Προσωπικά, και βγάζοντας οπαδικό φανατισμό
στις πρώτες γραμμές του κειμένου, πολύ θα ήθελα να βλέπω τη McLaren να
θριαμβεύει σε καθένα από τα είκοσι grand prix της σεζόν, τα μονοθέσια
της Ferrari να καταποντίζονται από το Όστιν μέχρι το Νέο Δελχί και τη
λάμψη του Μίκαελ Σουμάχερ να ξεθωριάζει, να σβήνει από εβδομάδα σε
εβδομάδα όλο και περισσότερο.
Η εξομολόγηση - εμπάθεια, αν θέλετε- όμως τελειώνει εδώ.
Ώρα να γράψουμε τα πράγματα όπως έχουν. Με τ' όνομά τους. Ότι δηλαδή η
πρωταθλήτρια Red Bull αρχίζει από θέση ισχύος. Δεν είναι μόνο η
κυριαρχία της προηγούμενης διετίας, ούτε ότι οι Σεμπαστιάν Φέτελ και
Μαρκ Ουέμπερ συνθέτουν ένα αξιόπιστο δίδυμο. Είναι κυρίως αυτή η
σιγουριά και η αύρα που αναδύονται από τα pits, εκεί που κυριαρχεί η
φιγούρα του αξεπέραστου Άντριαν Νιούι. Αυτός έδωσε... φτερά στο
μονοθέσιο (κατά το διαφημιστικό) της αυστριακής ομάδας και από το 2010
έχει ξεκάθαρα τα πρωτεία.
Δεν ψάχνω ήδη άλλοθι για μια άλλη αποτυχημένη σεζόν της McLaren - τέτοια θα είναι η μη κατάκτηση του τίτλου, στους κατασκευαστές τουλάχιστον. Ούτε έχω ανάγκη να δικαιολογήσω τη γεμάτη λάθη βρετανική ομάδα. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι ο Λιούις Χάμιλτον είναι ο πλέον ταλαντούχος οδηγός της γενιάς. Το τέλειο πακέτο οδηγικών ικανοτήτων - προσωπικότητας - ενθουσιασμού. Μόνο που... Αυτό το "μόνο που" τον κρατά σταθερά εγκλωβισμένο στην ίδια του την υπόσταση. Καλός - χρυσός ο Τζένσον Μπάτον, κρατάει τις ισορροπίες στα "ασημένια βέλη". Άλλη κλάση όμως ο πρωταθλητής του 2008 και μόνο αυτός είναι δυνατόν να πιάσει τους "ταύρους" από τα κέρατα, δίνοντας ξεχωριστό χρώμα στη μάχη του τίτλου.
Η Ferrari, εξ ονόματος και μόνο, ανήκει στο κλειστό κλαμπ των ομάδων κορυφής. Επιμένει όμως να επαναλαμβάνει ένα μεγάλο λάθος. Εξακολουθεί να εμπιστεύεται έναν πιλότο, για τον Φελίπε Μάσα ο λόγος, που η σπίθα του για επιτυχία έχει σβήσει αρκετό καιρό τώρα για πολλούς και διάφορους λόγους. Χαλάλι του αν μας διαψεύσει στη διάρκεια της χρονιάς, καλό για το σπορ θα είναι αυτό και μόνο, αλλά ο Φερνάντο Αλόνσο είναι απελπιστικά μόνος στην προσπάθεια να υπερασπιστεί την ιστορία και τα χρώματα της Scuderia. Σε περίπτωση μάλιστα που το κόκκινο μονοθέσιο δεν είναι όσο αξιόπιστο φημολογείται, τουλάχιστον στους πρώτους αγώνες, ακόμη και οι αντιστάσεις του οδηγού από το Οβιέδο θα μειωθούν δραματικά.
Στη συνολική εικόνα του πρωταθλήματος και πόσο ενδιαφέρον αυτό θα είναι, θα μετρήσει αναμφίβολα η εικόνα, η δυναμική αφενός της Mercedes αφετέρου της Lotus, σε τέτοιο σημείο που να αμφισβητήσουν την πρώτη τριάδα - η φιλοδοξία δεν τους λείπει σίγουρα. Το δίδυμο Σουμάχερ - Ρόσμπεργκ μοιάζει να υπερτερεί στα σημεία, δεδομένης και της χημείας τους, ταυτόχρονα όμως οι εμφανίσεις του Κίμι Ράικονεν, που επέστρεψε από την "εξορία" στο WRC, αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας στους "κίτρινους", παρόλο που ο δεύτερη τη τάξει οδηγός, ο Γκροσζάν δεν είναι... Κουμπίτσα.
Η κατάσταση παρακάτω είναι λίγο πολύ προβλεπόμενη, για να μην γράψουμ ως και αδιάφορη. Η Sauber, η Force India και η Toro Rosso θα... τρέχουν με την ίδια ταχύτητα. Η μάχη έχει πάντως έχει ένα νόημα από τη στιγμή που το "αδερφάκι" της Red Bull, στην ιταλική του έκδοση, έχει πετύχει να ανέβει επίπεδο από πέρυσι - εγείρονται αμφιβολίες για τους άπειρους οδηγούς που επιλέχθηκαν, ο Γιτζάι Μαλία στην εκπρόσωπο της Ινδίας πλαισίωσε τον ταλαντούχο ντι Ρέστα με τον αξιόπιστο Χούλκενμπεργκ, ενώ οι Κομπαγιάσι και Πέρες, πίσω από το τιμόνι της Sauber, είναι όσο απρόβλεπτοι απαιτείται για να προκαλέσουν ζημιές.
