News Update :

powered by Agones.gr - livescore

Η Celta βυθίζει τη Ρεάλ Μαδρίτης στην πρώτη κρίση της εποχής Zidane

Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2017

Του Jesús Garrido

Δεύτερη συνεχόμενη ήττα

Λίγοι θα πίστευαν έχοντας δει αυτόν τον αγώνα ότι αυτή η ομάδα που έχει χάσει στο σπίτι κι έχει περιπλέξει την επιβίωση στο Κύπελλο ήταν η ίδια που πέρασε τις 40 προηγούμενες αναμετρήσεις χωρίς να χάσει


Αμέσως μετά τον αγώνα, οι κάμερες του 'beIN Sports' πλησίασαν τον Iago Aspas για να μιλήσει. "Πιστεύω ότι δεν ήμασταν ανώτεροι κατά στιγμές, αλλά για τα 90 λεπτά. Ξέραμε να πιέσουμε ψηλά, να φράξουμε την έξοδο της μπάλας", είπε ο gallego επιθετικός, με μια τεράστια επίδειξη υπερηφάνειας για ό, τι είχε καταφέρει η ομάδα του στο Santiago Bernabeu. Η Θέλτα είναι μία απ’τις πιο εργατικές ομάδες στην Primera División κι αν κατανοήσουμε την τέλεια εφαρμογή της ιδέας του επιθυμητού παιχνιδιού, ναι, μπορεί να ειπωθεί χωρίς φόβο να γίνει λάθος, ότι η Θέλτα ήταν η καλύτερη ομάδα στον αγώνα. Μόνο έτσι μπορεί να ξεπεραστεί αυτή η Μαδρίτη, μια ομάδα που έχει χάσει τα δύο τελευταία παιχνίδια που έχει παίξει και που δεν είχε χάσει ούτε μία φορά στα προηγούμενα 40 παιχνίδια που έπαιξε.

Η λέξη κρίση έχει μια μεγάλη χρησιμότητα στο ποδόσφαιρο και καθορίζει πολλές καταστάσεις, κάποιες επιτυχώς, άλλες φορές προσπαθεί να προεκτείνει μια μικρή λακκούβα σε κάτι πιο σοβαρό. Στην περίπτωση της τωρινής Ρεάλ Μαδρίτης, η συζήτηση για κρίση μπορεί να φτάσει να’ναι δίκαια. Κατά το έτος που είναι προπονητής της Ρεάλ Μαδρίτης ο Ζιντάν, δεν είχε αντιμετωπίσει ποτέ τα προβλήματα που σημαίνουν να σηκωθεί από δύο συνεχόμενες ήττες, μια κατάσταση που, αν δεν λυθεί στο άψε σβήσε, μπορεί να επηρεάσει μόνιμα την ψυχολογία του ρόστερ και να κάνει να εκραγεί ένα πρότζεκτ που μας έκανε να πιστεύουμε ότι δεν θα μπορούσε να βυθιστεί, σαν τον Τιτανικό. Κι όποιος είδε την πρώτη ώρα της αναμέτρησης, δεν θα μπορούσε να πιστέψει ότι το αποτέλεσμα κατέληξε αρνητικό για τους γηπεδούχους.

Όπως εξηγήσαμε αυτήν την Τετάρτη, η Μαδρίτη του Ζιντάν είχε πολλούς λόγους να πιστεύει ότι η ήττα στη Σεβίλλη δεν επρόκειτο να φέρει μαζί της μια παγκόσμια κατάρρευση, όπως συνέβη στον Αντσελότι το 2015. Καμία ένδειξη απ’αυτές που επηρέασαν την ομάδα δεν ίσχυε στην τωρινή ... εκτός από μία: το μυαλό. Πόσο ισχυρά επηρεάζει μια ήττα μια ομάδα που είχε ξεχάσει ακόμη και το τι ήταν να χάνει; Η ήττα στη Σεβίλλη ενέπιπτε στη λογική του αθλητισμού, αλλά ο τρόπος που συνέβη δεν είναι εύκολο να γίνει αποδεκτός, γιατί επί 85 λεπτά η Μαδρίτη έπαιξε σ’ένα υψηλό επίπεδο και μόνο μια γενική αποκέντρωση κατέληξε να θρυμματίσει τη σημαντική νίκη που έπαιρνε. Ενάντια στην Θέλτα όλα ήταν καλά, μέχρι που ένα ατομικό σφάλμα δημιούργησε μια αντεπίθεση που τελείωσε με μια άλλη αποτυχία του Marcelo και το γκολ του Aspas. Από εκεί και πέρα, σχιζοφρένεια.


