουν οι άλλοι.
Η περίπτωση του Coentrao είναι από άλλο γαλαξία, ας το αποδεχτούμε. Ποτέ δεν
έχει μετρήσει για τον Ζιντάν και, ως εκ τούτου, δεν θα πρέπει να θεωρείται μια
πραγματική εναλλακτική για τον Μαρσέλο, όσο κι αν, θυμίζουμε, ο Πορτογάλος ήταν
βασικός στον τελικό του δέκατου κι ο Αντσελότι τον εμπιστεύονταν πάντα στα
σημαντικά παιχνίδια. Ως εκ τούτου, στην παρούσα συγκυρία πρέπει να προστεθεί ο
Nacho, η πραγματική επιλογή για τον Ζιντάν ως αντικαταστάτης του Μαρσέλο. Ούτε
ο Nacho ούτε ο Danilo δεν είναι κακοί παίκτες, καθόλου (παρά τις κριτικές που συγκεντρώνει
ο Βραζιλιάνος, που καταδιώκεται απ’την ατυχία), αλλά είναι ένα άλλο πράγμα διαφορετικό
απ’τους Carvajal και Μαρσέλο. Αν η Μαδρίτη θέλει να ξεπεράσει τα επόμενα εμπόδια,
καθοριστικά για την κατάκτηση της τόσο ποθητής ντομπλέτας της Liga-Champions
League, οι δύο βασικοί μπακ θα πρέπει να παίξουν όσο το δυνατόν περισσότερα
λεπτά.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
@suntagm_puskas