Η... ουρά από την άλλη είναι μια πονεμένη ιστορία. Γιατί η άλλοτε κραταιά Wlliams, μετά και την απόσυρση του σπουδαίου Φρανκ, δείχνει το ίδιο αδύναμη είτε με την Hispania είτε την Caterham. Για την Marussia πάλι, αφήστε τα ανέκδοτα βρε παιδιά...
www.contra.gr
Δεν ψάχνω ήδη άλλοθι για μια άλλη αποτυχημένη σεζόν της McLaren - τέτοια θα είναι η μη κατάκτηση του τίτλου, στους κατασκευαστές τουλάχιστον. Ούτε έχω ανάγκη να δικαιολογήσω τη γεμάτη λάθη βρετανική ομάδα. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι ο Λιούις Χάμιλτον είναι ο πλέον ταλαντούχος οδηγός της γενιάς. Το τέλειο πακέτο οδηγικών ικανοτήτων - προσωπικότητας - ενθουσιασμού. Μόνο που... Αυτό το "μόνο που" τον κρατά σταθερά εγκλωβισμένο στην ίδια του την υπόσταση. Καλός - χρυσός ο Τζένσον Μπάτον, κρατάει τις ισορροπίες στα "ασημένια βέλη". Άλλη κλάση όμως ο πρωταθλητής του 2008 και μόνο αυτός είναι δυνατόν να πιάσει τους "ταύρους" από τα κέρατα, δίνοντας ξεχωριστό χρώμα στη μάχη του τίτλου.
Η Ferrari, εξ ονόματος και μόνο, ανήκει στο κλειστό κλαμπ των ομάδων κορυφής. Επιμένει όμως να επαναλαμβάνει ένα μεγάλο λάθος. Εξακολουθεί να εμπιστεύεται έναν πιλότο, για τον Φελίπε Μάσα ο λόγος, που η σπίθα του για επιτυχία έχει σβήσει αρκετό καιρό τώρα για πολλούς και διάφορους λόγους. Χαλάλι του αν μας διαψεύσει στη διάρκεια της χρονιάς, καλό για το σπορ θα είναι αυτό και μόνο, αλλά ο Φερνάντο Αλόνσο είναι απελπιστικά μόνος στην προσπάθεια να υπερασπιστεί την ιστορία και τα χρώματα της Scuderia. Σε περίπτωση μάλιστα που το κόκκινο μονοθέσιο δεν είναι όσο αξιόπιστο φημολογείται, τουλάχιστον στους πρώτους αγώνες, ακόμη και οι αντιστάσεις του οδηγού από το Οβιέδο θα μειωθούν δραματικά.
Στη συνολική εικόνα του πρωταθλήματος και πόσο ενδιαφέρον αυτό θα είναι, θα μετρήσει αναμφίβολα η εικόνα, η δυναμική αφενός της Mercedes αφετέρου της Lotus, σε τέτοιο σημείο που να αμφισβητήσουν την πρώτη τριάδα - η φιλοδοξία δεν τους λείπει σίγουρα. Το δίδυμο Σουμάχερ - Ρόσμπεργκ μοιάζει να υπερτερεί στα σημεία, δεδομένης και της χημείας τους, ταυτόχρονα όμως οι εμφανίσεις του Κίμι Ράικονεν, που επέστρεψε από την "εξορία" στο WRC, αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας στους "κίτρινους", παρόλο που ο δεύτερη τη τάξει οδηγός, ο Γκροσζάν δεν είναι... Κουμπίτσα.
Η κατάσταση παρακάτω είναι λίγο πολύ προβλεπόμενη, για να μην γράψουμ ως και αδιάφορη. Η Sauber, η Force India και η Toro Rosso θα... τρέχουν με την ίδια ταχύτητα. Η μάχη έχει πάντως έχει ένα νόημα από τη στιγμή που το "αδερφάκι" της Red Bull, στην ιταλική του έκδοση, έχει πετύχει να ανέβει επίπεδο από πέρυσι - εγείρονται αμφιβολίες για τους άπειρους οδηγούς που επιλέχθηκαν, ο Γιτζάι Μαλία στην εκπρόσωπο της Ινδίας πλαισίωσε τον ταλαντούχο ντι Ρέστα με τον αξιόπιστο Χούλκενμπεργκ, ενώ οι Κομπαγιάσι και Πέρες, πίσω από το τιμόνι της Sauber, είναι όσο απρόβλεπτοι απαιτείται για να προκαλέσουν ζημιές.
Η... ουρά από την άλλη είναι μια πονεμένη ιστορία. Γιατί η άλλοτε κραταιά Wlliams, μετά και την απόσυρση του σπουδαίου Φρανκ, δείχνει το ίδιο αδύναμη είτε με την Hispania είτε την Caterham. Για την Marussia πάλι, αφήστε τα ανέκδοτα βρε παιδιά...
www.contra.gr
