Του Jesús Sánchez
Η Ρεάλ Μαδρίτης τείνει να μονοπωλήσει μια άσβεστη συζήτηση στο
ποδόσφαιρο. Ποτέ δεν σβήνει η επιθυμία συζήτησης για την λευκή ομάδα, ο ζωμός απ’όλα
όσα μαγειρεύονται. Μετά την ήττα στη Σεβίλλη, την πρώτη σε 41 παιχνίδια, δεν
υπήρχαν αμφιβολίες στο περιβάλλον ότι το παραπάτημα θα δημιουργούσε βιβλικούς
προβληματισμούς και, φυσικά, θα έφερνε στο τραπέζι πολλά θέματα προς αντιμετώπιση.
Το πρώτο πλήγμα απ’τις αρχές Απριλίου του 2016 δημιούργησε μια σειρά από
ζητήματα.
Απέτυχε η συγκέντρωση στα τελευταία πέντε λεπτά ή σωματική
προετοιμασία μετά την φθορά στο Κύπελλο; Και τα δύο; Υπάρχει ένα πρόβλημα στο τέρμα
μετά την αποτυχία του Keylor; Ήταν επίκαιρη η αλλαγή του συστήματος του Ζιντάν;
Ήταν τεμπέλης ο Γάλλος τεχνικός με τις αντικαταστάσεις, αν και ήταν μόνο για χάσει
χρόνο; Δεν χειρίστηκε καλά ο Zizou το αποκαλούμενο «άλλο ποδόσφαιρο»; Είναι μικρή
λεία η διαφορά που έχει στο πρωτάθλημα η Μαδρίτη απ’τους διώκτες της μετά από
μια τέτοια καλή δυναμική αποτελεσμάτων;
Ποτέ μια ήττα στο όριο, ενάντια σ’έναν τρομερό αντίπαλο, μιας
ομάδας εγκατεστημένης στην πρωτοπορία, που δεν έχανε για περισσότερο από οκτώ
μήνες, δεν έδωσε τόσα (τους συγχαίρω εάν έχουν κρατήσει την αναπνοή), αλλά το
γεγονός είναι ότι φαίνονταν αναμενόμενο ότι το πρώτο παραπάτημα της ομάδας του
Ζιντάν επρόκειτο να’χει έναν τεράστιο αντίκτυπο. Περίμεναν χιλιάδες ομοιώματα.
Ομοίως, το ασήμαντο γίνεται υπερβολικό κατά κανόνα. Και το έχουμε δει όλο αυτό
το διάστημα.
Πρέπει να θυμάστε, ότι η Μαδρίτη προηγείται έναν βαθμό απ’την
Σεβίλλη και δύο απ’τη Barcelona με μια επιπλέον αγωνιστική για να παίξει (στις
22 Φεβρουαρίου στο Mestalla), ότι τα πρωταθλήματα συνήθως δεν κερδίζονται τον
Ιανουάριο κι ότι σ’αυτό το περίφημο σερί των 40 παιχνιδιών, μόνο 17 απ’αυτά
ανήκουν στο φετινό πρωτάθλημα.
Αυτούς τους μήνες, η Μαδρίτη θα’χε κατακτήσει πολλά
πράγματα, αλλά όχι την ομοφωνία. Η Σεβίλλη τις προάλλες, ναι. Η νίκη της την
Κυριακή μ’ένα αυτογκόλ του Ράμος στο 84ο λεπτό κι ένα άλλο στις καθυστερήσεις
μετά από μια λάθος τοποθέτηση του Keylor δεν ήταν έργο καλής τύχης. Δεν υπήρχαν
μομφές ή αστερίσκοι για την λέξη επιτυχία. Όλα ήταν ευλογίες για την εξαιρετική
ομάδα του Sampaoli, της οποίας η τύχη δεν αμφισβητείται. Έτσι πρέπει να’ναι, απομένει
περισσότερο. Υπάρχει μόνο ένας κήπος. Είναι στο Μπερναμπέου.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
@suntagm_puskas
