Του Jesús Garrido
Η Μαδρίτη κέρδισε το Μπερναμπέου με 5-3 επί της Ρεμς
Το Trofeo Bernabéu χάρισε γκολ (η Μαδρίτη κέρδισε τη Ρεμς με
5-3) σε μια άλλη έκδοση χωρίς επίπεδο, όπου η έμφαση ήταν στην λευκή επίθεση,
όπου οι δύο φορ σκόραραν, με μια διαφορετική εικόνα
Απ’την έναρξη της προετοιμασίας, έγινε λόγος για την ανάγκη που
έχει η Ρεάλ Μαδρίτης να αραιώσει τους παίκτες στο κέντρο, καθώς έχει έως κι
επτά παίκτες για τρεις θέσεις. Γίνεται λιγότερος λόγος, όμως, για ότι υπάρχει
στην επίθεση. Υπάρχουν τρεις θέσεις στην 11άδα καπαρωμένες εκ των προτέρων, καθώς
οι Μπενζεμά, Κριστιάνο και Bale είναι άθικτοι. Από εκεί και πέρα, οι υπόλοιποι
πρέπει να καλύψουν τα κενά. Για τ’αριστερά είναι ο Asensio, για τα δεξιά είναι ο
Lucas Vázquez, και για το κέντρο είναι ο Morata. Α, υπάρχει κι ο Mariano, ο
οποίος έχει πάρει πολύ σοβαρά αυτόν τον κάτι περισσότερο από ένα μήνα
προετοιμασίας έτσι ώστε να το δει ο Ζιντάν.
Φυσικά ο Mariano Díaz δεν είναι άμεσος ανταγωνιστής του Álvaro
Morata. Τουλάχιστον όχι επίσημα. Ο Morata έχει μια φήμη την οποία ο Mariano δεν
φτάνει ούτε στα όνειρά του, τουλάχιστον όχι ακόμα. Ο Μαδριλένος έχει περάσει
ένα μεγάλο μέρος της ζωής του στο σύλλογο κι άρχισε να κερδίζει σιγά-σιγά χώρο
στην πρώτη ομάδα μέχρι σημείου που έπαιξε στον τελικό του Champions League του
2014. Μετά, δύο χρόνια στην Γιουβέντους κι ένα Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ανάγκασαν
τη Μαδρίτη να τον επαναγοράσει και να τον μετατρέψει στη μεγάλη madridista καλοκαιρινή
μεταγραφή. Ο Mariano, όμως, είναι αυτός που ανταγωνίστηκε με τον Mayoral για τη
θέση στην Castilla.
Ο barcelonés με Δομινικανή καταγωγή γνωρίζει καλά την τρέχουσα
κατάστασή του εντός της Μαδρίτης. Ξέρει ότι οι πόρτες της πρώτης ομάδας τη
φετινή σεζόν είναι τελείως κλειστές γι’αυτόν. Αν υπήρξαν ήδη αμφιβολίες για την
παραμονή του Morata λόγω της καλής του εικόνας στην αγορά και την έλλειψη χώρου
που επρόκειτο να συναντήσει, φανταστείτε τι είχε ο Mariano, ο οποίος δεν έχει κερδίσει
ακόμη την έντονη αγάπη που έχουν οι κερκίδες για τον Morata. Ο Mariano δεν θα
μπορούσε να ενοχλήσει τον Μπενζεμά σ’έναν άμεσο ανταγωνισμό για τη θέση του
«9», αλλά ο Morata ναι. Κι ο Morata θα το κάνει, γιατί γι’αυτό μένει. Δεν το
κάνει σκεπτόμενος ότι κάποια ομάδα θα τον αποκτήσει για αρκετά εκατομμύρια το
επόμενο καλοκαίρι, αλλά για να πετύχει στην ομάδα της ζωής του.
Ο Mariano φεύγει για να επιστρέψει
Αλλά ο ακόμα παίκτης της Castilla δεν απελπίζεται. Ξέρει ότι,
αν θέλει να παίξει σ’ένα ανταγωνιστικό ποδόσφαιρο το οποίο είναι στο ύψος των ποδοσφαιρικών
δυνατοτήτων του οφείλει να εγκαταλείψει αμέσως τη θυγατρική. Ήδη έχει μια ηλικία
λίγο κατάλληλη για να παίζει σε μια δεύτερη ομάδα. Στα 23 του, θα πρέπει να κάνει
το άλμα, σε μια πρώτη κατηγορία, αν είναι δυνατόν. Ωστόσο, δεν είναι το ίδιο να
φύγει απ’τη Μαδρίτη δανεικός ή με μια οψιόν επαναγοράς κάτω απ’τη μασχάλη, με
το να φύγει χωρίς μια ελάχιστη πιθανότητα να πάρει ένα εισιτήριο επιστροφής.