Ο Ζιντάν έπαιξε όπως το έκανε πάντα, τίποτα από τρεις στόπερ, αυτή τη φορά δεν υπήρχε ανάγκη να μειωθεί η ένταση στην επίθεση του αντιπάλου. Το ανέκαθεν 4-3-3, με τον Cristiano «9» καθαρό, συνοδευόμενο από τον Lucas και τον Asensio και με την κύρια καινοτομία του Danilo στην πλευρά και τον Casilla, τερματοφύλακα στο Κύπελλο, στο τέρμα. Όλα φυσιολογικά, μέχρι εκεί. Αυτό που ήταν λιγότερο φυσιολογικό ήταν να βλέπεις την ομάδα κατασχεμένη απ’την αρχή. Η Θέλτα επρόκειτο να βγει για να δαγκώσει, γιατί  ο Berizzo παίζει έτσι και, ως εκ τούτου, ήταν εύλογο να’παιρνε την κυριαρχία φυσιολογικά κατά το πρώτο τέταρτο της ώρας, κι έτσι ήταν. Ο Casemiro, ξαφνικά, εγκαταστάθηκε ως αφεντικό του κέντρου και η Μαδρίτη τοποθετήθηκε σταθερά στη celtiña περιοχή.

Στην πλάτη βρίσκονταν ο εχθρός. Στον Berizzo αρέσει να παίζει ένα ποδόσφαιρο πολύχρωμο και πολύτιμο, αλλά γνωρίζει τα όριά του κι εκμεταλλεύεται τις αρετές που διαθέτει, αριστοτεχνικά. Είχε τρεις σπρίντερ στο μέτωπο της επίθεσης και τους ήθελε να βγάζουν παιχνίδι από τότε που έχασε την κατοχή. Bongonda, Aspas και Wass περιόρισαν την ελευθερία των κινήσεων των madridistas μπακ, το οποίο προκάλεσε ένα μποτιλιάρισμα στη δημιουργία του επιθετικού παιχνιδιού. Ο Marcelo αποτελεί έναν ακρογωνιαίο λίθο στη madridista επίθεση, κι ο Wass τον ακύρωσε σχεδόν εντελώς. Ο Ζιντάν είχε τότε τους Asensio και Lucas ως διαφορικούς παράγοντες, περισσότερο τον canterano παρά τον balear. Ήταν ο Vázquez αυτός που έσπαγε τις γραμμές με μεγαλύτερη επιδεξιότητα, αλλά δεν έβρισκε την συμβολή του Cristiano για να ολοκληρώσει τις φάσεις του, που τέλειωνε πάρα πολλές φορές μόνος του, πιθανότατα επειδή δεν έβρισκε με ποιον να παίξει.

Δύο ευκαιρίες όχι πολύ προφανείς για τη Μαδρίτη, μηδέν για την Celta στο πρώτο μέρος. Καθοριστικό στατιστικό του τι ήταν το παιχνίδι πριν απ’το ημίχρονο. Η Μαδρίτη χρειάζονταν να επανέλθει άμεσα από μια απογοήτευση. Όταν δεν βγαίνει κάτι, αισθάνεται την υποχρέωση να το επισκευάσει άμεσα για να μην την κατακλύσει, να μην αισθάνεται αυτήν την σκέψη «όχι πάλι, όχι πάλι». Μπορεί να χρησιμοποιηθεί αυτό το θέμα που λέει «θέλω να βάλω το δεύτερο πριν απ’το πρώτο». Υπήρχε μια απτή πίεση σ’ένα κρύο Bernabeu και μισογεμάτο και η αμφιβολία του αν η Σεβίλλη δεν επρόκειτο να’ταν μόνο ένα ατύχημα. Η αποτυχία των ευκαιριών που δημιουργούσαν δεν έκανε τίποτα άλλο απ’το ν’αυξήσει το άγχος και να ενισχύσει τα λάθη.

