Κάθε αρχή, κάθε πρεμιέρα, έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες
και δυσκολίες. Πολύ περισσότερο σε μια υπολογίσιμη έδρα και με τόσες απουσίες.
Απ’την επιστροφή του Πέρεθ το 09, στις προηγούμενες 7 περιπτώσεις, υπήρξαν
γκέλες, ιδρωμένες νίκες και μόλις ένα άνετο και εκκωφαντικό αποτέλεσμα: το 0-6
μέσα στη Σαραγόσα τη σεζόν 11-12. Το σκορ σήμερα μπορεί να διαφέρει αρκετά,
αλλά η επικράτηση, ήταν το ίδιο άνετη…
Δίκαιη νίκη της Ρεάλ, ίσως άξιζε και το 0-4.
Πολύ σημαντική νίκη. Όχι μόνο για τα προαναφερθέντα. Αλλά
και γιατί επιτεύχθηκε χωρίς τον Ρονάλντο. Ο κόσμος πρέπει ν’αρχίσει να ξυπνάει.
Να δει ότι η ομάδα μπορεί και χωρίς αυτόν και μάλιστα σε μια υπολογίσιμη έδρα.
Και το ίδιο ισχύει και για τους παίκτες του ρόστερ.
Δυνατό ξεκίνημα, γκολ στην πρώτη φάση, από συστημένη σέντρα
του Καρβαχάλ και κεφαλιά του Μπέιλ (2). Από’κει και πέρα η Ρεάλ πήρε τον έλεγχο
του αγώνα, και πρακτικά δεν απειλήθηκε ποτέ σ’όλο το 90. Υπήρξε το τσαφ του
Ράμος στο 14, όπου καθάρισε ο Κασίγια και στην εξέλιξη της φάσης ο Μοράτα κάνει
την πρώτη μεγάλη του ενέργεια στο ματς, όπου βγαίνει με δικιά του προσπάθεια
τετ α τετ κι επιχειρεί να τελειώσει από δύσκολη γωνία. Το σωστό ήταν να ψάξει
την πάσα. Στη συνέχεια το συρτό του Κρος έξω απ’την περιοχή (19) από πάσα του
Μοράτα καταλήγει σε κόρνερ, κι έρχεται η δεύτερη μεγάλη ενέργεια του Μοράτα,
όπου και πάλι μπουκάρει μέσα στην περιοχή κατά μέτωπο, ξεπερνά τον αντίπαλο, βγαίνει
τετ α τετ κι επιχειρεί να τελειώσει από δύσκολη γωνία αλλά ο Ρούγι λέει και
πάλι όχι. Στο 30 η Σοσιεδάδ είχε την πρώτη επικίνδυνη στιγμή της, η κάθετη
έκοψε την Ρεάλ στα δύο, Ράμος και Μαρσέλο κοιμήθηκαν, αλλά ο Ιγιάρα επέλεξε την
πάσα, αντί να τελειώσει. Στο 40, τρομερή βαθιά μπαλιά-ασίστ του Βαράν, βγάζει
μόνο του τον Ασένσιο, ο οποίος τα κάνει όλα τέλεια και καθαρίζει το ματς. Ο
Καζεμίρο με κεφαλιά (43) θα μπορούσε να κάνει το 0-3.
Στο β έρχεται η τρίτη μεγάλη ενέργεια του Μοράτα όπου και
πάλι μπουκάρει μέσα στην περιοχή κατά μέτωπο, ξεπερνά τον αντίπαλο, βγαίνει τετ
α τετ κι επιχειρεί να τελειώσει αλλά ο Ρούγι λέει και πάλι όχι και στην εξέλιξη
ο Κρος στέλνει τη μπάλα στο οριζόντιο προ κενής εστίας. Στο 68 τρομερό σουτ του
Κόβασιτς και τρομερή επέμβαση απ’τον Ρούγι. Στο 83 η Σοσιεδάδ προσπάθησε να
απειλήσει, αλλά ο Μαρσέλο με τρομερή κούρσα πρόλαβε κι έδιωξε σε κόρνερ. Στο 92
ο Χάμες νικήθηκε απ’τον Ρούγι σε σουτ, για να δώσει αμέσως μετά την ασίστ στον
Μπέιλ για το 0-3. Στις καθυστερήσεις υπήρξε μια υποψία πέναλτι του Ράμος πάνω
στο Ογιαρθάμπαλ, αλλά δεν υπήρξε ριπλέι.
