Του Santiago Segurola
Η ομοφωνία είναι σπάνια στο ποδόσφαιρο. Ούτε καν οι
αδιαμφισβήτητοι δεν είναι εκτός συζήτησης. Υπάρχει πάντα ένα ελάττωμα που
διαφεύγει στους θνητούς, αλλά που εκτιμούν οι κριτικοί. Μερικοί λένε ότι είναι
η μαγεία του ποδοσφαίρου, και μπορεί να’ναι αλήθεια. Είναι ο λόγος που
αναγκάζει να σκεφτείς έναν παίκτη που μόλις που εγείρει υποψίες. Ή, αντίθετα,
ωθεί την ολική συμφωνία. Είναι ο Modric, φυσικά.
Το Bernabeu αποχαιρέτησε το Σάββατο τον Modric με τη συνήθη
επευφημία, μ’ένα μεγάλο μέρος ν’ανησυχεί για την κατάστασή του. Η αλλαγή του
Modric παράγει τόσο ή περισσότερο φόβο απ’την αντικατάσταση των Cristiano ή Bale,
δύο φανατικών των γκολ. Ο Κροάτης μέσος παράγει κάτι που μοιάζει άυλο αλλά το οποίο
οι οπαδοί αντιλαμβάνονται γρήγορα. Ο Modric εμπνέει το παιχνίδι, το οποίο είναι
μια πολύ διαφορετική τέχνη απ’το να κάνεις φάσεις. Η άρθρωση του ποδοσφαίρου
απαιτεί ευφυΐα, τεχνική, κατανόηση των αναγκών της ομάδας σε κάθε στιγμή,
γενναιοδωρία κι αμυντική αυτοθυσία, διότι η αμυντική ανάγνωση είναι απαραίτητη στη
συνολική αρχιτεκτονική των ομάδων.
Ο Modric πληροί μία προς μία όλες τις απαιτήσεις, οι οποίες
γενικά έχουν χωριστεί σε δύο. Στη μεσαία γραμμή ήταν ο στρατηγός, με μια
σημαντική αμυντική επιφόρτιση, και στο αριστερό εσωτερικό, το 10 μιας ολόκληρης
ζωής, ήταν υπεύθυνος για τη δημιουργικότητα στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου κι επίσης
για το γκολ, αν ήταν απαραίτητο. Το οκτώ συνηθίζει να’ναι ένας αμφορέας, ο αυτοθυσιαζόμενος
μέσος ο οποίος βοηθά τους δύο. Αυτή η εποχή αρχίζει να εξατμίζεται. Σε μια
εποχή όπου αφθονεί και πάλι το 4-3-3, το οκτώ έχει αναδειχθεί σ’ένα αριστούργημα
του ποδοσφαίρου.
Ο εσωτερικός είναι υποχρεωμένος να εξοπλίζει το παιχνίδι με
την ίδια ή μεγαλύτερη καθαριότητα απ’τον μέσο (συγκρίνετε την απαίτηση σ’αυτόν
στον τομέα απ’τον Modric σε σχέση με τον Casemiro), να διασχίζει το γήπεδο από
άκρη σε άκρη, να μάχεται αμυντικά κοντά στην περιοχή του και να φθάνει στην αντίπαλη
συχνά και με σαφήνεια, όπως εν τέλει το 10. Αυτό το επίπεδο της ευθύνης, της
αποτελεσματικότητας και της κλάσης προορίζεται μόνο για λίγους εκλεκτούς.
Πιθανότατα ο Modric είναι το καλύτερο 8άρι στον κόσμο αυτή
τη στιγμή, ίσως απ’την αποχώρηση του Τσάβι, ο οποίος δεν ήταν ένας μέσος, ούτε
ένα κλασικό 10άρι. Αν κι επίσης δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί ένας κατά γράμμα
δεξιός εσωτερικός, η επιρροή του στη Barça και στην εθνική ομάδα είναι ίδια με του
Modric. Είναι περίεργο, αλλά αυτές οι δύο ιδιοφυΐες προέρχονται απ’το κέντρο
και σε κάποιες στιγμές της σταδιοδρομίας τους, τους αποδόθηκαν δυνατότητες ως αμυντικοί
χαφ των ομάδων τους. Η πραγματικότητα είναι ότι και οι δύο έχουν καθορίσει καλύτερα
απ’τον καθένα τη θέση του οκτώ και την έχουν εγείρει στην κατηγορία της απαραίτητης
σε Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα. Και κατ 'επέκταση, στο σημερινό ποδόσφαιρο.