Τα γκολ της Θέλτα ήρθαν λόγω αυτού, συγκεκριμένα. Απώλεια στη δεξιά πλευρά της επίθεσης, μπάλα στον Bongonda κι αντεπίθεση. Ο Μαρσέλο, σ’ένα απ’τα αναρχικά ξεσπάσματά του και, στην πραγματικότητα, με τον μόνο τρόπο που μπορούσε να καθαρίσει μια μπάλα που τον είχε ξεπεράσει, χάρισε το γκολ στον Aspas. Από εκείνη τη στιγμή, όλα ήταν άγχος, βιασύνη, μια αίσθηση συνεχούς ανασφάλειας που δεν βρήκε κανένα Valium να ρίξει τους σφυγμούς μιας λευκής καρδιάς, επιταχυμένης από τότε μέχρι το τέλος.


Αν ο Ζιντάν είχε πλήρη εξουσία στη Μαδρίτη, θα’χε βγάλει τον Κριστιάνο στο ημίχρονο. Ή δεν θα τον είχε βάλει να παίξει. Το «7» ξεκινούσε μια έναρξη στη χρονιά πολύ θετική, αλλά στο Pizjuán κι εκ νέου εναντίον της Θέλτα έχει ανακτήσει αυτήν την ξεχαρβαλωμένη έκδοση του τι έχει υπάρξει. Δεν είναι ότι πλέον δεν ντριμπλάρει ούτε ότι δεν είναι εκρηκτικός, είναι ότι ούτε καν ελέγχει τη μπάλα καλά, ούτε είναι θανατηφόρος στα τελειώματα, αν και είναι ξεκάθαρο. Αλλά έπρεπε να παίξει 90 λεπτά. Και φυσικά, ο Ζιντάν έπρεπε να βγάλει τον Lucas για να βάλει τον Kovacic. Δεν υπήρχε καμία λογική σ’αυτή την αλλαγή. Να βγάλει τον καλύτερο για να’χει συνοχή στη μέση. Τον φτωχό Lucas, ο οποίος έχασε τη μπάλα στο 1-2, τον σκότωσε. Πριν, ο Μαρσέλο είχε κάνει με οργή την ισοφάριση, αλλά το γκολ του Aspas μετά το λάθος επέτρεψε, λιγότερο από ένα λεπτό μετά απ’αυτό το γκολ, να’ρθει ο Jonny για να νικήσει τον Casilla για δεύτερη φορά στο δεύτερο σουτ της Θέλτα.


Δεν υπήρξε καμία αντίδραση. Ο Μπενζεμά, ο οποίος μπήκε για έναν Danilo που δεν έχει το επίπεδο για να παίξει σ’αυτή την ομάδα (το οποίο τον έκανε να επιστρέψει στην άμυνα των τριών, αυτή τη φορά με τους Varane, Casemiro και Ramos) είχε το 2-2, αλλά η ορμή τον έκανε να βιαστεί και να στείλει το σουτ ψηλά. Εντάξει, ψέματα, ναι υπήρξε αντίδραση, αλλά όχι στο γκολ του Jonny, αλλά στην ήττα της Σεβίλλης. Ο εγκέφαλος της Μαδρίτης υπέστη ένα βραχυκύκλωμα κι εξακολουθεί να έχει καμένες τις ασφάλειες εν αναμονή του τεχνικού για να τις διορθώσει.

Η σελίδα της στήλης στο facebook:

https://www.facebook.com/%CE%9A%CE%B1%CE%BB%CF%80%CE%AC%CE%B6%CF%89%CE%BD-%CE%A3%CF%85%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%AC%CF%81%CF%87%CE%B7%CF%82-813906908747714/

@suntagm_puskas
Share this Article on :
 

© Copyright Opadoi Live 2010 -2011 | Design by Herdiansyah Hamzah | Published by Borneo Templates | Powered by Blogger.com.