Η εξέλιξη του είναι μετεωρική. Αυτό είναι προς τιμήν του. Ο
πρωτάρης έγινε αρχηγός της Ρεάλ Σαραγόσα. Μαθαίνει γρήγορα και είναι τολμηρός. Φιλοδοξεί
κι ονειρεύεται να γίνει ηγέτης όπως το είδωλο του, ο Gaby Milito, και ξεχωρίζει σε
μεγάλο βαθμό απ’τους υπόλοιπους της ηλικίας του. Από το ντεμπούτο του στην
Σαραγόσα - η απαγόρευση μεταγραφών, είναι όφελος για τα νέα ταλέντα – δεν
σταμάτησε να κερδίζει μέτρα, που τον μετέτρεψαν σ’ένα πραγματικό βετεράνο.
Επένδυση στο μέλλον
Επιδέξιος αμυντικός, βασικός στην άμυνα, χρειάζεται να
παίζει. Τίποτα δεν θα ήταν περισσότερο επιβλαβές απ’το να σταματούσε επειδή στον
ορίζοντα, δεν αποτελεί μέρος της πρώτης ομάδας της Μαδρίτης κι ως εκ τούτου δεν
θα’παιζε βασικός. Μεγάλα λόγια που δημιουργούν την υποχρέωση στον Vallejo να φέρει την Σαραγόσα
στην κορυφή. Ramos, Varane και Πέπε είναι τα
εμπόδια του. Αδύνατο να τους ανταγωνιστεί σήμερα, αλλά στο μέλλον θα’ναι οι Varane, Diego Llorente - μπορεί να το διεκδικήσει
μέσω της Rayo - κι ο Jesús
Vallejo είναι η δεύτερη μονάδα.
Ένα συν ένα κάνουν έξι
Στην Σαραγόσα προσφέρει κι ως επιθετικός κι ως εξτρέμ.
Γρήγορος, κάθετος και με γκολ. Ο Πόποβιτς, εάν καταφέρει να τ’αξιοποιήσει αυτά,
θα είναι υποψήφιος για την άνοδο. Αν το πετύχει αυτό, θα ήταν τέλειο για τον Vallejo. Ένα χρόνο δανεικός
στη Segunda –κάτι που αποτελεί απλώς ένα πέρασμα γι’αυτόν, καθώς όπως
είδαμε εναντίον της Λας Πάλμας στα πλέι-οφ, αποτελεί σημείο αναφοράς στην
κατηγορία - κι ένα χρόνο στην Primera
για να φτάσει στη Μαδρίτη στα 20 χρόνια του, έτοιμος ν’ανταποκριθεί στην
πρόκληση του Τσάμπιονς Λινγκ. Εκείνο είναι το μέτρο. Στα κορυφαία κλαμπ αντέχουν
μόνο αυτοί που παίζουν βασικοί στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Κορυφή με τη Rojita
Ο Vallejo,
αρχηγός της Ισπανίας Κ 19 – κάνοντας ντουέτο με τον Jorge Meré και με τον Sivera στο
τέρμα- σχημάτισε ένα συμπαγές τείχος και οδήγησε την εθνική στην κορυφή της
Ευρώπης. Αφεντικό στην άμυνα μιας ομάδας που παίρνει στα σοβαρά την τακτική, με
καλό πόδι, στήριξε με την αμυντική σιγουριά του, μια επίθεση με ονόματα όπως
των Asensio, Ceballos και Mayoral.
Μάχη σώμα με σώμα
Η απόδοσή του στο τουρνουά ήταν εντυπωσιακή. Υψηλά ποσοστά επιτυχημένων
πασών - κατά μέσο όρο 88% -, κέρδιζε δύο απ’τις τρεις μονομαχίες που έδινε
παρόλο που στο Ευρωπαϊκό αναμετρήθηκε με τον Guirassy - Γάλλος επιθετικός - και με τον Van Amersfoort - ολλανδικός πύργος
– τόσο στον αέρα, όσο κι όταν τον έπαιζαν με πλάτη. Σε αντίθεση με τη χρήση του
σώματος του, η τεχνική του έχει περιθώρια βελτίωσης.
Το πέρασμα μπροστά
Περιμένει πολύ καλά, νιώθει άνετος με τα πόδια έξω απ’την
περιοχή και είναι ένας απ’αυτούς τους παίκτες που συμμετέχουν στην πίεση που ασκούν
οι επιθετικοί. Δεν τραβιέται προς τα πίσω και προς τα εμπρός σύμφωνα με τα
μέτρα που κερδίζει κατά την πίεση. Αποδίδει καλά και δίνει περισσότερη αξία στο
παιχνίδι του και στο πρόσωπο του ο Πόποβιτς έχει βρει έναν ειδικό στο transition
επίθεσης- άμυνας. Αποτρέπει την αντεπίθεση του αντιπάλου, προστατεύει την
αμυντική γραμμή και διασφαλίζει ότι η πλάτη των τεσσάρων δεν είναι ακάλυπτη.
Παιχνίδι με τα πόδια
Μπορεί να τα βγάλει πέρα με τον αντίπαλο, χαμηλώνει το
κέντρο βάρους κι αλλάζει την κατεύθυνση του άμεσα, σύμφωνα με τις κινήσεις του
αντιπάλου. Δεν είναι εύκολο να τον περάσουν με την μπάλα στα πόδια και η νοοτροπία
πολεμιστή δεν του επιτρέπει να τα παρατήσει ποτέ. Ακόμα κι όταν αντιμετωπίζει
την ήττα, ή εκτίθεται, όπως στο τελευταίο παιχνίδι εναντίον της Λας Πάλμας, παλεύει
πάντα μέχρι το τέλος.
Είναι ευκίνητος, με καλή πλευρική κίνηση και γρήγορος στο
πρώτο βήμα. Είναι πολύ καλός με τη μπάλα στα πόδια. Αμύνεται χρησιμοποιώντας τα
πόδια και τα χέρια το ίδιο καλά. Οι καλοί παίκτες, οι πραγματικά πολύ καλοί, μπορούν
να τα κάνουν όλα χωρίς να αγγίξουν τον αντίπαλο. Είναι όλα θέμα μυαλού, συγκέντρωσης
και ανάγνωσης του παιχνιδιού και χρήσης των ποδιών. Τα χέρια βέβαια, είναι η
τελευταία λύση όταν τα πόδια αρχίζουν να εγκαταλείπουν.