Δεν ήταν εύκολο να φανταστεί κανείς τον Modric στη θέση που
έχει εξυψωθεί τώρα. Για πολλά χρόνια έπαιζε ελεύθερα, όπως αναμενόταν από μέσους
με φαντασία. Το έκανε καλά, αλλά δεν του εγγυόταν το καθεστώς βασικού σε ομάδες
όπως η Ρεάλ Μαδρίτης. Παρά το γεγονός ότι έπαιξε καλά απ’την αρχή, τη θέση του καταλάμβανε
ο Khedira, παίκτης τραχύς, μεγαλόσωμος, απαραίτητος για τον Μουρίνιο και στη
συνέχεια για τον Αντσελότι.
Ένα σουτ μέσης απόστασης στο Old Trafford άλλαξε την αντίληψη
που υπήρχε για τον Modric.
Εκείνο το βράδυ έσωσε τη Μαδρίτη από μια κακή βραδιά. Εισήλθε στο δεύτερο
ημίχρονο και γράπωσε με το δεξί τη νίκη. Δεν ήταν το πρώτο του γκολ. Ναι, ήταν
το πιο σημαντικό. Από εκείνη τη στιγμή, ο Modric άρχισε να γίνεται πιο διαβόητος για την ομάδα και για τους
οπαδούς. Το Μπερναμπέου, ένα στάδιο όπου οι συμπάθειες δεν διανέμονται δωρεάν,
άρχισε να γιορτάζει μ’έναν παίκτη που γιγαντώνονταν βδομάδα με τη βδομάδα.
Από όλες τις συνεισφορές του Αντσελότι, λίγες ήταν πιο
συγκλονιστικές απ’την απόφασή του σχετικά με τον Modric. Ο τραυματισμός του Khedira σήμαινε μια ευκαιρία
που ο Κροάτης παίκτης δεν άφησε να περάσει ανεκμετάλλευτη. Ο ωραίος επιτελικός
μέσος μετατράπηκε σ’έναν ολοκληρωτικό μέσο. Λόγω αντοχής, τεχνικής, ευφυΐας κι
επιρροής στο παιχνίδι, ο Modric
έφτασε σε μια κεφαλαιώδη σημασία στη Ρεάλ Μαδρίτης, συμπεριλαμβανομένης της
υπέροχης αμυντικής του ανάγνωσης.
Τα ημιτελικά του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου εναντίον της Μπάγερν
τον έχρισαν. Η εντυπωσιακή του εμφάνιση έπαιξε σημαντικό ρόλο σ’εκείνα
τ’αξέχαστα διπλά ματς. Η ιεραρχία του στην ομάδα αυξήθηκε εκθετικά. Σπάνια στην
ιστορία έχει γίνει τόσο αισθητή μια απουσία όσο αυτή του Modric στη σεζόν 14-15. Η ομάδα που
έκανε 22 διαδοχικές νίκες και την οποία ερωτεύτηκαν οι οπαδοί ξεφούσκωσε χωρίς
τον εκπληκτικό διευθυντή της στη μεσαία γραμμή.
Έχουν περάσει ήδη τρία χρόνια απ’την εκκόλαψη του Modric
στην Ρεάλ Μαδρίτης. Είναι δύσκολο να βρεις έναν πιο αγαπητό και πιο σημαντικό παίκτη
για τους οπαδούς που απολαμβάνουν και υποφέρουν λίγο μ’αυτόν τον εκπληκτικό παίκτη.
Τον απολαμβάνουν γιατί είναι μοναδικός. Και υποφέρουν επειδή οι παίκτες αυτού
του επιπέδου έχουν μια περίπλοκη αντικατάσταση.
