Του Santiago Segurola
Ο αυξημένος κίνδυνος της Ρεάλ Μαδρίτης είναι να υποφέρει απ’το
σύνδρομο των καλλονών που κοιτιούνται στους παραμορφωτικούς καθρέφτες και φαίνονταν
άσχημες. Είναι ψέμα, αλλά αυτό το βλέμμα έχει ανεπιθύμητες ενέργειες. Χάνεται η
αυτοεκτίμηση και λαμβάνονται ανεπαρκή μέτρα. Το πρόβλημα δεν είναι στην πραγματικότητα,
αλλά στον παραμορφωτικό καθρέφτη.
Η Μαδρίτη είχε μια καλή απόδοση στο μεγάλο παιχνίδι του Balaídos,
όπου τα λάθη δεν έγιναν ποτέ από κερδοσκοπία ή τσιγκουνιά. Επικράτησε η
φιλοδοξία, το μεγαλείο και η σωματική δαπάνη. Η Celta έμοιαζε στην παράτολμη και
κάθετη ομάδα που έχει μετατραπεί σε μια εκπληκτική αναφορά του ισπανικού
ποδοσφαίρου. Παρά το γεγονός ότι ένιωσε την ένταση της πρόκλησης στα πρώτα
λεπτά, η απάντησή της ήταν άψογη. Αμύνθηκε με ενέργεια και αλληλεγγύη.
Επιτέθηκε γρήγορα και με κλάση.
Όπως συμβαίνει συχνά στις καλύτερες στιγμές του Κυπέλλου, η
μονομαχία κάλεσε σε μια έντιμη, ενήλικη μάχη, χωρίς τεχνάσματα. Κάθε φάση
απαιτούσε νεύρο κι ακρίβεια. Δεν επετεύχθη πάντα, αλλά οι δύο ομάδες δεν
λιποθύμησαν ποτέ στην προσπάθεια. Η αβεβαιότητα παρέμεινε μέχρι το τέλος της αναμέτρησης.
Η Μαδρίτη ήταν ένα εκατοστό απ’το κατόρθωμα (το γκολ του Lucas Vázquez επέτρεψε
τη σκέψη σε άλλη μια απ’τις τιτάνιες νίκες της τελευταίας ώρας) και η Θέλτα
τελείωσε την αναμέτρηση στην περιοχή του Casilla, όπως αρμόζει στην φύση της ως
ομάδα.
Η κρίσιμη εστίαση τέθηκε περισσότερο στη στατιστική (μία
νίκη, δύο ήττες, δύο ισοπαλίες κι ο αποκλεισμός απ’το Κύπελλό στα τελευταία
πέντε παιχνίδια) παρά στις αποδόσεις της Ρεάλ Μαδρίτης, πληγωμένη απ’τους
τραυματισμούς απαραίτητων παικτών (Carvajal, Μαρσέλο και Modric) κι απ’τη φθορά
των πέντε αναμετρήσεων με δύο απ’τους αντιπάλους που απαιτούν περισσότερα σε σωματικό
επίπεδο: Σεβίλλη και Θέλτα. Είναι ομάδες που συνυπάρχουν με την ασφυξία.
Ο Ζιντάν παρέταξε μια εντεκάδα με το μεγαλύτερο δυνατό αριθμό
των παικτών κλάσης (οπισθοχώρησε τον Casemiro για να τοποθετήσει τον υπέροχο
Kroos ως αμυντικό μέσο και να βάλει τον Isco στη μεσαία γραμμή) και η ομάδα δεν
απογοήτευσε. Επιτέθηκε, δημιούργησε ευκαιρίες και δεν πήρε ποτέ το πόδι απ’το
γκάζι. Είναι αλήθεια ότι μερικές φορές έχασε την τάξη, ένα ελάττωμα που προκαλείται
σε μεγάλο βαθμό απ’τις ιδιαιτερότητες ενός αντιπάλου που διατηρεί τις καταδιώξεις
σε όλο το γήπεδο, αλλά το επιχείρημα έχει κάποιο τέχνασμα. Υπήρξαν πολλές φορές
που η Μαδρίτη έχει επαινεθεί για οίστρο και ισχυρό χτύπημα.
Ο Ζιντάν είχε δίκιο όταν εξήρε τη συνολική δέσμευση της
ομάδας, την αντοχή της στην ήττα και τον τεράστιο σεβασμό που παράγει η Θέλτα.
Τα ελαττώματα ήταν πιο περιστασιακά παρά γενικά. Ο Danilo επιβεβαίωσε την
αδυναμία του. Έχει ένα πρόβλημα δυσπιστίας. Σκέφτεται πάρα πολύ σε κάθε φάση.
Στερείται φυσικότητας. Η κύρια έλλειψή του αυτή τη στιγμή είναι ψυχολογική.
Αισθάνεται σημαδεμένος απ’το κοινό και τους κριτικούς.
Σε καθαρά ποδοσφαιρικά θέματα, ο Danilo ήταν ένα μικρότερο
πρόβλημα απ’τον Κριστιάνο Ρονάλντο. Ο καλύτερος παίκτης της Ρεάλ Μαδρίτης, και του
κόσμου, σύμφωνα με την ψηφοφορία για τη Ballon d'Or και τη FIFA, ήταν ο πιο
απογοητευτικός στο Balaídos. Απέτυχε να υπερχειλίσει σ’όλον τον αγώνα και επιδείνωσε
τις περισσότερες φάσεις. Μακίγιαρε την απόδοσή του μ’ένα υπέροχο φάουλ. Ο Cristiano,
που έχει κάνει τόσες φορές τη διαφορά υπέρ της Ρεάλ Μαδρίτης, περιόρισε το
παιχνίδι της ομάδας.
Ο Ζιντάν έκανε καλά να αναδείξει τις θετικές πλευρές (με όλες
τις απουσίες και τα άσχημα αποτελέσματα αυτών των ημερών, η Ρεάλ Μαδρίτης
μεταδίδει ζωτικότητα και δύναμη) και θα κάνει καλύτερα στο να διαχωριστεί απ’τον
απαισιόδοξο πειρασμό που αρχίζει υποτίθεται στο περιβάλλον. Δεν είναι τίποτα
άλλο απ’την παραπλανητική εικόνα που επιστρέφουν οι παραμορφωτικοί καθρέφτες.
Το πρόβλημα είναι να πιστεύεται η εξαπάτηση και να συγχέεται η πραγματικότητα.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
@suntagm_puskas