Πολύ πρέσινγκ και πολύ τρέξιμο απ’όλη την ομάδα.
Μεγάλο ματς απ’τον Μοράτα. Ναι μεν δεν σκόραρε -ειδικά στο
τρίτο τετ α τετ του θα μπορούσε να το κάνει- αλλά έκανε τρομερές ενέργειες κι
όχι μόνο στα τετ α τετ. Κράτησε μπάλα, κουβάλησε μπάλα, έβγαλε την ομάδα
μπροστά, πρέσαρε. Ο τρόπος που μπούκαρε στα τετ α τετ λείπει απ’την ομάδα.
Κανείς απ΄το BBC δεν τον έχει. Κάποτε τον είχε ο Ρονάλντο -προφανώς και με
καλύτερα τελειώματα- αλλά πλέον όχι.
Μεγάλο ματς κι απ’τον Μπέιλ, φώναξε παρών εν τη απουσία του
Ρονάλντο. Συνεχίζει από πέρυσι, συνδεδεμένος με το κεφάλι. Βοήθησε αρκετά και
στην άμυνα.
Έγραψα και με την Σεβίλλη: Ασένσιο. Το μέλλον είναι εδώ.
Μεγάλος παίκτης. Ότι δεν παίξουν φέτος οι Ρονάλντο, Μπέιλ, πρέπει να’ναι δικό
του…
Πολύ καλό παιχνίδι απ’τον Καζεμίρο, πολλές κερδισμένες
μπάλες.
Ο Κρος σταθερός, έδινε το ρυθμό. Ο Κόβασιτς δεν πήγε τόσο
καλά στα α, ανέβηκε στο β.
Η άμυνα πήγε πολύ καλά και είχε και 2 ασίστ. Ναι μεν τα
τελειώματα ήταν καλά, αλλά παραπάνω απ΄τα μισά γκολ, ήταν των ασίστμαν. Ειδικά
στην τρομερή σέντρα του Βαράν. Ράμος, Μαρσέλο είχαν κάποια λαθάκια, Βαράν,
Καρβαχάλ πιο σταθεροί. Ο Κασίγια δεν χρειάστηκε ιδιαίτερα, καθάρισε όταν έπρεπε
στο 14.
Λούκας και Χάμες πήγαν καλά ως αλλαγές, ο Κολομβιανός είχε
και ασίστ. Ο Ίσκο δεν φάνηκε.
Ωστόσο, αντίπαλος είναι η γνωστή Μπάρτσα. Και φέτος με
ενισχυμένο πάγκο. Κι από κοντά η ενισχυμένη και πεινασμένη Ατλέτικο του Τσόλο.
Γι’αυτό, οι απαιτήσεις είναι και πάλι οι ίδιες: όποιος θέλει πρωτάθλημα, πρέπει
να κάνει γύρω στους 95 βαθμούς. Και η Μπάρτσα, με το γνωστό στιλ της, μπορεί να
τους κάνει πιο άνετα απ’τον οποιονδήποτε. Γι’αυτό και είναι το πρώτο φαβορί. Η
ομάδα με τον ΖΖ στο τιμόνι, οφείλει να κάνει έστω κι έναν παραπάνω. Δεν θα’ναι
εύκολο. Αλλά αν δεν τα καταφέρει, δικαιολογίες δεν θα υπάρχουν. Οι λόγοι γνωστοί
και χιλιοειπωμένοι.