Llorente, Mayoral και Vallejo έχουν φύγει δανεικοί και ξέρουν, τουλάχιστον, ότι
τον επόμενο χρόνο μπορούν και πάλι να κάνουν την προετοιμασία με τους μεγάλους.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο πρώτος σκόρερ της Castilla
πέρυσι, έχει προσπαθήσει να αξιοποιήσει στο έπακρο αυτές τις εβδομάδες υπό τις
εντολές του Ζιντάν. Κάθε παιχνίδι που έχει παίξει έχει αφήσει το σημάδι του,
είτε μ’ένα μεγάλο γκολ εναντίον της Τσέλσι, όπως και μ’άλλα δύο εναντίον της Reims,
αν και το ένα ακυρώθηκε ως οφσάιντ, είτε και με μια πολυποίκιλη επιθετική
εμφάνιση, δημιουργώντας τις δικές του ευκαιρίες αν δεν του έρχονταν. Ήθελε να
πείσει τον σύλλογο ότι, αν τον κάνει να φύγει, να του βάλει ένα σχοινί για να
τον τραβήξει πίσω. Φάνηκε πάντα ενεργός, πολύ περισσότερο απ’τον Morata, μάλιστα,
που μόλις που είχε φωτεινές στιγμές, για να μην πούμε καμία.
Κάθε ένας είχε 45 λεπτά στο Trofeo Bernabéu, κι ο καθένας σκόραρε
από ένα έγκυρο γκολ. Αλλά τα συναισθήματα ήταν αντίθετα. Ο Morata εμφανίστηκε
δύο φορές. Στην πρώτη, έχασε ένα τετ α τετ με τον τερματοφύλακα του γαλλικού συνόλου,
και στη δεύτερη, τελείωσε στα δίκτυα μιας γωνίας. Δεν το πανηγύρισε, σαν να μην
χάρηκε που σκόραρε ένα γκολ με τη Μαδρίτη μετά από δύο χρόνια. Ο Mariano,
ωστόσο, ολοκλήρωσε μια μεγάλη ενέργεια του Enzo Zidane (ο καλύτερος madridista στο
δεύτερο ημίχρονο. Ο καλύτερος madridista στον αγώνα ήταν ο Danilo, με διαφορά),
αλλά δεν μέτρησε, κι ένα λεπτό αργότερα, τελείωσε μια μεγάλη ασίστ του Kovacic.
Και το πανηγύρισε με αγαλλίαση. Κι επιπλέον, είχε άλλες δύο ευκαιρίες.
Ο Morata, προς το παρόν, δεν έχει δείξει με τη φανέλα της
Ρεάλ Μαδρίτης ότι αξίζει μια θέση στην πρώτη ομάδα. Ο Mariano δεν θα μπορούσε να
το αποδείξει, επειδή δεν θα’χει ότι κι αν συμβεί. Αλλά έχει δείξει μια
επιθυμία, μια προθυμία να δείχνει συνεχώς τον καλύτερο του εαυτό, το οποίο ο Morata
δεν έχει κάνει ακόμη, τον οποίο το βάρος αυτού του μανδύα εξακολουθεί να τον βαραίνει.
Ένα Trofeo
Bernabéu της Segunda
Το Trofeo Bernabeu, κάποτε το μεγαλύτερο event του ισπανικού
ποδοσφαιρικού καλοκαιριού, απεβίωσε πριν από πολλά χρόνια. Υπήρξε μια εποχή που
αυτό το τουρνουά προς τιμήν του ιστορικού προέδρου της Ρεάλ Μαδρίτης δεχόταν ως
αντιπάλους της τοπικής ομάδας μόνο τους καλύτερους συλλόγους στην Ευρώπη. Όλο αυτό
έχει αλλάξει. Από τότε που συμμετείχε η River Plate στην έκδοση XXV, πίσω στο
2003, οι ομάδες που συμμετείχαν ήταν, κατά χρονολογική σειρά, οι UNAM, εθνική
του MLS, Anderlecht, Παρτιζάν, Σπόρτινγκ Λισαβόνας, Ρόζενμποργκ, Πενιαρόλ, Γαλατάσαραϊ,
Millonarios, Αλ Σαντ, Γαλατάσαραϊ και Stade de Reims. Με την εξαίρεση της
Peñarol, κανένας απ’τους άλλους διεκδικητές δεν έχει την αριστοκρατία των
προκατόχων του.
Αυτή τη φορά, το φιλικό τρόπαιο παίχτηκε εναντίον της Stade
de Reims. Ο λόγος είναι αξιοθαύμαστος: το 2016 συμπληρώνονται 60 χρόνια απ’το
πρώτο Ευρωπαϊκό Κύπελλο, που κέρδισε η Μαδρίτη του Di Stefano εναντίον των Γάλλων
στο Parc des Princes. Χρησίμευσε ως φόρος τιμής σ’εκείνη τη γενιά των παικτών
που έκαναν τη Ρεάλ Μαδρίτης ένα αιώνιο club, για χρόνια το μεγαλύτερο στον
κόσμο. Μεταξύ αυτών ήταν επίσης κι ο Raymond Kopa, τον οποίοι λίγοι άνθρωποι
θυμούνται τώρα, αλλά ο οποίος ήταν ένας απ’τους καλύτερους παίκτες στη δεκαετία
του 50'. Όμως είναι περίεργο το ότι το παιχνίδι που παίζει η Μαδρίτη στο σπίτι
και χρησιμεύει ως μια παρουσίαση στους οπαδούς της είναι, κατά πολύ, το πιο
αδύναμο απ’όλα όσα έχει παίξει αυτό το καλοκαίρι.